Απολογισμός και Ισολογισμός 2023 της Ελλάδας
Απολογισμός και Ισολογισμός 2023 της Ελλάδας
Είναι εξοργιστική η αρνητική καθαρή θέση των Πολιτών – η οποία διαμορφώθηκε στα -362 δις το 2023 από -354 δις το 2022 και -217 δις το 2018. Κάθε πέρυσι και καλύτερα δηλαδή. Τι σημαίνει – 362 δις στον Ισολογισμό; Πως εάν ξεπουλήσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε, θα μείνουμε χρεωμένοι με 362 δις €! Εδώ πρόκειται για μία σταθερά αρνητική πορεία από την κυβέρνηση – αν και δεν πιστεύουμε πως είναι κάτι που την ενοχλεί, αφού την ίδια εικόνα παρουσιάζουν τα οικονομικά του κόμματος της ΝΔ. Αυτό και μόνο πάντως αρκεί, για να μην εγκρίνουμε ούτε τον Απολογισμό, ούτε τον Ισολογισμό – ενώ μας στενοχωρεί το ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μία πάμπλουτη χώρα, όπως η Ελλάδα, με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης και ευημερίας των Πολιτών της.
Εισήγηση στη Βουλή
Κατ’ αρχήν, η συζήτηση του Απολογισμού και του Ισολογισμού του κράτους είναι εξίσου σημαντική με τον προϋπολογισμό – εάν όχι σημαντικότερη.
Γιατί; Επειδή ο Απολογισμός αφορά πραγματικά μεγέθη που συχνά είναι χειρότερα του προϋπολογισμού – ενώ ο Ισολογισμός είναι η αληθινή εικόνα της κατάστασης της χώρας μας.
Αρκεί βέβαια να αφορούν το αμέσως προηγούμενο έτος και να μην καθυστερούν δύο χρόνια – αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο τα καταθέτει έγκαιρα στη Βουλή.
Προφανώς κάτι τέτοιο αφενός μεν δίνει την εντύπωση μίας περίεργης σκοπιμότητας, αφετέρου δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καμία επιχείρηση – αφού οι μέτοχοι της, στην περίπτωση μας οι Πολίτες και φορολογούμενοι, θα ήθελαν να γνωρίζουν αμέσως τα αληθινά αποτελέσματα της χρήσης και πού οδηγούνται.
Όπως είπαμε τώρα στην επιτροπή έχει κατατεθεί, αυτή τη φορά για το 2023, ένας ακόμη αναξιόπιστος Απολογισμός και Ισολογισμός του κράτους – σε ένα έτος που είχε αρχίσει να φαίνεται η θετική επίδραση των πληθωριστικών φόρων στη δημοσιονομική μας εικόνα, εις βάρος φυσικά των Πολιτών.
Επίσης η πληθωριστικοποίηση των χρεών και η μείωση του δείκτη χρέους, ως προς το πληθωριστικό ΑΕΠ – όταν ως προς το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε ξανά, αλλά και ως απόλυτο μέγεθος.
Το 2023 δε έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή ήταν η χρονιά των εκλογών, με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σε εξέλιξη, με τα Τέμπη και με τις πλημμύρες – όπου τόσο οι αποζημιώσεις των πληγέντων περιοχών, όσο και η αποκατάσταση των ζημιών, εκκρεμούν ακόμη.
Πώς να μην διαμαρτύρονται λοιπόν οι αγρότες, όταν δεν αποζημιώνονται; Πόσο μάλλον όταν καθυστερούν ακόμη και οι επιδοτήσεις τους, λόγω του κυβερνητικού σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ που επιπλέον μας έχει εξευτελίσει διεθνώς;
Συνεχίζοντας, γιατί είναι αναξιόπιστος ο Ισολογισμός; Εξαιτίας των χρόνιων ανεπαρκειών που έχουμε αναφέρει πολλές φορές, όπως η μη ύπαρξη μητρώου παγίων – κάτι που κατακρίνει και το Ελεγκτικό Συνέδριο, θεωρώντας πως έτσι δεν προστατεύεται η δημόσια περιουσία.
