Τρομερή αποκάλυψη για σχέδιο Putin

 

Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχει καθαρή γεωπολιτική στρατηγική: να εξασφαλίσει στρατηγική ουδετερότητα για την Ουκρανία, κάτι που σημαίνει και πραγματικές εγγυήσεις ασφαλείας για τη Μόσχα, τις οποίες μονότονα η Δύση αγνοεί

 

 

Σάββατο 23/08/2025

Τρομερή αποκάλυψη για σχέδιο Putin: Πόλεμος στην Ουκρανία έως το καλοκαίρι του 2026 – Η Ρωσία τα θέλει όλα, δεν θα σταματήσει

Οι αυταπάτες διαλύονται και η αρχική ευφορία για τη διπλωματική πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump για την επίλυση του ουκρανικού ζητήματος, εξατμίζεται.
Το ΒΝ πρώτο από όλα τα μέσα στην Ελλάδα προειδοποιούσε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν πρόκειται να λήξει σύντομα και πολλές αναλύσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τη θέση του.
Οι μάχες θα συνεχιστούν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2025 και το 2026 εκτιμά η Fitch Solutions βλέποντας μηδαμινές ελπίδες για πραγματική ειρήνη στην Ουκρανία.
Στο ίδιο μήκος κύματος η γερμανική Υπηρεσία πληροφοριών υποστηρίζει ότι βασικός στόχος της Ρωσίας είναι να καταλάβει πλήρως περιοχές, όπως το Dnipro και τη Zaporizhia μέχρι το τέλος του 2026.

Η Ρωσία τα θέλει και θα τα πάρει - Στοχεύει επίμονα

Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin φαίνεται να έχει καθαρή γεωπολιτική στρατηγική: να εξασφαλίσει στρατηγική ουδετερότητα για την Ουκρανία, κάτι που σημαίνει και πραγματικές εγγυήσεις ασφαλείας για τη Μόσχα, τις οποίες μονότονα η Δύση αγνοεί. 
Οικοδομεί μια πολεμική οικονομία, ενισχυμένη από την στήριξη της Κίνας και της Ινδίας με στόχο να προωθήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του, υπονομεύοντας ταυτόχρονα την αμυντική δυνατότητα της Ουκρανίας
Ουσιαστικά, η Ρωσία επιδιώκει μια «νίκη μέσω υποχώρησης» της Ουκρανίας, δημιουργώντας ένα πολιτικό πλαίσιο όπου το Κίεβο παραιτείται από τις φιλοδοξίες του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και αποδοχή των ρωσικών απαιτήσεων.
Η Ρωσία, όταν άρχισε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση τον Φεβρουάριο 2022 έθεσε ως βασικό στόχο την προστασία των ρωσικών πληθυσμών στην περιοχή του Donbass και την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, την οποία εξάλλου χρησιμοποιεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο η Δύση.



Δεν εκπληρώθηκαν ακόμη οι στόχοι του 2022 - O Putin θα συνεχίσει 

Παρά τα κοινοβουλευτικά τερτίπια των Ουκρανών με την αλλαγή των διοικητικών συνόρων μεταξύ περιοχών, η Ρωσία γνωρίζει ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει απόλυτα τον αρχικό της στόχο, εάν δεν καταλάβει τρεις πόλεις του Donetsk που βρίσκονται ακόμη υπό τον έλεγχο του Κιέβου.
Είναι οι πόλεις κλειδιά, Kramatorsk, Slayvansk και Drozhkivka, οι οποίες εάν πέσουν, ανοίγει για τους Ρώσους ο δρόμος προς τον ποταμό Δνείπερο και το Κίεβο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) είχαν δημιουργήσει σοβαρές οχυρώσεις στις περιοχές Kramatorsk και Slavyansk και αυτό εξηγεί  την ταχύτητα της προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων σην εν λόγω  κατεύθυνση.
Το Kramatorsk είναι επί του παρόντος η πρωτεύουσα του Donetsk από την ουκρανική πλευρά, επομένως η κατάληψή του σημαίνει ότι η ουκρανική διοίκηση του Donetsk δεν θα υπάρχει πλέον.
Το Slavyansk είναι ένας σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος μέσω του οποίου παραδίδονται όπλα, εξοπλισμός και πυρομαχικά, επομένως η σημασία του είναι επίσης μεγάλη.
Το Kramatorsk και το Slovyansk είναι δύο τόσο σημαντικές πόλεις, μετά την απελευθέρωση των οποίων το Donetsk και κατ’ επέκταση το Donbass θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο της Ρωσίας.
H Ουκρανία επί τρία χρόνια πολέμου, κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολύ ισχυρό σύστημα οχυρώσεων εκεί και επιδιώκει να τις κρατήσει με κάθε μέσο.

