Η λεηλασία της Ουκρανίας

By Βασίλης Βιλιάρδος on 7 Ιανουαρίου 2025

Πολύ φοβόμαστε ότι, οι Ουκρανοί Πολίτες που θα καταφέρουν να επιστρέψουν ζωντανοί στα σπίτια τους από το μέτωπο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους νέους ιδιοκτήτες της χώρας τους – οι οποίοι θα έχουν στην κατοχή τους ότι πολυτιμότερο ανήκε κάποτε στο κράτος και στο λαό. Σταδιακά δε, θα χάσουν όλα τους τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία, με εξαίρεση φυσικά την εγχώρια Ολιγαρχία – κάτι που γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι εμείς οι Έλληνες, αν και δεν έχουμε βιώσει έναν στρατιωτικό πόλεμο, αλλά οικονομικό. Έχουμε βέβαια πεισθεί από τις εγχώριες πολιτικές και οικονομικές ελίτ μέσω της χειραγώγησης ότι, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία και τα δεινά της πατρίδας μας – κάτι που θα συμβεί και στους Ουκρανούς, αν και με διαφορετικό τρόπο. Όσον αφορά γενικότερα την Ευρώπη, ασφαλώς θα είναι το επόμενο μεγάλο θύμα των ΗΠΑ – ενώ δέχεται ήδη πολιτικές επιθέσεις με στόχο τον κομματικό κατακερματισμό της, από εκείνη την ομάδα που έχει καταφέρει τελικά να ιδιωτικοποιήσει την εξουσία. Πώς; Εκμεταλλευόμενη τα λάθη των προηγουμένων που εξαγρίωσαν εύλογα τους Πολίτες – όπως ήταν η woke agenda, η ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, το μεταναστευτικό, η ακρίβεια, η λογοκρισία, η διαχείριση της πανδημίας κοκ.

.

Ανάλυση

Εισαγωγικά, «βέλτιστη θέση» στα μαθηματικά είναι τεχνικά εκείνη η θέση από την οποία, όπου και αν κινηθεί κανείς, θα είναι χειρότερα – γεγονός που για τις ΗΠΑ σημαίνει ότι, πρέπει να συνεχισθεί ο πόλεμος της Ουκρανίας. Να μην επιτραπεί δηλαδή στον πρόεδρο Trump κανενός είδους συμφωνία ειρήνης, εάν υποθέσουμε πως θα ήθελε πράγματι κάτι τέτοιο – αφού θα ήταν εις βάρος των συμφερόντων των ΗΠΑ, όσον αφορά την Ευρώπη.

Γιατί;  Επειδή η Ουκρανία αποτελεί τη «σφήνα» μεταξύ της ΕΕ, ειδικά της Γερμανίας και της Ρωσίας (ανάλυση) – ενώ εξυπηρετεί τις ΗΠΑ όσον αφορά τους BRICS+, τους διεθνείς οφειλέτες που επηρεάζουν τη συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου, αλλά και σε σχέση με τον αμερικανικό πληθωρισμό.

Επομένως ο βασικός στόχος της πολιτικής των ΗΠΑ και ειδικά του «βαθέως κράτους» τους, είναι να μην αλλάξει αυτή η «βέλτιστη θέση» – κάτι που προϋποθέτει τη δημιουργία ενός παγκοσμίου γεωπολιτικού κυρίως χάους, έτσι ώστε να μην υπάρξει εναλλακτική πολιτική (ανάλυση). Πόσο μάλλον όταν τα χρέη και τα ελλείμματα τους είναι εκτός ελέγχου – όπως συμβαίνει άλλωστε σε ολόκληρη τη Δύση, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Από την άλλη πλευρά οι ηγέτες της ΕΕ, όχι τόσο οι εκλεγμένοι όσο οι υπόλοιποι, όπως η Von der Leyen και η Kaja Kallas, η τρελή κυρία από την Εσθονία (ανάλυση), λένε στην ουσία τα εξής:

«Δεν έχει καμία σημασία το τί θέλουν οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι. Αυτό που εμάς μας ενδιαφέρει, είναι να προστατεύσουμε την Ευρώπη από τον άξονα του κακού, από τη Ρωσία – η οποία έχει στόχο να φτάσει, εισβάλλοντας μέσω της Πολωνίας και της Γερμανίας, έως τον Ατλαντικό Ωκεανό».

