Παρωδία
Το «Stealth» της υποταγής -
Πώς η Αθήνα εγκλωβίζεται στρατηγικά με τα F-35 - Η ελληνική παράνοια
επιμένει και χαρίζει 6 δισ. στις ΗΠΑ
Παρωδία: Η Ελλάδα επιμένει στα διαλυμένα F-35 όταν όλοι αποχωρούν - Χαστούκι από Ισπανία - Έξι πεταμένα δισεκατ. στις ΗΠΑ
Την ώρα που κορυφαίες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και ο Καναδάς επανεξετάζουν ή εγκαταλείπουν εντελώς την αγορά του αμερικανικού stealth μαχητικού F-35, η Ελλάδα επιμένει να... χτίζει την άμυνά της πάνω σε ένα πρόγραμμα γεμάτο σκάνδαλα, αστοχίες, πολιτικούς εκβιασμούς και πλήρη εξάρτηση από την Ουάσινγκτον.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ανεξαρτησίας και στρατηγικής ωριμότητας: Δεν θα επενδύσουμε δισεκατομμύρια σε ένα αεροσκάφος που ελέγχεται απολύτως από τις ΗΠΑ, δεν υποστηρίζει την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και απειλεί να μετατρέψει τις χώρες-πελάτες του σε δορυφόρους της Αμερικής.
Και δεν είναι μόνη: Η Πορτογαλία μιλά πλέον ανοιχτά για kill switch στο F-35, που θα μπορούσε να ακινητοποιήσει ολόκληρο τον στόλο της αν το Πεντάγωνο απλώς το θελήσει.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα γεωπολιτικής αναδιάταξης, στρατηγικής ευθυκρισίας και ευρωπαϊκής ενότητας, η Ελλάδα... τρέχει να προλάβει την ουρά της Lockheed Martin, σπαταλώντας δισεκατομμύρια για να αγοράσει ένα αεροσκάφος που η ίδια η Αμερικανική Αεροπορία πλέον παραγγέλνει όλο και λιγότερο.
Γιατί επιμένει η Αθήνα σε ένα όπλο που αποδομείται διεθνώς;
Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από την εμμονή στο F-35;
H Ελλάδα πληρώνει 6,25 δισ. ευρώ...
Η Ισπανία, η οποία είχε προβλέψει ένα τεράστιο κονδύλι για νέα μαχητικά, παγώνει την αγορά των F-35, επικαλούμενη αλλαγές στο γεωπολιτικό σκηνικό και τη νέα στρατηγική αμυντικής ανεξαρτησίας της Ευρώπης. Το ποσό των 6,25 δισ. ευρώ δεν θα κατευθυνθεί τελικά στην αμερικανική Lockheed Martin, αλλά σε ευρωπαϊκά συστήματα, όπως ο Eurofighter Typhoon και το FCAS (Future Combat Air System).
Αντίθετα, η Ελλάδα –εν μέσω οικονομικής αστάθειας και κοινωνικής έντασης– επιμένει στην αγορά των F-35, τη στιγμή που ακόμα και οι ΗΠΑ μειώνουν τις δικές τους παραγγελίες λόγω κόστους και τεχνικών προβλημάτων.
Η Ευρώπη προχωρά μόνη της – Η Ελλάδα μένει πίσω
Μεγάλες χώρες της Ε.Ε., όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία, συγκροτούν κοινό μέτωπο για την ανάπτυξη ευρωπαϊκών μαχητικών (FCAS, Rafale F5, αναβαθμισμένος Eurofighter). Η Πορτογαλία και ο Καναδάς επανεξετάζουν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα F-35, ενώ η Ινδία το απορρίπτει ευθέως.
Η Ελλάδα, ωστόσο, επιλέγει μια ξεπερασμένη λύση που φέρει σφραγίδα «Made in USA», χωρίς βιομηχανική συμμετοχή, χωρίς δυνατότητα αυτόνομης συντήρησης, με δυνητικό «kill switch» που μπορεί να μπλοκάρει τη χρήση των μαχητικών από την Ουάσιγκτον.
Το F-35 Καταρρέει Παγκοσμίως
Η Lockheed Martin χάνει συνεχώς έδαφος, με την Boeing να κερδίζει το πρόγραμμα NGAD.
Το κόστος ανά μονάδα παραμένει απαγορευτικό, ενώ οι απαιτήσεις υποδομών, εκπαίδευσης και συντήρησης αυξάνουν εκθετικά.