Γιατί η Ρωσία δεν σταματά

Η ρωσική στρατηγική είναι σαφής: ο πόλεμος δεν θα κριθεί σε διπλωματικά τραπέζια αλλά στα πεδία μάχης.
Η σταθερή πρόοδος των ρωσικών δυνάμεων στο Donbass, η σταδιακή περικύκλωση του Kramatorsk και η εδραίωση του ελέγχου στις περιοχές κοντά στην Konstantinovka, αποτελούν σημεία-ορόσημα.
Η Ρωσία δεν έχει απλώς σκοπό να καταλάβει εδάφη. επιδιώκει να υπαγορεύσει τους όρους της τελικής παράδοσης.
Η επιβεβαίωση των τρομακτικών ουκρανικών απωλειών –1,7 εκατομμύρια νεκροί και αγνοούμενοι σύμφωνα με διαρροή από το Γενικό Επιτελείο της Ουκρανίας– δείχνει ότι το τέλος πλησιάζει.
Η ελπίδα για κάποια «ειρήνη» υπό τον Trump κρύβει έναν κίνδυνο: να θυσιαστούν γεωπολιτικά σημεία-κλειδιά όπως η Οδησσός και το Kharkiv, στον βωμό της «εικονικής» αποκλιμάκωσης.
Η Μόσχα δεν μπορεί να το επιτρέψει αυτό.

Ο Putin δεν θα συναντήσει τον Zelensky και ο λόγος είναι απλός

Την ίδια στιγμή, ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο ο Putin αποφεύγει οποιαδήποτε συνάντηση με τον σφετεριστή πρόεδρο της Ουκρανίας Zelensky είναι η αμφισβήτηση της νομιμότητάς του.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Sergey Lavrov, ξεκαθάρισε πρόσφατα ότι δεν υπάρχει καμία συνάντηση με τον Zelensky στον ορίζοντα, καθώς δεν έχουν συμφωνηθεί καν τα βασικά θέματα — ενώ παράλληλα τον θεωρεί «παράνομο» ή «ανεπίσημο» ηγέτη.
Η Moscow Times αναφέρει ότι η απόρριψη μια τυπικής συνάντησης οφείλεται στο ότι ο Putin δεν θεωρεί τον Zelensky ίσο πολιτικό αντίπαλο.
Μία τέτοια συνάντηση θα ενίσχυε το κύρος του Zelensky και η ρωσική κοινωνία θα έθετε ερωτήματα στο Κρεμλίνο για μία τέτοια απόφαση.
Επιπλέον, το Κρεμλίνο ζητεί από την Ουκρανία να διεξάγει εκλογές παρά την πολεμική κατάσταση, κάτι που δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα κάτω από το καθεστώς του στρατιωτικού νόμου.
Σύμφωνα μάλιστα με αναλύσεις, η προσπάθεια υποβάθμισης της νομιμότητας του Zelensky αποσκοπεί στο να δημιουργηθεί το νομικό πλαίσιο για μεταγενέστερη ακύρωση οποιασδήποτε συμφωνίας υπογραφεί με αυτόν.