Δεν υπάρχει επιπλέον αποτίμηση των παγίων και των συμμετοχών του δημοσίου – ούτε του Υπερταμείου και των θυγατρικών του, ειδικά της ΕΤΑΔ.
Οφείλουμε πάντως να σημειώσουμε εδώ ότι, η υιοθέτηση του διπλογραφικού λογιστικού συστήματος από το δημόσιο, η οποία είναι υποχρεωτική από πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, μετατίθεται ξανά και ξανά, μάλλον σκόπιμα – οπότε η εικόνα είναι σε μια τροποποιημένη ταμειακή για τις Οικονομικές Καταστάσεις και σε ταμειακή για τον Απολογισμό.
Στην αναξιοπιστία τους δε συνέβαλαν επίσης τα σημαντικά λάθη, καθώς επίσης οι πολυσέλιδες παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου – όπου, με ένα μόνο παράδειγμα από τα πολλά που υπάρχουν, αναφέρεται ένα λογιστικό λάθος διόγκωσης των φορολογικών εσόδων κατά 10 δις.
Το ποσόν αυτό έχει μεν διορθωθεί μετά την υπόδειξη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά εύλογα αναρωτηθήκαμε, πώς είναι δυνατόν να μην έχει αντιληφθεί κάποιος ότι, τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 10 δις;
Τι να περιμένουμε βέβαια, όταν εμείς ρωτάμε για τη διαφορά μεταξύ χρέους ΟΔΔΗΧ ύψους 403,86 δις και του ξαφνικά εμφανιζόμενου χρέους Κράτους ύψους 422,64 δις, χωρίς να λαμβάνουμε απάντηση; Πόσα χρωστάμε επιτέλους;
Τι να περιμένουμε επίσης, όταν εμφανίζονται οι πρώτοι αναβληθέντες τόκοι για μετά το 2032, ύψους 12,5 δις, των επίσης αναβληθέντων 96 δις περίπου του δανείου του EFSF στους φορείς του δημοσίου, ενώ τα χρεολύσια στο κράτος; Πώς είναι δυνατόν αλήθεια να καταγράφονται αλλού οι τόκοι και αλλού τα χρεολύσια;
Ξεκινώντας τώρα από τον Απολογισμό του 2023 σε ταμειακή βάση, δεν υπάρχει δυστυχώς χρόνος για να αναφερθούμε αναλυτικά – ενώ δεν μας δόθηκε ούτε στην επιτροπή.
Μία από τις ερωτήσεις πάντως που θέσαμε και έμεινε αναπάντητη, είναι εάν δόθηκαν κάποια ποσά που δεν γνωρίζουμε και πόσα ακριβώς για αγορές εμβολίων – ενώ περιλαμβάνονται στο λογαριασμό αγορών C24, συνολικού ύψους 803,2 εκ. και πέρυσι δόθηκαν 320,84 εκ.
Συνεχίζεται αλήθεια ακόμη η αγορά και καταστροφή των εμβολίων αυτών, λόγω της απάτης της προέδρου της Κομισιόν; Αγοράζουμε δηλαδή εμβόλια και τα πετάμε; Σε τι ποσό και μέχρι πότε;
Από την άλλη πλευρά, είχαν βεβαιωθεί πρόστιμα για μη εμβολιασμό, ύψους 31,3 εκ. – ενώ εισπράχθηκαν 7,7 εκ.
Αφού διαγράφηκαν όμως τα πρόστιμα σε όσους τα όφειλαν, γιατί δεν επιστράφηκαν τα χρήματα σε αυτούς που τα πλήρωσαν; Είναι ανόητοι αυτοί που πληρώνουν;
Στον Ισολογισμό τώρα, η πρώτη μας παρατήρηση είναι, όπως κάθε χρόνο, η αρνητική καθαρή θέση των Πολιτών – η οποία διαμορφώθηκε στα -362 δις το 2023 από -354 δις το 2022 και -217 δις το 2018. Κάθε πέρυσι και καλύτερα δηλαδή.