Χώρες όπως η Πορτογαλία δηλώνουν ξεκάθαρα: "Δεν μπορούμε να εξαρτόμαστε από τις ΗΠΑ για τη λειτουργία του στόλου μας."
Εν τω μεταξύ η Ισπανία όχι μόνο αυξάνει τον στόλο των Eurofighters της, αλλά επενδύει και στην ανάπτυξη του FCAS, του ευρωπαϊκού μαχητικού έκτης γενιάς. Οι χώρες που συμμετέχουν στο FCAS θα αποκτήσουν τεχνογνωσία, παραγωγή, και γεωπολιτική αυτονομία.
Η Ελλάδα, από την άλλη, παραμένει θεατής, με μηδενική συμμετοχή σε ευρωπαϊκά αμυντικά projects, αγοράζοντας ένα όπλο που ενδέχεται να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει ποτέ σε πραγματικό σενάριο χωρίς αμερικανική έγκριση.
Τα 3 αγκάθια του F-35 που αγνοεί η ελληνική κυβέρνηση
Το υπερηχητικό, «αόρατο» μαχητικό πέμπτης γενιάς F-35 της Lockheed Martin παρουσιάστηκε ως το απόλυτο οπλικό σύστημα του μέλλοντος. Ωστόσο, όσο περνά ο καιρός, οι φωνές αμφισβήτησης εντείνονται, και η διεθνής εικόνα του προγράμματος αρχίζει να εμφανίζει σοβαρές ρωγμές.
Η Lockheed Martin φαίνεται να χάνει σταθερά έδαφος, ειδικά απέναντι σε ανταγωνιστικά προγράμματα όπως το NGAD της Boeing, που υπόσχεται νέες τεχνολογικές υπεροχές και πιο ευέλικτες επιλογές για τους χρήστες.
Βαρυχειμωνιά...
Το κόστος αγοράς και κυρίως συντήρησης του F-35 παραμένει απαγορευτικό, αγγίζοντας ή και ξεπερνώντας τα 100 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα. Επιπλέον, απαιτούνται εξειδικευμένες υποδομές, υψηλής τεχνολογίας εκπαίδευση προσωπικού, και συνεχής διασύνδεση με τα αμερικανικά δίκτυα για τη συντήρηση και λειτουργία του στόλου.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν αξιωματούχοι της Πορτογαλίας, «δεν μπορούμε να εξαρτόμαστε απόλυτα από τις ΗΠΑ για τη λειτουργία του εθνικού μας στόλου αεροσκαφών». Μια τοποθέτηση που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κύμα γεωπολιτικού ρεαλισμού που φαίνεται να επαναπροσδιορίζει τις σχέσεις πολλών ευρωπαϊκών κρατών με τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα.
Η Ελλάδα στον Ρόλο του Παθητικού Καταναλωτή
Απέναντι σε αυτό το τοπίο, η Ελλάδα επιλέγει να παραμένει εκτός ευρωπαϊκών αμυντικών projects, επενδύοντας αποκλειστικά στην αγορά F-35. Πρόκειται για μια επιλογή με υψηλό ρίσκο, καθώς η πλήρης εξάρτηση από τις ΗΠΑ ενδέχεται να εμποδίσει την επιχειρησιακή αξιοποίηση των αεροσκαφών σε περιόδους κρίσης — ειδικά εάν οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν την εμπλοκή.
Πέρα από τη γεωπολιτική διάσταση, υπάρχουν και τεχνικά ζητήματα που παραμένουν άλυτα και συχνά αποσιωπώνται.
1. Kill Switch: Το Αόρατο Χέρι των ΗΠΑ
Παρά τις επίσημες διαψεύσεις, οι φήμες για την ύπαρξη kill switch στο λογισμικό των F-35 συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία. Αν είναι αληθινές, το Πεντάγωνο θα μπορούσε —ανά πάσα στιγμή— να απενεργοποιήσει ή να περιορίσει κρίσιμες λειτουργίες ενός F-35, εάν κρίνει ότι η χρήση του αντιβαίνει στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
2. Συντήρηση Μόνο Μέσω ΗΠΑ
Το σύστημα ALIS (και πλέον ODIN) αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της τεχνικής υποστήριξης των F-35. Χωρίς σύνδεση με αυτό το ψηφιακό οικοσύστημα —το οποίο ελέγχεται πλήρως από τις ΗΠΑ— κανένα αεροσκάφος δεν μπορεί να πετάξει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε να συντηρηθεί όπως πρέπει.
