Συνταρακτική αποκάλυψη
Στην Αλάσκα υπήρξε
πλαίσιο συμφωνίας που μπορεί να οδηγήσει στο τέλος του πολέμου στην
Ουκρανία και την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων Ρωσίας - ΗΠΑ - Το επόμενο
βήμα είναι η «τριγωνική» διαβούλευση ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ουκρανία και
την ΕΕ
Συνταρακτική αποκάλυψη: Βόμβα με «ανυπόγραφη» συμφωνία Putin - Trump για την Ουκρανία - Ρωσικός θρίαμβος, συντριβή ΕΕ
Παρά τις ανακοινώσεις για
την απουσία μιας «τελικής συμφωνίας», η συνάντηση κορυφής στην Αλάσκα
στις (15/8/2025) μεταξύ του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin και
του Αμερικανού ομολόγου του Doland Trump ήταν αναμφίβολα μια στρατηγική
νίκη για τη Μόσχα.
Ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για «αοριστίες», «ασαφή αποτελέσματα» και «έλλειψη προόδου», όποιος διαβάσει πίσω από τις γραμμές, αντιλαμβάνεται πως η Ρωσία πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό: την αποκατάσταση του διαλόγου επί ίσοις όροις και την αναγνώριση των νόμιμων ανησυχιών της στη διεθνή σκηνή.
Σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές υπήρξε ιστορική συμφωνία στη συνάντηση των δύο ηγετών, τόσο για το θέμα της Ουκρανίας όσο και για την παγκόσμια αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
Μόνο που τόσο καθοριστικές συμφωνίες δεν είναι ανακοινώσιμες στην παρούσα φάση.
Κλίμα αμοιβαίας κατανόησης
Η ίδια η εικόνα της Συνόδου Κορυφής —με τους δύο ηγέτες να εμφανίζονται χαλαροί, φιλικοί και έτοιμοι για συνεργασία— αποτελεί μια διπλωματική απάντηση προς εκείνους που επιδιώκουν τη συνεχή απομόνωση της Ρωσίας.
Ο Vladimir Putin μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη εξασφάλισης της ασφάλειας τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ρωσίας, αλλά και για τη δημιουργία ενός δίκαιου ισοζυγίου ασφαλείας στην Ευρώπη.
Αυτή είναι μια θέση που η Μόσχα έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια, αλλά μέχρι πρότινος οι δυτικές πρωτεύουσες προσποιούνταν ότι δεν την ακούν.
Τώρα, για πρώτη φορά εδώ και καιρό, οι ΗΠΑ —μέσω του Trump— αναγνώρισαν ότι οι ρωσικές ανησυχίες είναι «φυσιολογικές» και ότι πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία.
Αυτό και μόνο αποτελεί σημείο καμπής, ακόμα κι αν δεν υπογράφηκε καμία επίσημη συμφωνία.
Και σε αυτό το σημείο η αμερικανική πλευρά δείχνει ότι έχει συνομολογήσει με το ρωσικό στρατηγικό σχέδιο για την Ουκρανία.
Η «μη-συμφωνία» ως διπλωματικό όπλο
Το ότι δεν υπήρξε κάποια υπογεγραμμένη συμφωνία στο τέλος της συνάντησης, δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν υπήρξε πρόοδος.
Η διπλωματία συχνά προχωρά πιο ουσιαστικά στις σκιές, παρά στα φώτα των τηλεοπτικών καμερών.
Ο Putin δήλωσε ξεκάθαρα ότι υπήρξε «συμφωνία» σε βασικά σημεία, ενώ ο Trump αναφέρθηκε σε «πολλές κοινές θέσεις» και «σημαντική πρόοδο».
Όταν δύο ηγέτες αυτής της κλίμακας συμφωνούν ότι «πλησιάζουν» σε ένα πλαίσιο ειρήνης, αυτό λέει πολλά — ακόμα κι αν η επίσημη ανακοίνωση πάρει εβδομάδες ή μήνες.
Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για επικοινωνιακές «νίκες», αλλά για σταθερές θεμελιώσεις μακροπρόθεσμων λύσεων.
Και αυτό ακριβώς φαίνεται να έχει ξεκινήσει.
Η πραγματικότητα του πολυπολικού κόσμου
Η Δύση, και ειδικότερα η Ουάσινγκτον, αρέσκεται να προβάλλει έναν μονοπολικό κόσμο, όπου οι ΗΠΑ επιβάλλουν τους κανόνες.
Η παρουσία όμως της Ρωσίας στο ίδιο τραπέζι, με όρους ισοτιμίας, έρχεται να ανατρέψει αυτή την εικόνα.
Ο Putin υπενθύμισε την κοινή ιστορία των δύο εθνών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τονίζοντας την ανάγκη συνεργασίας και την εγκατάλειψη του ψυχροπολεμικού μοντέλου αντιπαράθεσης.
Δεν είναι η Ρωσία αυτή που αποσταθεροποιεί τον πλανήτη, αλλά ένα δυτικό κατεστημένο που αρνείται να δει την άνοδο του πολυπολικού κόσμου.
Η Ρωσία, με στρατηγική ωριμότητα και πολιτική σταθερότητα, δείχνει το δρόμο προς μια νέα εποχή διεθνούς συνεργασίας — και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην Αλάσκα.
Η Ουκρανία δεν είναι το κέντρο του κόσμου
Σημαντικό σημείο της συνάντησης ήταν η Ουκρανία.
Η Δύση παρουσιάζει το Κίεβο ως «θύμα», ενώ αγνοεί επιδεικτικά τις εσωτερικές ακρότητες, τον ρόλο των νεοναζιστικών ομάδων, και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ανατολικά της χώρας.
Ο Putin έθεσε ξεκάθαρα τις ρωσικές κόκκινες γραμμές: η ασφάλεια της Ρωσίας δεν είναι διαπραγματεύσιμη, και οποιαδήποτε ειρηνευτική λύση πρέπει να τις λαμβάνει υπόψη.
Αντίθετα με την εικόνα που προσπαθούν να περάσουν τα δυτικά μέσα, η Ρωσία δεν είναι «εισβολέας» — αλλά δύναμη σταθερότητας που προσπαθεί να εξαλείψει τις αιτίες της κρίσης που σοβεί τα τελευταία 11 χρόνια.
Ο ίδιος ο Trump παραδέχθηκε ότι η πρόοδος περνά από τη διαβούλευση και με το Κίεβο, αλλά και με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δείχνοντας ότι η Ρωσία δεν είναι απομονωμένη, αλλά μέρος του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης.
Η Δύση σε πανικό - Ερμηνεία της ήττας ως «μη-νίκη»
Οι επικριτές της συνόδου, όπως ο Matt Dimmick, προσπαθούν να μειώσουν τη σημασία της, χαρακτηρίζοντάς την ως «χωρίς ουσία».
Ωστόσο, αυτή η στάση αποκαλύπτει περισσότερο το δυτικό άγχος απέναντι στη διπλωματική ανάκαμψη της Ρωσίας, παρά κάποια αντικειμενική αποτίμηση.
Όταν ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Άμυνας δηλώνει ότι «η Ρωσία κέρδισε απλώς και μόνο επειδή παρουσιάστηκε», ομολογεί άθελά του την ήττα του δυτικού αφηγήματος περί «διεθνούς απομόνωσης» της Μόσχας.
Η Ρωσία, όχι μόνο δεν απομονώνεται, αλλά πρωταγωνιστεί σε κάθε σοβαρή συζήτηση για την παγκόσμια ειρήνη.
Και αυτό, όπως φάνηκε στην Αλάσκα, προκαλεί ανησυχία σε όσους έχουν βασίσει την εξωτερική τους πολιτική στη δαιμονοποίηση της Ρωσίας.