Απογοήτευση Trump - Προς την έξοδο από το ουκρανικό δράμα 

Εν τω μεταξύ ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump εξέφρασε εκ νέου στις 22/8/2025 την απογοήτευσή του για την παγωμένη δυναμική στις συνομιλίες ειρήνης.
Έχει θέσει χρονικό όριο δύο εβδομάδων για την αξιολόγηση της συνέχισης της συμμετοχής των ΗΠΑ αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, όπως κυρώσεις στη Ρωσία και απόσυρση της στήριξης στην Ουκρανία.
Μιλώντας στο BBC, ο Trump δήλωσε ότι η Ρωσία «κρατάει τα χαρτιά» – δηλαδή, έχει τον έλεγχο της διαπραγμάτευσης χάρη στην προσάρτηση εδαφών.
Η ένταση ανάμεσα στον Trump και τον Ουκρανό πρόεδρο δεν είναι καθόλου κρυφή. Ο Trump έχει κατηγορήσει τον Zelensky ότι υπονομεύει τις συνομιλίες, λόγω της άρνησής του να αποδεχθεί την παραχώρηση της Κριμαίας — κάτι που επηρεάζει τη διαπραγματευτική διαδικασία.
Επιπλέον, έχει αμφισβητήσει την ηθική και πολιτική του νομιμότητα απέναντι στο ρόλο του ως συνομιλητής.
Διαθέτοντας μια στρατηγική ολιστική λύση ειρήνης αντί για προσωρινή εκεχειρία, ο Trump φαίνεται να ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τις θέσεις της Ρωσίας, αποδομώντας τα ουκρανικά επιχειρήματα.
Οι ΗΠΑ δείχνουν να αποσύρονται σταδιακά από τα ευρωπαϊκά θέματα ασφάλειας και οι Βρυξέλλες εκφράζουν έντονη ανησυχία. Η αλλαγή ρητορικής του Trump, που τείνει προς αποστασιοποίηση από την Ουκρανία και απαιτεί από την Ευρώπη να ενισχύσει περισσότερο τη στήριξη, δείχνει ότι εάν δεν δει συγκεκριμένες ενέργειες, μπορεί να αποφασίσει ότι «δεν αξίζει να συνεχίσει».
Μάλιστα εάν ο Trump απαγορεύσει στους Ευρωπαίους να προμηθεύουν με αμερικανικά όπλα την Ουκρανία, οι ρυθμοί της ρωσικής προέλασης θα είναι πραγματικός καλπασμός.

Ο Trump ήδη αισθάνεται αυξανόμενη απελπισία για την απραγία στη διαπραγμάτευση.
Νιώθει ότι θα ποντάρει σε μια διαδικασία που ευνοεί τη Ρωσία ενώ αντιμετωπίζει ρήγμα εμπιστοσύνης με τον Ουκρανό πρόεδρο.
Επιθυμεί πλήρη διευθέτηση ειρήνης αντί για προσωρινές λύσεις, και ενδέχεται να χάσει την υποστήριξη από τους παραδοσιακούς συμμάχους του.
Αν δεν υπάρξει πραγματική πρόοδος, η διορία των δύο εβδομάδων για αξιολόγηση της συνέχισης των συνομιλιών μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε οριστική απόσυρση από την διαδικασία.

Ανίσχυροι και εξαρτημένοι από τις ΗΠΑ οι Ευρωπαίοι δεν είναι σοβαρό εμπόδιο για τη Ρωσία