3. Καμία Πρόσβαση στον Πηγαίο Κώδικα
Η Ελλάδα (όπως και κάθε χώρα μη συμμέτοχος στην ανάπτυξη) δεν έχει πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα του λογισμικού του F-35. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα δεν μπορεί να προσαρμόσει το μαχητικό στα δικά της επιχειρησιακά δεδομένα, ούτε να το χρησιμοποιήσει ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ σε σενάρια μάχης ή ηλεκτρονικού πολέμου.
www.bankingnews.gr
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ανεξαρτησίας και στρατηγικής ωριμότητας: Δεν θα επενδύσουμε δισεκατομμύρια σε ένα αεροσκάφος που ελέγχεται απολύτως από τις ΗΠΑ, δεν υποστηρίζει την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και απειλεί να μετατρέψει τις χώρες-πελάτες του σε δορυφόρους της Αμερικής.
Και δεν είναι μόνη: Η Πορτογαλία μιλά πλέον ανοιχτά για kill switch στο F-35, που θα μπορούσε να ακινητοποιήσει ολόκληρο τον στόλο της αν το Πεντάγωνο απλώς το θελήσει.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα γεωπολιτικής αναδιάταξης, στρατηγικής ευθυκρισίας και ευρωπαϊκής ενότητας, η Ελλάδα... τρέχει να προλάβει την ουρά της Lockheed Martin, σπαταλώντας δισεκατομμύρια για να αγοράσει ένα αεροσκάφος που η ίδια η Αμερικανική Αεροπορία πλέον παραγγέλνει όλο και λιγότερο.
Γιατί επιμένει η Αθήνα σε ένα όπλο που αποδομείται διεθνώς;
Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από την εμμονή στο F-35;
H Ελλάδα πληρώνει 6,25 δισ. ευρώ...
Η Ισπανία, η οποία είχε προβλέψει ένα τεράστιο κονδύλι για νέα μαχητικά, παγώνει την αγορά των F-35, επικαλούμενη αλλαγές στο γεωπολιτικό σκηνικό και τη νέα στρατηγική αμυντικής ανεξαρτησίας της Ευρώπης. Το ποσό των 6,25 δισ. ευρώ δεν θα κατευθυνθεί τελικά στην αμερικανική Lockheed Martin, αλλά σε ευρωπαϊκά συστήματα, όπως ο Eurofighter Typhoon και το FCAS (Future Combat Air System).
Αντίθετα, η Ελλάδα –εν μέσω οικονομικής αστάθειας και κοινωνικής έντασης– επιμένει στην αγορά των F-35, τη στιγμή που ακόμα και οι ΗΠΑ μειώνουν τις δικές τους παραγγελίες λόγω κόστους και τεχνικών προβλημάτων.
Η Ευρώπη προχωρά μόνη της – Η Ελλάδα μένει πίσω
Μεγάλες χώρες της Ε.Ε., όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία, συγκροτούν κοινό μέτωπο για την ανάπτυξη ευρωπαϊκών μαχητικών (FCAS, Rafale F5, αναβαθμισμένος Eurofighter). Η Πορτογαλία και ο Καναδάς επανεξετάζουν τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα F-35, ενώ η Ινδία το απορρίπτει ευθέως.
Η Ελλάδα, ωστόσο, επιλέγει μια ξεπερασμένη λύση που φέρει σφραγίδα «Made in USA», χωρίς βιομηχανική συμμετοχή, χωρίς δυνατότητα αυτόνομης συντήρησης, με δυνητικό «kill switch» που μπορεί να μπλοκάρει τη χρήση των μαχητικών από την Ουάσιγκτον.
Το F-35 Καταρρέει Παγκοσμίως
Η Lockheed Martin χάνει συνεχώς έδαφος, με την Boeing να κερδίζει το πρόγραμμα NGAD.
Το κόστος ανά μονάδα παραμένει απαγορευτικό, ενώ οι απαιτήσεις υποδομών, εκπαίδευσης και συντήρησης αυξάνουν εκθετικά.
Χώρες όπως η Πορτογαλία δηλώνουν ξεκάθαρα: "Δεν μπορούμε να εξαρτόμαστε από τις ΗΠΑ για τη λειτουργία του στόλου μας."
Εν τω μεταξύ η Ισπανία όχι μόνο αυξάνει τον στόλο των Eurofighters της, αλλά επενδύει και στην ανάπτυξη του FCAS, του ευρωπαϊκού μαχητικού έκτης γενιάς. Οι χώρες που συμμετέχουν στο FCAS θα αποκτήσουν τεχνογνωσία, παραγωγή, και γεωπολιτική αυτονομία.