Το επόμενο βήμα - Νέα αρχιτεκτονική παγκόσμιας ασφάλειας
Η πιο σημαντική δήλωση ίσως ήρθε από τον Putin όταν μίλησε για μια «νέα ισορροπία ασφαλείας» στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Η Ρωσία, μαζί με άλλες αναδυόμενες δυνάμεις, διεκδικεί την αναδιαμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος ασφαλείας με βάση την αμοιβαιότητα και το σεβασμό στην εθνική κυριαρχία.
Το παλιό σύστημα —στο οποίο το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν μονομερώς, αγνοώντας τις ρωσικές ανησυχίες— δεν είναι πλέον βιώσιμο.
Η Αλάσκα μπορεί να μην έφερε χειροπιαστά αποτελέσματα, αλλά αποτέλεσε την αρχή αυτής της συζήτησης.
Διπλωματικό ρήγμα στο αφήγημα της Δύσης
Η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα δεν ήταν μια ακόμη «ανακοίνωση χωρίς αποτέλεσμα».
Ήταν η απαρχή μιας σοβαρής αναδιάταξης της παγκόσμιας διπλωματίας, όπου η Ρωσία επέστρεψε στο τραπέζι των μεγάλων αποφάσεων, χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς συμβιβασμούς στις θεμελιώδεις αρχές της κυριαρχίας και της γεωπολιτικής ισορροπίας.
Το γεγονός και μόνο ότι η Ρωσία εμφανίζεται ως ισότιμος συνομιλητής, σε μια εποχή όπου το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να επιδιώκει τον αποκλεισμό της, είναι απόδειξη ότι το πολυπολικό σύστημα δεν είναι πλέον θεωρία — είναι πραγματικότητα.
Η δυσαρέσκεια μέρους των δυτικών αναλυτών —ειδικά εκείνων που προέρχονται από το αμερικανικό κατεστημένο ασφαλείας— δεν πρέπει να θεωρείται ένδειξη αποτυχίας της συνόδου. Αντιθέτως, είναι απόδειξη ότι ο μονοπολικός κόσμος που είχαν φανταστεί καταρρέει.
Το άνοιγμα του διαλόγου, ακόμα και χωρίς «χειροπιαστά αποτελέσματα», είναι από μόνο του απειλή για τη συνέχιση της δυτικής ηγεμονίας.
Η «Συμφωνία» της Αλάσκας: Περισσότερο από απλές λέξεις
Ο Putin μίλησε με σαφήνεια για την ανάγκη να αφαιρεθούν οι βαθιές ρίζες της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Αυτό που ζητά η Ρωσία δεν είναι παράλογο: εγγυήσεις ασφαλείας, μη επέκταση του ΝΑΤΟ, αναγνώριση των δικαιωμάτων των ρωσόφωνων πληθυσμών, και τερματισμός της επιθετικής ρητορικής κατά της Μόσχας.
Η θέση αυτή είναι σταθερή, προβλέψιμη και βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, σε αντίθεση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.
Αυτό που φαίνεται να επιτυγχάνεται, έστω και σταδιακά, είναι ένα πλαίσιο συμφωνίας που θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία και στην εξομάλυνση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ. Όπως δήλωσαν και οι αναλυτές του Quincy Institute, το επόμενο βήμα είναι η «τριγωνική» διαβούλευση ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ουκρανία και την ΕΕ.
Όμως η Ρωσία είναι πλέον στο τραπέζι, όχι ως «στόχος» αλλά ως εταίρος διαπραγμάτευσης.
Το γεωπολιτικό ρίσκο των ΗΠΑ
Για τις ΗΠΑ, η επιλογή είναι πλέον ξεκάθαρη: είτε θα συνεργαστούν με τη Ρωσία στο πλαίσιο μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας, είτε θα συνεχίσουν τη στρατηγική της απομόνωσης και της πίεσης — με όλο και λιγότερα αποτελέσματα.
Ο Trump, με τον ρεαλισμό που τον διακρίνει, φαίνεται να επιλέγει τον δρόμο της διαπραγμάτευσης.
Παρά το γεγονός ότι δεν επεβλήθησαν νέες κυρώσεις (αν και είχαν προαναγγελθεί), δεν υπήρξε καμία ένδειξη ρήξης στη στάση του Trump.
