Η ΕΛΣΤΑΤ και η καταστροφική πορεία της Ελλάδας

18 Οκτωβρίου 2024

από Analyst Team

Αποποίηση ευθύνης (εικόνες & διαγράμματα)

.

Από το 2008 μέχρι το 2022 οι Έλληνες έχασαν αθροιστικά 600 δις € περίπου, εξαιτίας της λανθασμένης οικονομικής πολιτικής δεκαετιών, βοηθούντος τελευταία και (της διαχείρισης) του COVID. Είναι σαν να πέρασε οδοστρωτήρας την χώρα. Αφήσαμε τους πλουτοπαραγωγικούς μας πόρους χωρίς σχέδιο και  στόχο. Προτιμήσαμε τις χωματερές από την  εκβιομηχάνιση του αγροτικού τομέα. Αφήνουμε τις βιομηχανίες εγκαταλελειμμένες στη διεθνή λαίλαπα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Δύσης. Αφήνουμε τον τουρισμό σε χαοτική και αντιαναπτυξιακή πορεία, χωρίς να σχεδιάζουμε πώς θα μπορούσαμε να πολλαπλασιάσουμε τα μακροπρόθεσμα οφέλη του. Πρώτος κλάδος της χώρας σε τζίρο, υπερδιπλάσιος και των supermarket, τα τυχερά παιχνίδια. Συνεχόμενα λάθη ακόμη και από αρμόδιες υποτίθεται Αρχές. Ακόμη και το 2018, όταν ολοκληρώθηκαν τα μνημόνια, υπήρξε πρόταση από την Τράπεζα της Ελλάδος, που οδηγούσε σε 4ο μνημόνιο και ευτυχώς δεν υιοθετήθηκε.

.

Άποψη

Λίγο πριν τη νέα αξιολόγηση της χώρας μας, δημοσιεύθηκε η αναθεώρηση του ρυθμού ανάπτυξης του 2023 – από 2% στο 2,3%. Επίσης πως το ΑΕΠ του 2023 αυξήθηκε κατά 5 δις € – από τα 220 δις στα 225 δις €. Δεν επρόκειτο όμως για τις συνήθεις αναθεωρήσεις, αλλά για την αλλαγή μεθοδολογίας – δηλαδή για έναν νέο τρόπο υπολογισμού, παραδόξως με αφετηρία το 2019, όπου ανέλαβε την εξουσία η ΝΔ. Ειδικότερα αναφέρθηκαν τα εξής:

«Εκτός από το 2023, η ΕΛΣΤΑΤ αναθεώρησε τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας από το 2019, προμηνύοντας αναθεωρήσεις για το χρέος και κατά τα προηγούμενα χρόνια. Συγκεκριμένα, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας για το 2019 αναθεωρήθηκε στο 2,3% από 1,9% που είχε εκτιμηθεί αρχικά.

Αντίθετα, η ύφεση για το έτος της πανδημίας, το 2020, αναθεωρήθηκε στο 9,2% από 9,3% που είχε εκτιμηθεί αρχικά. Η ανάκαμψη το 2021 έφτασε το 9,7% έναντι 9,2% της προηγούμενης εκτίμησης. Το 2022 η ανάπτυξη αναθεωρήθηκε οριακά προς τα πάνω φτάνοντας στο 5,7% με βάση τη νέα εκτίμηση έναντι 5,6% που είχε ανακοινωθεί με βάση τις αρχικές εκτιμήσεις».

Τα παραπάνω σημαίνουν βέβαια, εκτός του ότι το ΑΕΠ μας αυξήθηκε «αυτόματα» κατά 5 δις €, πως αλλάζουν όλοι οι δείκτες της οικονομίας μας αναδρομικά – όπως τα ελλείμματα, το χρέος, οι δαπάνες κοκ. ως προς το ΑΕΠ. Ότι όλοι οι πίνακες των οικονομικών μας μεγεθών, οι μελέτες, οι προϋπολογισμοί και το πρόσφατο προσχέδιο του προϋπολογισμού, είναι για τα σκουπίδια. Εκτός αυτού, θυμίζουν τις μεθοδεύσεις της ΕΛΣΤΑΤ το 2009 που μας καταδίκασαν στο Δ.Ν.Τ (ανάλυση) – καθώς επίσης τα «Greek Statistics» του Γ. Αλογοσκούφη (ανάλυση) που το προετοίμασαν.