Η Ελλάδα, από την άλλη, παραμένει θεατής, με μηδενική συμμετοχή σε ευρωπαϊκά αμυντικά projects, αγοράζοντας ένα όπλο που ενδέχεται να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει ποτέ σε πραγματικό σενάριο χωρίς αμερικανική έγκριση.
Τα 3 αγκάθια του F-35 που αγνοεί η ελληνική κυβέρνηση
Το υπερηχητικό, «αόρατο» μαχητικό πέμπτης γενιάς F-35 της Lockheed Martin παρουσιάστηκε ως το απόλυτο οπλικό σύστημα του μέλλοντος. Ωστόσο, όσο περνά ο καιρός, οι φωνές αμφισβήτησης εντείνονται, και η διεθνής εικόνα του προγράμματος αρχίζει να εμφανίζει σοβαρές ρωγμές.
Η Lockheed Martin φαίνεται να χάνει σταθερά έδαφος, ειδικά απέναντι σε ανταγωνιστικά προγράμματα όπως το NGAD της Boeing, που υπόσχεται νέες τεχνολογικές υπεροχές και πιο ευέλικτες επιλογές για τους χρήστες.
Βαρυχειμωνιά...
Το κόστος αγοράς και κυρίως συντήρησης του F-35 παραμένει απαγορευτικό, αγγίζοντας ή και ξεπερνώντας τα 100 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα. Επιπλέον, απαιτούνται εξειδικευμένες υποδομές, υψηλής τεχνολογίας εκπαίδευση προσωπικού, και συνεχής διασύνδεση με τα αμερικανικά δίκτυα για τη συντήρηση και λειτουργία του στόλου.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν αξιωματούχοι της Πορτογαλίας, «δεν μπορούμε να εξαρτόμαστε απόλυτα από τις ΗΠΑ για τη λειτουργία του εθνικού μας στόλου αεροσκαφών». Μια τοποθέτηση που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κύμα γεωπολιτικού ρεαλισμού που φαίνεται να επαναπροσδιορίζει τις σχέσεις πολλών ευρωπαϊκών κρατών με τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα.
Η Ελλάδα στον Ρόλο του Παθητικού Καταναλωτή
Απέναντι σε αυτό το τοπίο, η Ελλάδα επιλέγει να παραμένει εκτός ευρωπαϊκών αμυντικών projects, επενδύοντας αποκλειστικά στην αγορά F-35. Πρόκειται για μια επιλογή με υψηλό ρίσκο, καθώς η πλήρης εξάρτηση από τις ΗΠΑ ενδέχεται να εμποδίσει την επιχειρησιακή αξιοποίηση των αεροσκαφών σε περιόδους κρίσης — ειδικά εάν οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν την εμπλοκή.
Πέρα από τη γεωπολιτική διάσταση, υπάρχουν και τεχνικά ζητήματα που παραμένουν άλυτα και συχνά αποσιωπώνται.
1. Kill Switch: Το Αόρατο Χέρι των ΗΠΑ
Παρά τις επίσημες διαψεύσεις, οι φήμες για την ύπαρξη kill switch στο λογισμικό των F-35 συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία. Αν είναι αληθινές, το Πεντάγωνο θα μπορούσε —ανά πάσα στιγμή— να απενεργοποιήσει ή να περιορίσει κρίσιμες λειτουργίες ενός F-35, εάν κρίνει ότι η χρήση του αντιβαίνει στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
2. Συντήρηση Μόνο Μέσω ΗΠΑ
Το σύστημα ALIS (και πλέον ODIN) αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της τεχνικής υποστήριξης των F-35. Χωρίς σύνδεση με αυτό το ψηφιακό οικοσύστημα —το οποίο ελέγχεται πλήρως από τις ΗΠΑ— κανένα αεροσκάφος δεν μπορεί να πετάξει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε να συντηρηθεί όπως πρέπει.
3. Καμία Πρόσβαση στον Πηγαίο Κώδικα
Η Ελλάδα (όπως και κάθε χώρα μη συμμέτοχος στην ανάπτυξη) δεν έχει πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα του λογισμικού του F-35. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα δεν μπορεί να προσαρμόσει το μαχητικό στα δικά της επιχειρησιακά δεδομένα, ούτε να το χρησιμοποιήσει ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ σε σενάρια μάχης ή ηλεκτρονικού πολέμου.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.