Η Ευρώπη συνεχίζει να βασίζεται καθοριστικά στην αμερικανική στρατιωτική δύναμη.
Το 2023, οι ΗΠΑ αντιστοιχούσαν στο 67% των αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ, ενώ όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μαζί μόλις στο 20%
Παρότι η ΕΕ υιοθέτησε σχέδιο, που στόχευε στην ανάπτυξη μίας δύναμης ταχείας αντίδρασης 5.000 στρατιωτών έως το 2025, στην πράξη δεν υπήρξε καμία πρόοδος. 
Η Ευρώπη αδυνατεί να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό, καταφεύγοντας σε εξοπλισμούς από τις ΗΠΑ — π.χ. τα F 35.
Η μηχανισμός Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας αποδείχθηκε αναποτελεσματικός ακόμη και έναντι του γειτονικού πολέμου στην Ουκρανία Διαφορές ως προς τις εθνικές προτεραιότητες υπερτερούν των συμφωνιών για ενιαία δράση — π.χ. καθυστέρηση χρηματοδότησης μέσω του European Peace Facility και έλλειψη ομοφωνίας
Οι μεγάλοι παίκτες, όπως η Γαλλία τώρα και η Γερμανία — με σημαντικές οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία — συχνά εμποδίζουν κοινές αποφάσεις/
Αν και έχει παρουσιαστεί το σχέδιο ReArm Europe (800 δισ.), μόνο περίπου 150 δισ. έχουν διατεθεί πραγματικά.
Η υποστήριξη για στρατιωτική ενίσχυση παραμένει προαιρετική και διασπασμένη. άρνηση πολλών χωρών να υπαχθούν σε κοινή ευρωπαϊκή γραμμή (π.χ. στην άμυνα), καθώς και εσωτερικές πολιτικές αντιδράσεις, αποδυναμώνουν την ενότητα της ΕΕ.



Η Ρωσία γνωρίζει ότι η Δύση θέλει συμφωνία - εκεχειρία ως ανάπαυλα για την επόμενη φάση του πολέμου

Η Ρωσία γνωρίζει επίσης ότι κατά του διάρκεια του άνω των τριών ετών πολέμου, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν εξαντλήσει σοβαρά τα αποθέματά τους σε όπλα, ενώ η Μόσχα παράγει όπλα με εντυπωσιακό ρυθμό.
Σύμφωνα με τον αναλυτή της CIA, George Beebe η Δύση χρειάζεται μια συμφωνία με τη Ρωσία μόνο και μόνο για να ανανεώσει τα αποθέματά της.
Η αποκατάσταση του στρατιωτικο-βιομηχανικού συγκροτήματος των ΗΠΑ και της Ευρώπης θα πρέπει να αποτελέσει έναν από τους περιοριστικούς παράγοντες για τη Ρωσία.
Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να στηρίξουμε την Ουκρανία σε περίπτωση νέας φάσης ένοπλης σύγκρουσης, παραδέχεται ο Beebe.
Ο ειδικός πρόσθεσε ότι οι ρωσικές επιχειρήσεις παράγουν περισσότερα όπλα από ό,τι η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και η Ουκρανία μαζί.
Έτσι, μια πιθανή «συμφωνία» για την Ουκρανία θεωρείται από Ευρωπαίους και Αμερικανούς όχι ως βάση για μόνιμη ειρήνη, αλλά ως ανάπαυλα πριν την επόμενη φάση της σύγκρουσης, η οποία θα μπορούσε να φτάσει σε πιο βίαιο επίπεδο.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν θεωρούν καν απαραίτητο να κρύψουν αυτή τη θέση.
Το κακό για τους Ευρωπαίους είναι πως το γνωρίζει και η Ρωσία αυτό.


Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη τώρα - Το ΝΑΤΟ αρνείται επίμονα το αυτονόητο...εγγυήσεις ασφαλείας για τη Ρωσία