Δηλαδή, θέλουν να πιστέψουμε πως η Ρωσία θα συμπεριφερθεί ακριβώς όπως η Γερμανία, στους δύο παγκοσμίους πολέμους – η Γερμανία και όχι οι κάποιοι ναζί, αφού δεν επρόκειτο τότε για έναν διαφορετικό λαό. Δεν αναφέρουν όμως πως αυτός που έχει πραγματικά λόγο να προωθεί αυτήν την αντίληψη, είναι οι ΗΠΑ – λόγω της υπερχρέωσης και των θηριωδών ελλειμμάτων τους.

Γιατί; Επειδή οι λύσεις της υπερχρέωσης είναι ο πληθωρισμός που ήδη έχουν αλλά δεν φτάνει ενώ είναι επώδυνος, η χρηματοπιστωτική καταστολή (ανάλυση) που επίσης δεν είναι αρκετή, οι διαγραφές που δεν πρόκειται να επιτραπούν από τις ελίτ και ο πόλεμος – με την έννοια της ληστείας των άλλων. Ποιων άλλων; Προφανώς όχι αυτών που μπορούν να αμυνθούν, όπως η Ρωσία και η Κίνα, αλλά των αδύναμων που είναι ταυτόχρονα πλούσιοι – δηλαδή κυρίως της ΕΕ, αν και όχι μόνο.

Την ίδια στιγμή βέβαια, η ΕΕ κινδυνεύει να οδηγηθεί σε στασιμοπληθωρισμό, οπότε στην απόλυτη συνταγή χρεοκοπίας (ανάλυση) – με κριτήριο την πρόσφατη «ανάφλεξη» του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με την αναιμική ανάπτυξη ή/και ύφεση του βιομηχανικού κυρίως κέντρου, όπως της Γερμανίας. Ακόμη χειρότερα, πριν ακόμη αυξηθούν οι τιμές του φυσικού αερίου, μετά το κλείσιμο της στρόφιγγας από την Ουκρανία την πρωτοχρονιά – όχι από τη Ρωσία, όπως ψευδώς ανέφερε η Wall Street Journal.

Μία ΕΕ λοιπόν που είναι εξαρτημένη από τις ΗΠΑ όσον αφορά την άμυνα της, από τη Ρωσία σε σχέση με τη φθηνή ενέργεια/πρώτες ύλες και από την Κίνα όσον αφορά την παραγωγή, ενώ κινδυνεύει να βυθιστεί σε στασιμοπληθωρισμό, επιμένει στη συνέχιση του πολέμου – όταν παράλληλα απειλείται με δασμούς από τις ΗΠΑ, με υποχρεωτική αγορά πολεμικού εξοπλισμού και LNG, καθώς επίσης με την «υφαρπαγή» των μεγάλων βιομηχανιών της, μέσω του IRA (ανάλυση). Δεν είναι επιεικώς παράλογο;

Η Ουκρανία

Συνεχίζοντας, ο ίδιος παραλογισμός χαρακτηρίζει και την Ουκρανία – για την οποία δύσκολα βέβαια μπορεί να γράψει κανείς, επειδή χαρακτηρίζεται αμέσως ως ρωσόφιλος, πουτινιστής κλπ., λόγω της πανίσχυρης δυτικής προπαγάνδας.