Εδώ πρόκειται για μία σταθερά αρνητική πορεία από την κυβέρνηση – αν και δεν πιστεύουμε πως είναι κάτι που την ενοχλεί, αφού την ίδια εικόνα παρουσιάζουν τα οικονομικά του κόμματος της ΝΔ.
Αυτό και μόνο πάντως αρκεί, για να μην εγκρίνουμε ούτε τον Απολογισμό, ούτε τον Ισολογισμό – ενώ μας στενοχωρεί το ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μία πάμπλουτη χώρα, όπως η Ελλάδα, με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης και ευημερίας των Πολιτών της.
Εκτός βέβαια από την αρνητική καθαρή θέση των Πολιτών, η χώρα μας συνεχίζει να έχει θηριώδη εμπορικά ελλείμματα και ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών – με αποτέλεσμα να αυξάνεται συνεχώς το εξωτερικό της χρέος, το δημόσιο και ιδιωτικό δηλαδή στο εξωτερικό.
Αντί λοιπόν να θριαμβολογεί η κυβέρνηση για το δημοσιονομικό πλεόνασμα του 2024, θα έπρεπε να αναφέρεται πάντοτε στους εξής τρεις δείκτες, για να είναι αξιόπιστη: (α) στο δημοσιονομικό ισοζύγιο (β) στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και (γ) στο ιδιωτικό ισοζύγιο.
Γιατί; Επειδή από το πρώτο εξαρτάται το κρατικό χρέος, από το δεύτερο το εξωτερικό χρέος, επίσης η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, οι μισθοί και η ισοτιμία του νομίσματος, ενώ από το τρίτο η κατάσταση του ιδιωτικού τομέα – νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Για παράδειγμα, το 2022 η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα στο 2,4% του ΑΕΠ της, εξωτερικό έλλειμμα στο 10,6% και ελλειμματικό ιδιωτικό ισοζύγιο στο 8,2%. Σημαίνουν δε ότι, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας είχαν ελλείμματα, ζημίες δηλαδή, ενώ χρεώθηκαν και οι δύο τομείς στο εξωτερικό.
Το 2024 τώρα η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,4% του ΑΕΠ. Το πλεόνασμα όμως αυτό ήταν καθαρά εις βάρος του ιδιωτικού της τομέα που χρεώθηκε με 8,3%, από τα οποία το 6,9% πήγε στο εξωτερικό και το 1,3% στο κράτος – όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Έτσι βέβαια δεν είναι βιώσιμο το δημοσιονομικό πλεόνασμα, αφού στηρίζεται μόνο σε έναν αδύναμο ιδιωτικό τομέα – ο οποίος είναι αδύνατον να τροφοδοτεί διαρκώς το κράτος, χωρίς να βυθιστεί η οικονομία σε ύφεση ή/και να χρεοκοπήσει ο ίδιος.
Εκτός αυτού, το εξωτερικό μας χρέος αυξάνεται συνεχώς, αφού η χώρα έχει συνεχή ελλείμματα εξωτερικού ισοζυγίου – έχοντας ήδη εκτοξευθεί στα 582 δις.
Αντίθετα με την Ελλάδα, η Δανία είχε πλεονάσματα σε όλα τα ισοζύγια της, όλα τα χρόνια. Για παράδειγμα, το 2022 είχε δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,4% του ΑΕΠ της, εξωτερικό πλεόνασμα 11,1% και ιδιωτικό πλεόνασμα 7,7% – ενώ τόσο το δημοσιονομικό πλεόνασμα, όσο και το ιδιωτικό, προήλθαν και τα δύο από το εξωτερικό πλεόνασμα.