Οι ηγέτες της Δύσης προτείνουν συνεχώς στρατιωτική υποστήριξη, σχέδια ένταξης στο ΝΑΤΟ, και εγγυήσεις που θυμίζουν το Άρθρο 5 της Συμμαχίας.
Ωστόσο, κάθε σοβαρή στρατηγική ειρήνης πρέπει να αναγνωρίσει ένα απλό, αλλά άβολο γεγονός: δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ειρήνη στην Ευρώπη χωρίς να ληφθούν υπόψη και τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας.
Η αποτυχία των πρόσφατων συνομιλιών στην Ουάσινγκτον δείχνει το ίδιο μοτίβο: μια επίμονη άρνηση να αναγνωριστεί η ύπαρξη διπλής ανασφάλειας.
Η Ευρώπη – υπό την αμερικανική σκέπη – προσπαθεί να επιβάλει μια «ειρήνη» που προστατεύει μόνο την Ουκρανία, αφήνοντας τη Ρωσία έξω από οποιοδήποτε νέο σύστημα ασφαλείας.
Η νοοτροπία αυτή δεν είναι καινούργια.
Από τη δεκαετία του ’90, όταν ο Bill Clinton αποφάσισε να επεκτείνει το ΝΑΤΟ προς ανατολάς, η Ρωσία εξέφρασε ανησυχίες.
Παρ’ όλα αυτά, η Δύση αδιαφόρησε. Ο τότε πρόεδρος Boris Yeltsin είχε προειδοποιήσει ότι αν η Ρωσία εξαιρεθεί από το ΝΑΤΟ, η εμπιστοσύνη θα χαθεί.
Η μόνη ρεαλιστική απάντηση για το μέλλον της ηπείρου είναι ένα νέο, συμπεριληπτικό σύστημα ασφάλειας που να μην αποκλείει τη Ρωσία.
Όπως η Διάσκεψη του Ελσίνκι τη δεκαετία του 1970 κατάφερε να γεφυρώσει ιδεολογικές και στρατιωτικές αντιθέσεις, έτσι και σήμερα χρειάζεται μια νέα ευρωπαϊκή Συνθήκη Ασφάλειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ουκρανία δεν πρέπει να είναι το έπαθλο ενός ψυχρού πολέμου, αλλά ο γέφυρα.
Μια ουδέτερη Ουκρανία, με σαφείς εγγυήσεις και για τις δύο πλευρές, ίσως είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της Ευρώπης και η σταθερή επιστροφή στον ανταγωνισμό ισχύος.

Η πολιτική και στρατιωτική υπόσταση της Ουκρανίας

Ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται, η ουκρανική κοινωνία δείχνει δυναμισμό και αποφασιστικότητα.
Περίπου 73% των Ουκρανών πιστεύουν ότι τελικά θα ανακτήσουν όλα τα προσαρτημένα εδάφη — ενώ σε ποσοστό 69% προτιμούν ειρήνη μέσω διαπραγμάτευσης, αλλά χωρίς εδαφικές παραχωρήσεις.
Ωστόσο, οι συζητήσεις για «παγωμένη γραμμή» και έδαφος προς διαπραγμάτευση έχουν ήδη εμφανιστεί, με ορισμένους να θεωρούν ότι η παραχώρηση 20% του εδάφους θα ήταν αναγκαία για ειρήνη.

Το σενάριο της «τύπου Κορεατικού πολέμου» (partition with protection), δηλαδή διατήρηση του 80% της Ουκρανίας υπό ουκρανικό έλεγχο με συμμαχικές εγγυήσεις, συγκεντρώνει σημαντική αναγνώριση ως ρεαλιστική επιλογή. Το χειρότερο σενάριο — πλήρης πολιτική υποταγή — παραμένει στο τραπέζι εάν το Κίεβο εξαντληθεί οικονομικά και στρατιωτικά.


Συμπέρασμα – Γιατί ο πόλεμος θα  τελειώσει το καλοκαίρι του 2026

1. Οι στρατιωτικές προοπτικές της Ρωσίας προβλέπουν σημαντική πρόοδο το 2026, με στόχο την πλήρη κατάληψη κρίσιμων περιοχών

2. Η εσωτερική και διεθνής πίεση για συμφωνία είναι υπαρκτή, αλλά δύσκολη, με το Δυτικό μπλοκ να διστάζει ανάμεσα σε υποστήριξη και υποχώρηση

3. Ο Putin αρνείται συνάντηση με τον Zelensky, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ενδυναμώσει την ηγεσία του τελευταίου και θα τον υποχρεώσει να αναγνωρίσει τη θέση της Ουκρανίας ως ισότιμης πλευράς σε διαπραγματεύσεις.

Επομένως, με δεδομένα τα παραπάνω, ο πόλεμος είναι βέβαιο πως θα συνεχιστεί έως και το καλοκαίρι του 2026, εάν η Ρωσία δεν επιτύχει στρατιωτικά ή πολιτικά τους στόχους της έως τότε.

www.bankingnews.gr