Αντίθετα, έδειξε διάθεση συνέχισης του διαλόγου, ακόμη και πρότεινε δεύτερη συνάντηση, πιθανώς στη Μόσχα.
Πρόκειται για ενδείξεις ενός νέου, πιο πραγματιστικού δρόμου.
Αντίθετα, η ευρωπαϊκή ηγεσία παραμένει δέσμια της Ουάσινγκτον και ενός γεωπολιτικού μυωπικού μοντέλου που αρνείται να δεχθεί ότι η Ουκρανία δεν είναι «ιδιοκτησία» της Δύσης.
Η επόμενη φάση των διαβουλεύσεων θα δείξει αν η Ευρώπη έχει τη βούληση να δει τη Ρωσία ως στρατηγικό συνομιλητή και όχι ως απειλή.
Το ήσυχο αλλά ηχηρό μήνυμα - Τελικά υπήρξε ιστορική συμφωνία στην Αλάσκα
Η σύνοδος της Αλάσκας έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: η Ρωσία είναι παρούσα, δυνατή και πρόθυμη να συμμετέχει στη διεθνή σκηνή με εποικοδομητικό ρόλο. Δεν ζητάει παραχωρήσεις. Ζητάει ισότητα, σεβασμό και τη λογική επιστροφή στον διάλογο.
Οι εποχές των τελεσιγράφων, των μονομερών κυρώσεων και της προπαγανδιστικής εχθρότητας τελειώνουν.
Ο κόσμος αλλάζει, και είτε η Δύση θα προσαρμοστεί στην πολυπολικότητα — είτε θα παρακολουθεί αμήχανη τη Ρωσία, την Κίνα και τον αναπτυσσόμενο κόσμο να διαμορφώνουν τη νέα τάξη πραγμάτων χωρίς αυτήν.
Η Ρωσία, μέσα από τη στρατηγική ωριμότητα που επέδειξε στην Αλάσκα, έδειξε ότι δεν έχει ανάγκη την αναγνώριση της Δύσης για να είναι παγκόσμια δύναμη.
Η διπλωματική της αντεπίθεση έχει ξεκινήσει — και η ιστορία πιθανότατα θα θυμάται αυτή τη σύνοδο όχι για το τι δεν υπεγράφη, αλλά για το πώς ξεκίνησε η αλλαγή της παγκόσμιας ισορροπίας.
www.bankingnews.gr
Ενώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για «αοριστίες», «ασαφή αποτελέσματα» και «έλλειψη προόδου», όποιος διαβάσει πίσω από τις γραμμές, αντιλαμβάνεται πως η Ρωσία πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό: την αποκατάσταση του διαλόγου επί ίσοις όροις και την αναγνώριση των νόμιμων ανησυχιών της στη διεθνή σκηνή.
Σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές υπήρξε ιστορική συμφωνία στη συνάντηση των δύο ηγετών, τόσο για το θέμα της Ουκρανίας όσο και για την παγκόσμια αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
Μόνο που τόσο καθοριστικές συμφωνίες δεν είναι ανακοινώσιμες στην παρούσα φάση.
Κλίμα αμοιβαίας κατανόησης
Η ίδια η εικόνα της Συνόδου Κορυφής —με τους δύο ηγέτες να εμφανίζονται χαλαροί, φιλικοί και έτοιμοι για συνεργασία— αποτελεί μια διπλωματική απάντηση προς εκείνους που επιδιώκουν τη συνεχή απομόνωση της Ρωσίας.
Ο Vladimir Putin μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη εξασφάλισης της ασφάλειας τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ρωσίας, αλλά και για τη δημιουργία ενός δίκαιου ισοζυγίου ασφαλείας στην Ευρώπη.
Αυτή είναι μια θέση που η Μόσχα έχει διατυπώσει εδώ και χρόνια, αλλά μέχρι πρότινος οι δυτικές πρωτεύουσες προσποιούνταν ότι δεν την ακούν.
