Το καλοκαίρι της μεγάλης πείνας
Το καλοκαίρι της μεγάλης πείνας
Οι αυξανόμενες τιμές των λιπασμάτων απελευθερώνουν χάος
Μία από τις πιο ολέθριες συνέπειες -πρωτίστως για τη Δύση κατά της Ρωσίας- που προέκυψε από τον πόλεμο της Ουκρανίας, ήταν η άνευ προηγουμένου άνοδος των τιμών των λιπασμάτων που, μεταξύ άλλων, πυροδότησε μια ιστορική άνοδο των τιμών των τροφίμων και την κατάρρευση των αλυσίδων εφοδιασμού γύρω από την κόσμο.
Στην Παρανάγουα, οι ιδιωτικές αποθήκες έφτασαν τη μέγιστη χωρητικότητα αποθήκευσης των 3,5 εκατομμυρίων τόνων, δήλωσε στο Bloomberg ο Luiz Teixeira da Silva, διευθυντής επιχειρήσεων της Paranagua.
Ένα τερματικό που λειτουργεί από τη VLI Logistics, ένα από τα δύο στο λιμάνι Santos που αποθηκεύει λιπάσματα, είναι επίσης γεμάτο. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, η τιμή των λιπασμάτων σε όλο τον κόσμο έχει εκραγεί σε πρωτοφανή επίπεδα και η Βραζιλία δεν αποτελεί εξαίρεση.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα επειδή η βαριά από γεωργία χώρα και πηγή τροφής για τον μισό κόσμο, εισάγει σχεδόν το 85% των λιπασμάτων της και η Ρωσία είναι η κύρια προέλευση. Καθώς οι προμήθειες έχουν ομαλοποιηθεί, οι τιμές μειώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά οι αγρότες εξακολουθούν να μην αγοράζουν. Περιμένουν περαιτέρω μειώσεις τιμών, σύμφωνα με την Marina Cavalcante, αναλύτρια στο Bloomberg’s Green Markets.
Και εδώ είναι ένα παράδειγμα στη θεωρία παιγνίων προσφοράς/ζήτησης:
Η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος φορτωτής στον κόσμο πολλών καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένης της σόγιας. Οι αγρότες μπορούν να καθυστερήσουν τις αγορές τους μέχρι την παραμονή της σποράς της σόγιας τον Σεπτέμβριο. Αλλά αν περιμένουν όλοι πάρα πολύ καιρό, μια βιασύνη της τελευταίας στιγμής θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμφόρηση στις εσωτερικές μεταφορές που μπορεί να αφήσουν ορισμένους από αυτούς με άδεια χέρια ούτως ή άλλως.
Υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα: μπορεί απλώς να μην υπάρχει αρκετό πραγματικό λίπασμα που βγαίνει από τη Ρωσία, η οποία αποφάσισε να τιμωρήσει τον κόσμο στέλνοντας τις τιμές των τροφίμων στα δυτικά έθνη σε υψηλά ρεκόρ και να πυροδοτήσει κοινωνική αναταραχή στη διαδικασία.
Εξάλλου, ο μεγαλύτερος λόγος που οι τιμές είναι τόσο υψηλές είναι επειδή απλώς δεν υπάρχει αρκετή προσφορά. Και ενώ οι κερδοσκόποι μπορεί να έχουν ωθήσει τις τιμές κάπως υψηλότερα από ό,τι θα έπρεπε, όσοι αγρότες ελπίζουν ότι οι τιμές θα επανομαλοποιηθούν πλήρως θα απογοητευτούν.
Λιμοκτονία
Κάτι που μας αφήνει με την «καταστροφή της ζήτησης», μόνο όπως μας υπενθυμίζει ο Michael Every της Rabobank, όταν πρόκειται για την «καταστροφή ζήτησης» τροφίμων – ειδικά σε φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου – έχει ένα διαφορετικό, λιγότερο ευχάριστο όνομα: Λιμοκτονία.
Σκεφτείτε τι συμβαίνει στο Τσαντ: όπως αναφέρει η DW, η πέμπτη μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής κήρυξε επισιτιστική έκτακτη ανάγκη λόγω έλλειψης προμηθειών σιτηρών. Το στεριανό αφρικανικό έθνος προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να βοηθήσει τον πληθυσμό του να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επισιτιστική ανασφάλεια.
