Αλαργινά Πουλιά
Αλαργινά πουλιά έμοιαζαν οι θύμησες του καπετάνιου ταξιδεύοντας για την Ιθάκη.
Φουρτουνιασμένα κύματα χτυπούσαν με αντάρα την ψυχή του.
Μα κείνος δεν λύγισε στα πέλαγα τα άγνωστα.
Μα κείνος δεν φοβήθηκε την αφιλόξενη γη.
Στάθηκε σα βράχος ανάμεσα στις καταιγίδες με το σκαρί του.
Περήφανος ατένιζε γεμάτος με λαχτάρα τον αιώνιο ουρανό του.
Περίμενε ευλαβικά να 'ρθουν....εκείνες οι λαμπρές Κυριακές να ακούσει τη φωνή Του,
στο άσπρο εκκλησάκι της ξαστεριάς και της γαλήνης στο πέλαγο της ζωής!
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.