Τώρα, για πρώτη φορά εδώ και καιρό, οι ΗΠΑ —μέσω του Trump— αναγνώρισαν ότι οι ρωσικές ανησυχίες είναι «φυσιολογικές» και ότι πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία.
Αυτό και μόνο αποτελεί σημείο καμπής, ακόμα κι αν δεν υπογράφηκε καμία επίσημη συμφωνία.
Και σε αυτό το σημείο η αμερικανική πλευρά δείχνει ότι έχει συνομολογήσει με το ρωσικό στρατηγικό σχέδιο για την Ουκρανία.
Η «μη-συμφωνία» ως διπλωματικό όπλο
Το ότι δεν υπήρξε κάποια υπογεγραμμένη συμφωνία στο τέλος της συνάντησης, δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν υπήρξε πρόοδος.
Η διπλωματία συχνά προχωρά πιο ουσιαστικά στις σκιές, παρά στα φώτα των τηλεοπτικών καμερών.
Ο Putin δήλωσε ξεκάθαρα ότι υπήρξε «συμφωνία» σε βασικά σημεία, ενώ ο Trump αναφέρθηκε σε «πολλές κοινές θέσεις» και «σημαντική πρόοδο».
Όταν δύο ηγέτες αυτής της κλίμακας συμφωνούν ότι «πλησιάζουν» σε ένα πλαίσιο ειρήνης, αυτό λέει πολλά — ακόμα κι αν η επίσημη ανακοίνωση πάρει εβδομάδες ή μήνες.
Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για επικοινωνιακές «νίκες», αλλά για σταθερές θεμελιώσεις μακροπρόθεσμων λύσεων.
Και αυτό ακριβώς φαίνεται να έχει ξεκινήσει.
Η πραγματικότητα του πολυπολικού κόσμου
Η Δύση, και ειδικότερα η Ουάσινγκτον, αρέσκεται να προβάλλει έναν μονοπολικό κόσμο, όπου οι ΗΠΑ επιβάλλουν τους κανόνες.
Η παρουσία όμως της Ρωσίας στο ίδιο τραπέζι, με όρους ισοτιμίας, έρχεται να ανατρέψει αυτή την εικόνα.
Ο Putin υπενθύμισε την κοινή ιστορία των δύο εθνών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τονίζοντας την ανάγκη συνεργασίας και την εγκατάλειψη του ψυχροπολεμικού μοντέλου αντιπαράθεσης.
Δεν είναι η Ρωσία αυτή που αποσταθεροποιεί τον πλανήτη, αλλά ένα δυτικό κατεστημένο που αρνείται να δει την άνοδο του πολυπολικού κόσμου.
Η Ρωσία, με στρατηγική ωριμότητα και πολιτική σταθερότητα, δείχνει το δρόμο προς μια νέα εποχή διεθνούς συνεργασίας — και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην Αλάσκα.
Η Ουκρανία δεν είναι το κέντρο του κόσμου
Σημαντικό σημείο της συνάντησης ήταν η Ουκρανία.
Η Δύση παρουσιάζει το Κίεβο ως «θύμα», ενώ αγνοεί επιδεικτικά τις εσωτερικές ακρότητες, τον ρόλο των νεοναζιστικών ομάδων, και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ανατολικά της χώρας.
Ο Putin έθεσε ξεκάθαρα τις ρωσικές κόκκινες γραμμές: η ασφάλεια της Ρωσίας δεν είναι διαπραγματεύσιμη, και οποιαδήποτε ειρηνευτική λύση πρέπει να τις λαμβάνει υπόψη.
Αντίθετα με την εικόνα που προσπαθούν να περάσουν τα δυτικά μέσα, η Ρωσία δεν είναι «εισβολέας» — αλλά δύναμη σταθερότητας που προσπαθεί να εξαλείψει τις αιτίες της κρίσης που σοβεί τα τελευταία 11 χρόνια.
Ο ίδιος ο Trump παραδέχθηκε ότι η πρόοδος περνά από τη διαβούλευση και με το Κίεβο, αλλά και με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δείχνοντας ότι η Ρωσία δεν είναι απομονωμένη, αλλά μέρος του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης.