Οι τιμές των δημητριακών σε όλη την Αφρική αυξήθηκαν λόγω της πτώσης των εξαγωγών από την Ουκρανία – συνέπεια του πολέμου στην Ουκρανία και μιας σειράς διεθνών κυρώσεων στη Ρωσία, που έχουν διαταράξει τον εφοδιασμό λιπασμάτων, σιταριού και άλλων εμπορευμάτων τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Ουκρανία.
Τι συμβαίνει στο γειτονικό Νίγηρα
Οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης έχουν επίσης αυξηθεί σημαντικά στον γείτονα του Τσαντ στα βορειοδυτικά, τον Νίγηρα. Γάλα, ζάχαρη, λάδι και αλεύρι είναι τα προϊόντα που οι τιμές τους έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Το κόστος του λιπάσματος έχει αυξηθεί δραματικά.
Σε πρόσφατη συνάντηση με τον Ρώσο Πρόεδρο Putin, ο πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης, Maki Sol, είπε ότι η ήπειρος επωμιζόταν το μεγαλύτερο βάρος του πολέμου στην Ουκρανία λόγω έλλειψης σιτηρών και λιπασμάτων.
Όπως αναφέρει ένα ρεπορτάζ: «Στο χωριό Φάλκε, περίπου 665 χιλιόμετρα (413 μίλια) από την πρωτεύουσα Νιαμέι, ένας αγρότης, είπε στη DW ότι η συγκομιδή του έτους θα είναι πιθανότατα φτωχή, επειδή οι παραγωγοί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν αρκετό λίπασμα.
«Οι αραχίδες, που είναι η κύρια ταμειακή μας καλλιέργεια, χρειάζονται λίπασμα», επεσήμανε ο αγρότης. «Μέχρι την περασμένη σεζόν ένα σακουλάκι λίπασμα κόστιζε 17.000 φράγκα CFA. Φέτος έφτασε τις 30.000», είπε και πρόσθεσε ότι είναι αδύνατο να παραχθούν πολλά για όσους βρίσκονται στην ύπαιθρο.
Μεγάλο μέρος της Αφρικής, γράφει ο Every, βρίσκεται στην ίδια βάρκα… και βυθίζεται γρήγορα, και η ειρωνεία είναι ότι όλοι χρειάζονται πολύ περισσότερο λίπασμα τώρα για να αποφύγουν μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση, αλλά είτε δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά είτε είναι ελπίζοντας να πέσει λίγο περισσότερο στην τιμή. Δυστυχώς, αυτό δεν θα συμβεί και αντ’ αυτού οι οριακές αγοραστές θα συνεχίσουν να πιέζουν το σπάνιο εμπόρευμα.
Τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον;
Δίνουμε το μικρόφωνο στον Every, ο οποίος συνόψισε καλύτερα την τρέχουσα καταστροφή: “Οι παγκόσμιοι πλούσιοι, που καθορίζουν τα επιτόκια, πρέπει να αποφασίσουν εάν θα θυσιάσουν τις τιμές των περιουσιακών τους στοιχείων για να βοηθήσουν τους φτωχούς του κόσμου να φάνε. Εάν δεν το πούμε αυτό, μπορούμε τουλάχιστον να πείτε ότι έχουμε μια επιλογή ανάμεσα στο να βάλουμε θερμίδες στα αυτοκίνητα των πλουσίων ή στο στόμα των φτωχών;».
Συμπερασματικά, οι αγορές λένε «ζήτηση καταστροφής», αλλά δεν λένε ότι μπορεί να σημαίνει «μαζική πείνα». Μερικοί είναι πλέον σε θέση να πουν «στασιμοπληθωρισμός», αλλά σε πολλούς στις αγορές δεν το επιτρεπόταν μέχρι πρόσφατα. Μερικοί μπορούν να πουν «ύφεση», αλλά πολλοί στις αγορές και στην πολιτική εξακολουθούν να μην το επιτρέπουν.
https://primenews.press
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.