Επομένως το δημοσιονομικό της πλεόνασμα είναι βιώσιμο, αφού δεν επιβαρύνει τον ιδιωτικό της τομέα – οπότε ασφαλώς η Δανία πηγαίνει καλά, έχοντας δημόσιο χρέος μόλις στο 31,1% του ΑΕΠ της και υγιή ιδιωτικό τομέα, ενώ η Ελλάδα όχι.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μειώνεται ποτέ το δημόσιο χρέος βιώσιμα, εάν μία χώρα δεν έχει εξωτερικό πλεόνασμα ή, έστω, ισοσκελισμένο εξωτερικό ισοζύγιο – κάτι που όμως προϋποθέτει μία παραγωγική και διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία που δεν διαθέτει η Ελλάδα.
Τέλος, όσον αφορά το νόμισμα, υποτιμάται ή ανατιμάται, με κριτήριο κυρίως το εξωτερικό ισοζύγιο – ενώ μπορεί να νομίζουμε ότι, επειδή έχουμε το ευρώ δεν συμβαίνει, κάνουμε όμως μεγάλο λάθος.
Η ισοτιμία του νομίσματος φαίνεται από τους μέσους μισθούς – όπου, όταν στην Ελλάδα ήταν 1.342 € μικτά το 2024 και, για παράδειγμα, στην Κύπρο 2.483 €, το δικό μας ευρώ άξιζε 0,54 σε σχέση με το κυπριακό.
Πώς το βλέπουμε; Από το τι αγοράζει με το μισθό του ένας Κύπριος στην Ελλάδα και τι ένας Έλληνας – ή το αντίθετο.
Σε κάθε περίπτωση η υπερφορολόγηση, η ακρίβεια και η ψηφιακή γραφειοκρατία, έχουν ως αποτέλεσμα να ευημερεί ένα ελάχιστο ποσοστό των Πολιτών και να ασφυκτιούν οι υπόλοιποι – κάτι που αναφέρει επίσης το Ελεγκτικό Συνέδριο στα συμπεράσματα του.
Ειδικά όσον αφορά τις οικονομικές καταστάσεις, υπάρχουν θέματα και σημαντικές ασάφειες σε κάποιες εγγραφές, όπως στις απαιτήσεις από φόρους, στο χρέος, στα πάγια περιουσιακά στοιχεία και στις συμμετοχές – ενώ το ΕΣ έχει κάνει πολύ περισσότερες παρατηρήσεις, όσον αφορά την αξιοπιστία των στοιχείων.
Όπως αναφέρει δε, οι συντελεστές του ΑΕΠ μας το 2023 ήταν τραγικοί – με την κατανάλωση στο 70,2% έναντι 52,4% της Ευρωζώνης, των επενδύσεων στο 16,8% έναντι 22,9% αντίστοιχα και του εμπορικού ισοζυγίου στο -7,3% έναντι +3,6% της Ευρωζώνης.
Στο δημόσιο χρέος του 2023 τώρα δεν θα αναφερθούμε, αφού αποτελεί πια μακρινό παρελθόν – σημειώνοντας πως για το δανεισμό είναι σημαντικά τα Repos σε βραχυπρόθεσμη βάση, όπου η ετήσια κίνησή τους ξεπερνά τις προβλέψεις, όπως σημειώνει το ΕΣ, ενώ στο τέλος της χρήσης το υπόλοιπό τους ήταν 50,16 δις, έναντι μέσου όρου 39,38 δις το 2022.
Η ετήσια κίνηση των Repos το 2023 έφτασε στο αστρονομικό ποσόν των 1,6 τρις, από προϋπολογισμό 723 δις – κάτι πραγματικά εξωπραγματικό, όπου ρωτήσαμε γιατί και πώς συμβαίνει, αλλά δεν πήραμε απάντηση.