Η Δύση σε πανικό - Ερμηνεία της ήττας ως «μη-νίκη»
Οι επικριτές της συνόδου, όπως ο Matt Dimmick, προσπαθούν να μειώσουν τη σημασία της, χαρακτηρίζοντάς την ως «χωρίς ουσία».
Ωστόσο, αυτή η στάση αποκαλύπτει περισσότερο το δυτικό άγχος απέναντι στη διπλωματική ανάκαμψη της Ρωσίας, παρά κάποια αντικειμενική αποτίμηση.
Όταν ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Άμυνας δηλώνει ότι «η Ρωσία κέρδισε απλώς και μόνο επειδή παρουσιάστηκε», ομολογεί άθελά του την ήττα του δυτικού αφηγήματος περί «διεθνούς απομόνωσης» της Μόσχας.
Η Ρωσία, όχι μόνο δεν απομονώνεται, αλλά πρωταγωνιστεί σε κάθε σοβαρή συζήτηση για την παγκόσμια ειρήνη.
Και αυτό, όπως φάνηκε στην Αλάσκα, προκαλεί ανησυχία σε όσους έχουν βασίσει την εξωτερική τους πολιτική στη δαιμονοποίηση της Ρωσίας.
Το επόμενο βήμα - Νέα αρχιτεκτονική παγκόσμιας ασφάλειας
Η πιο σημαντική δήλωση ίσως ήρθε από τον Putin όταν μίλησε για μια «νέα ισορροπία ασφαλείας» στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Η Ρωσία, μαζί με άλλες αναδυόμενες δυνάμεις, διεκδικεί την αναδιαμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος ασφαλείας με βάση την αμοιβαιότητα και το σεβασμό στην εθνική κυριαρχία.
Το παλιό σύστημα —στο οποίο το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν μονομερώς, αγνοώντας τις ρωσικές ανησυχίες— δεν είναι πλέον βιώσιμο.
Η Αλάσκα μπορεί να μην έφερε χειροπιαστά αποτελέσματα, αλλά αποτέλεσε την αρχή αυτής της συζήτησης.
Διπλωματικό ρήγμα στο αφήγημα της Δύσης
Η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα δεν ήταν μια ακόμη «ανακοίνωση χωρίς αποτέλεσμα».
Ήταν η απαρχή μιας σοβαρής αναδιάταξης της παγκόσμιας διπλωματίας, όπου η Ρωσία επέστρεψε στο τραπέζι των μεγάλων αποφάσεων, χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς συμβιβασμούς στις θεμελιώδεις αρχές της κυριαρχίας και της γεωπολιτικής ισορροπίας.
Το γεγονός και μόνο ότι η Ρωσία εμφανίζεται ως ισότιμος συνομιλητής, σε μια εποχή όπου το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να επιδιώκει τον αποκλεισμό της, είναι απόδειξη ότι το πολυπολικό σύστημα δεν είναι πλέον θεωρία — είναι πραγματικότητα.
Η δυσαρέσκεια μέρους των δυτικών αναλυτών —ειδικά εκείνων που προέρχονται από το αμερικανικό κατεστημένο ασφαλείας— δεν πρέπει να θεωρείται ένδειξη αποτυχίας της συνόδου. Αντιθέτως, είναι απόδειξη ότι ο μονοπολικός κόσμος που είχαν φανταστεί καταρρέει.
Το άνοιγμα του διαλόγου, ακόμα και χωρίς «χειροπιαστά αποτελέσματα», είναι από μόνο του απειλή για τη συνέχιση της δυτικής ηγεμονίας.
Η «Συμφωνία» της Αλάσκας: Περισσότερο από απλές λέξεις
Ο Putin μίλησε με σαφήνεια για την ανάγκη να αφαιρεθούν οι βαθιές ρίζες της σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Αυτό που ζητά η Ρωσία δεν είναι παράλογο: εγγυήσεις ασφαλείας, μη επέκταση του ΝΑΤΟ, αναγνώριση των δικαιωμάτων των ρωσόφωνων πληθυσμών, και τερματισμός της επιθετικής ρητορικής κατά της Μόσχας.