Εν προκειμένω και για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια ο Zelensky και οι συνεργάτες του έκαναν πολύ θόρυβο, μέσω όλων των ΜΜΕ και των διπλωματών που ήλεγχαν, σχετικά με την ανάγκη δημιουργίας ενός «διαδρόμου σιτηρών» - μέσω του οποίου υποτίθεται πως τα ουκρανικά σιτηρά θα τροφοδοτούσαν τις φτωχές χώρες. Στην πραγματικότητα όμως, μόλις το 3% των φτωχών κρατών έπαιρναν τα εξαγόμενα προϊόντα – ενώ το 97% κατέληγε στις πλούσιες χώρες. Πώς; Μέσω των πολυεθνικών που ανέφερε η Βελγίδα Ευρωβουλευτής με την παρακάτω ερώτηση της στην Κομισιόν:

«Αμερικανικές και σαουδαραβικές εταιρείες επενδύσεων και αγροτικών επιχειρήσεων, αγοράζουν επί του παρόντος ουκρανική γεωργική γη σε μαζική κλίμακα. Συγκεκριμένα η Bunge Limited, η Oaktree Capital Management, η BlackRock, η ADM και η Cargill - οι οποίες έχουν αποκτήσει τον έλεγχο μεγάλου μέρους της ουκρανικής γεωργικής γης» Barbara Bonthe, Βελγίδα, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (πηγή).

Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι, κανένας δεν γνωρίζει τι απέγιναν τα δισεκατομμύρια δολάρια που εισέρευσαν στον προϋπολογισμό της Ουκρανίας, από τις εξαγωγές σιτηρών – αφού στην καλύτερη περίπτωση ήταν φόροι εισοδήματος από τις πωλήσεις των εταιριών σιτηρών που όμως εκταμιεύθηκαν σχεδόν αμέσως από τον ουκρανικό προϋπολογισμό, μέσω διεφθαρμένων μηχανισμών και με πρόσχημα της επιστροφές ΦΠΑ.

Περαιτέρω, ακόμη και πριν από τον πόλεμο, με πρωτοβουλία Zelensky και υπό τον έλεγχο του, ψηφίστηκαν νόμοι που επέτρεπαν την πώληση ουκρανικής γης σε ξένους – ενώ ο πόλεμος βοήθησε να γίνουν αυτές οι πωλήσεις αφενός μεν φθηνότερες για τους ξένους επιχειρηματίες, αφετέρου με λιγότερη αντίσταση εκ μέρους των Ουκρανών Πολιτών.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από τον πρώην ευρωβουλευτή της Ιρλανδίας, τον M. Wallace - ο οποίος είχε πει τα παρακάτω, απευθυνόμενος πρώρα στον Zelensky και μετά στο υπόλοιπο ακροατήριο :

«Έχετε βοηθήσει στην πώληση ουκρανικής γης σε δυτικές πολυεθνικές. Οφείλουμε να δεχθούμε πως οι πόλεις και η γύρω τους γη, είχαν κλαπεί πριν από πολύ καιρό από τους τοπικούς Ολιγάρχες – οι οποίοι συνεργάζονται με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ευρίσκονται δηλαδή κάτω από την ίδια σκεπή. Ο κ. Zelensky χρησιμοποίησε τη σύγκρουση με τη Ρωσία, για να επιταχύνει το ξεπούλημα – ενώ απαγόρευσε την ύπαρξη αντιπολιτευόμενων κομμάτων που ήταν εναντίον της πώλησης γης, σε ξένους επενδυτές».

Εν προκειμένω οι ουκρανικές αρχές, υπό την ηγεσία του Zelensky, υπέγραψαν ένα είδος παγκόσμιας επενδυτικής συμφωνίας (ή έτσι τουλάχιστον ακουγόταν στους Ουκρανούς Πολίτες), με το μεγαλύτερο αμερικανικό επενδυτικό αρπαχτικό – με τη BlackRock. Προφανώς βέβαια, κανένας δεν έχει ακούσει ποτέ για «παγκόσμιες επενδύσεις» στην Ουκρανία – επειδή δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, ούτε πρόκειται να υπάρξει τώρα.