Κλείνοντας με τη κατάσταση Χρηματοοικονομικής Επίδοσης, το Καθαρό Αποτέλεσμα για το 2023 διαμορφώθηκε σε έλλειμα 9,4 δις – το οποίο μειώνει την καθαρή θέση του κράτους στον Ισολογισμό.
Έχει ενδιαφέρον, επειδή είναι διαφορετικό από το πλεόνασμα 2,9 δις που εμφανίζει ο Προϋπολογισμός – ενώ η αιτιολογία που μας δόθηκε των εισπράξεων του διμήνου που καταχωρούνται στο προηγούμενο έτος δεν είναι σωστή, αλλά δεν υπάρχει χρόνος να την αναλύσουμε.
Εν προκειμένω, οφείλουν προφανώς να εντοπιστούν οι διαφορές – κάτι που μάλλον θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί ο εκσυγχρονισμός του Δημόσιου Λογιστικού, οπότε θα εμφανιστούν αρκετοί κρυμμένοι σκελετοί.
Η ΕΛΣΤΑΤ με τη σειρά της, παρουσιάζει το αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης με κάποιες προσαρμογές για το 2023, ως έλλειμμα 3 δις – ενώ στην Κεντρική Διοίκηση έλλειμα 3,38 δις. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς τι ισχύει από όλα αυτά.
Κλείνοντας με κάτι γενικότερο, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ στην Ελλάδα διαπιστώθηκε η τρίτη μεγαλύτερη αύξηση φόρων προς ΑΕΠ από το 2010, παρά την κατάρρευση του ΑΕΠ – κάτι που, σε συνδυασμό με το ότι, το 2025 καταντήσαμε τελευταίοι στην ΕΕ ως προς τον πραγματικό μισθό, σημαίνει πως σε σχέση με τους μισθούς, η άνοδος της φορολογίας μέσω του πληθωριστικού φόρου είναι θανατηφόρα, ιδιαίτερα για τη μεσαία τάξη που έχει πάψει πια να υπάρχει, ενώ η κατώτερη έχει εξαθλιωθεί.
Με απλά λόγια, οι Πολίτες της χώρας μας πεθαίνουν, 4 εκ. έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δημόσιο, τα σπίτια τους πλειστηριάζονται, το δημογραφικό καταρρέει, το ασφαλιστικό επίσης με μόλις 2 ασφαλισμένους ανά 1 συνταξιούχο το 2022, η Ελλάδα αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς και η υπερφορολόγηση εκτοξεύεται – χωρίς τουλάχιστον να μειώνεται ούτε το κρατικό, ούτε το εξωτερικό χρέος που συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία.
Επειδή δε η Ελλάδα κατηγορείται συνεχώς για φοροδιαφυγή και παραοικονομία, προφανώς για να μην παραπονιούνται οι Πολίτες για υπερφορολόγηση, με βάση πρόσφατη μελέτη της ΕΥ με στοιχεία του ΔΝΤ που θα καταθέσουμε στα πρακτικά, η παραοικονομία είχε μειωθεί στο 12% του ΑΕΠ το 2023, από 28% στο παρελθόν.
Μπορεί δε να φαίνεται ακόμη υψηλή η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά η φοροαποφυγή είναι ελάχιστη, επειδή δεν διαθέτουμε πολλές μεγάλες εταιρίες – όταν στις άλλες χώρες που διαθέτουν μεγάλες εταιρίες είναι πολύ μεγάλη.
Συμπερασματικά λοιπόν, η ατεκμηρίωτη προπαγάνδα με στόχο την επιβολή τεκμηρίων, την υπερφορολόγηση, τη ληστεία των Ελλήνων κλπ., πρέπει να σταματήσει – αφού οι Πολίτες δεν είναι ούτε ανόητοι, ούτε μη ενημερωμένοι.
Φυσικά θα καταψηφίσουμε τόσο τον απολογισμό, όσο και τον Ισολογισμό του 2023 – λόγω της απίστευτης αναξιοπιστίας τους.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.