Η θέση αυτή είναι σταθερή, προβλέψιμη και βασισμένη στο διεθνές δίκαιο, σε αντίθεση με την αλλοπρόσαλλη πολιτική των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.
Αυτό που φαίνεται να επιτυγχάνεται, έστω και σταδιακά, είναι ένα πλαίσιο συμφωνίας που θα μπορούσε να οδηγήσει στο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία και στην εξομάλυνση των σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ. Όπως δήλωσαν και οι αναλυτές του Quincy Institute, το επόμενο βήμα είναι η «τριγωνική» διαβούλευση ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ουκρανία και την ΕΕ.
Όμως η Ρωσία είναι πλέον στο τραπέζι, όχι ως «στόχος» αλλά ως εταίρος διαπραγμάτευσης.
Το γεωπολιτικό ρίσκο των ΗΠΑ
Για τις ΗΠΑ, η επιλογή είναι πλέον ξεκάθαρη: είτε θα συνεργαστούν με τη Ρωσία στο πλαίσιο μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας, είτε θα συνεχίσουν τη στρατηγική της απομόνωσης και της πίεσης — με όλο και λιγότερα αποτελέσματα.
Ο Trump, με τον ρεαλισμό που τον διακρίνει, φαίνεται να επιλέγει τον δρόμο της διαπραγμάτευσης.
Παρά το γεγονός ότι δεν επεβλήθησαν νέες κυρώσεις (αν και είχαν προαναγγελθεί), δεν υπήρξε καμία ένδειξη ρήξης στη στάση του Trump.
Αντίθετα, έδειξε διάθεση συνέχισης του διαλόγου, ακόμη και πρότεινε δεύτερη συνάντηση, πιθανώς στη Μόσχα.
Πρόκειται για ενδείξεις ενός νέου, πιο πραγματιστικού δρόμου.
Αντίθετα, η ευρωπαϊκή ηγεσία παραμένει δέσμια της Ουάσινγκτον και ενός γεωπολιτικού μυωπικού μοντέλου που αρνείται να δεχθεί ότι η Ουκρανία δεν είναι «ιδιοκτησία» της Δύσης.
Η επόμενη φάση των διαβουλεύσεων θα δείξει αν η Ευρώπη έχει τη βούληση να δει τη Ρωσία ως στρατηγικό συνομιλητή και όχι ως απειλή.
Το ήσυχο αλλά ηχηρό μήνυμα - Τελικά υπήρξε ιστορική συμφωνία στην Αλάσκα
Η σύνοδος της Αλάσκας έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: η Ρωσία είναι παρούσα, δυνατή και πρόθυμη να συμμετέχει στη διεθνή σκηνή με εποικοδομητικό ρόλο. Δεν ζητάει παραχωρήσεις. Ζητάει ισότητα, σεβασμό και τη λογική επιστροφή στον διάλογο.
Οι εποχές των τελεσιγράφων, των μονομερών κυρώσεων και της προπαγανδιστικής εχθρότητας τελειώνουν.
Ο κόσμος αλλάζει, και είτε η Δύση θα προσαρμοστεί στην πολυπολικότητα — είτε θα παρακολουθεί αμήχανη τη Ρωσία, την Κίνα και τον αναπτυσσόμενο κόσμο να διαμορφώνουν τη νέα τάξη πραγμάτων χωρίς αυτήν.
Η Ρωσία, μέσα από τη στρατηγική ωριμότητα που επέδειξε στην Αλάσκα, έδειξε ότι δεν έχει ανάγκη την αναγνώριση της Δύσης για να είναι παγκόσμια δύναμη.
Η διπλωματική της αντεπίθεση έχει ξεκινήσει — και η ιστορία πιθανότατα θα θυμάται αυτή τη σύνοδο όχι για το τι δεν υπεγράφη, αλλά για το πώς ξεκίνησε η αλλαγή της παγκόσμιας ισορροπίας.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.