Γιατί; Επειδή κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα επένδυε χρήματα σε μία κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα – πόσο μάλλον σε μία χώρα, το μέλλον της οποίας είναι ένα μεγάλο ερώτημα, για όλους τους εμπλεκομένους. Το πιθανότερο λοιπόν είναι αυτή η «επενδυτική συμφωνία» να αποτελεί ένα πρόσχημα – με το οποίο τα ουκρανικά περιουσιακά στοιχεία παραχωρούνται σε Αμερικανούς «επενδυτές», έναντι διογκωμένων, τεχνητών χρεών, δανείων που δεν φτάνουν ποτέ στην ουκρανική κοινωνία και παροχής πολεμικού εξοπλισμού, ενδεχομένως υπερτιμολογημένου.

Όπως φαίνεται, τα χρεόγραφα της Ουκρανίας και η γη της, θα είναι εγγυημένα από τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, από τα έσοδα της και από τις αποταμιεύσεις των Πολιτών της – επίσης από τα χρήματα που στέλνει η ΕΕ, υπακούοντας στις εντολές των ΗΠΑ.

Προφανώς για το σκοπό αυτό που ασφαλώς δεν γνωρίζουν οι Πολίτες, οι οποίοι πολεμούν πραγματικά ηρωικά πιστεύοντας πως το κάνουν για την πατρίδα τους, το υπουργικό συμβούλιο της Ουκρανίας ασχολείται με την επείγουσα ιδιωτικοποίηση στρατηγικών πόρων της χώρας – ειδικά της Energoatom, η οποία κατέχει όλους τους πυρηνικούς σταθμούς που είναι ακόμη κρατικοί, συν κρατικές τράπεζες και λιμάνια. Οι πιστωτές λοιπόν, οι οποίοι βλέπουν την κατάσταση, παρουσιάζουν τιμολόγια προς πληρωμή – για πράγματα που είναι ήδη αποφασισμένα από αυτούς.

Παρεμπιπτόντως εδώ, η πρόταση του Zelensky στην ομάδα του Trump  «να αναπτύξουν μαζί τον υπόγειο πλούτο της Ουκρανίας», αφού προφανώς ο επίγειος έχει παραδοθεί σε άλλη αμερικανική ομάδα, είναι στην ίδια κατεύθυνση – επιχειρηματική που ασφαλώς δεν έχει καμία απολύτως σχέση με πατριωτισμό.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, πολύ φοβόμαστε ότι οι Ουκρανοί Πολίτες που θα καταφέρουν να επιστρέψουν ζωντανοί στα σπίτια τους από το μέτωπο, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους νέους ιδιοκτήτες της χώρας τους – οι οποίοι θα έχουν στην κατοχή τους ότι πολυτιμότερο ανήκε κάποτε στο κράτος και στο λαό. Σταδιακά δε, θα χάσουν όλα τους τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία, με εξαίρεση φυσικά την εγχώρια Ολιγαρχία – κάτι που γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι εμείς οι Έλληνες, αν και δεν έχουμε βιώσει έναν στρατιωτικό πόλεμο (ακόμη τουλάχιστον) αλλά οικονομικό.

Έχουμε βέβαια πεισθεί από τις εγχώριες πολιτικές και οικονομικές ελίτ μέσω της χειραγώγησης ότι, εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία και τα δεινά της χώρας μας – κάτι που θα συμβεί και στους Ουκρανούς, αν και με διαφορετικό τρόπο.

Όσον αφορά γενικότερα την Ευρώπη, ασφαλώς θα είναι το μεγάλο θύμα των ΗΠΑ – ενώ δέχεται ήδη πολιτικές επιθέσεις με στόχο τον κομματικό κατακερματισμό της, από εκείνη την ομάδα που έχει καταφέρει τελικά να ιδιωτικοποιήσει την εξουσία. Πώς; Εκμεταλλευόμενη τα λάθη των προηγουμένων που εξαγρίωσαν εύλογα τους Πολίτες – όπως ήταν η woke agenda, η ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, το μεταναστευτικό, η ακρίβεια, η λογοκρισία, η διαχείριση της πανδημίας  κοκ.

https://analyst.gr/