Βέβαια, πιθανότατα θα στηρίζονται οι αλλαγές σε νέες τιμές «αποτίμησης» του ΑΕΠ – σε πληθωριστικές τιμές, με τις οποίες ξαναγράφεται η ιστορία. Το γεγονός όμως αυτό δεν αλλάζει το ότι, η οικονομία μας αναπτύχθηκε σε πραγματικούς όρους μόλις κατά 11 δις € από το 2019 έως το 2023, από τα 183 δις € στα 194 δις € – ενώ από τον πληθωρισμό κατά 26 δις € στα 220 δις € και σήμερα κατά ακόμη 5 δις € ξανά από τον πληθωρισμό, στα 225 δις €.

Εν προκειμένω, είναι κάτι περισσότερο από απογοητευτικό το ότι, τόσα παθήματα με αποκορύφωμα τη χρεοκοπία του 2010, δεν μας έχουν γίνει μαθήματα – επίσης η παρουσίαση της αναθεώρησης από τα ΜΜΕ, σύμφωνα με την οποία είναι θετική, αφού έτσι θα αυξηθούν περισσότερο οι συντάξεις, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, οι κρατικές δαπάνες κοκ.

Όπως συνέβη δηλαδή την εποχή του Γ. Αλογοσκούφη για να δικαιολογηθούν οι αυξημένες δαπάνες (μαζικές προσλήψεις κλπ.) – αν και με πολύ υψηλότερη αναθεώρηση τότε, με τη γνωστή κατάληξη. Σε κάθε περίπτωση, δρομολογείται λίγο πριν μας επιβαρύνει η ΕΕ με τα πρώτα 12 δις € των παγωμένων τόκων των 96 δις € του EFSF – όπου δεν εξυπηρετούμε ούτε τα χρεολύσια του.

Όσον αφορά δε τον υπουργό οικονομικών, έσπευσε να προβάλλει τα νέα στατιστικά σε σύγκριση με τα παλαιά των άλλων χωρών της ΕΕ – σημειώνοντας πως λίγο πριν τη χρεοκοπία, το 2007, η Ελλάδα είχε ρυθμό ανάπτυξης 6,4%. Κορυφαία δηλαδή επίδοση στην ΕΕ, βασισμένη όπως και σήμερα στην κατανάλωση με δανειακά – καθώς επίσης στα ακίνητα.

Για να μην θεωρηθεί τώρα ότι, εκφράζουμε αυτές τις απόψεις με αντικυβερνητική σκοπιμότητα ή λόγω απαισιοδοξίας, παραθέτουμε μέρος μίας πρόσφατης ομιλίας του κ. Μ. Σάλλα, η οποία αφορά τη χώρα μας – σχετική γενικότερα με την ελληνική οικονομία:

. 

«Τα περισσότερα από τα προβλήματα που περιγράφει ο Π. Ρουμελιώτης στο βιβλίο του, όπως η αύξηση του χρέους, το δημοσιονομικό, η γήρανση του πληθυσμού, οι ανισότητες, η μετανάστευση, το περιβάλλον,  η κλιματική αλλαγή κλπ., είναι προβλήματα που αντιμετωπίζει η  Ελλάδα, καιρό τώρα, επιδεινούμενα συνεχώς, χρόνο με το χρόνο.

Και  παρότι πρόκειται για  κοινά  προβλήματα με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η δικιά μας περίπτωση ξεχωρίζει. Ξεχωρίζει σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη γιατί υστερεί σημαντικά στην Δημόσια Διοίκηση, η οποία λειτουργεί χωρίς οργανωμένη επιστημονική υποστήριξη και περιθωριοποιημένη από το πελατειακό πολιτικό σύστημα.

Χωρίς να παραβλέπουμε τα όποια θετικά γίνονται, παραμένουμε ουραγοί στην Ευρώπη, με ανεπάρκειες τόσο στην αντιμετώπιση απλών καθημερινών θεμάτων αλλά και σε καθοριστικά για την πορεία του τόπου ζητήματα. Η Ελλάδα σήμερα, υστερεί ακόμα και από χώρες που μέχρι το 1989 ανήκαν στο Ανατολικό μπλοκ.

Η δομή λειτουργίας του Κράτους (δηλ. διάρθρωση-σύνθεση-κανόνες λειτουργίας), όπως έχει διαμορφωθεί από τα κόμματα εξουσίας διαχρονικά, φαίνεται ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί ανταγωνιστικά στις συνθήκες που διαμορφώνονται, σε κάθε περίοδο, στην Ευρώπη και στο Διεθνές Οικονομικό Περιβάλλον.

Δεν είναι τυχαίο, πχ, ότι οδηγηθήκαμε σε χρεοκοπία από πολιτική γαλαντομία (για να το πω κομψά) και ευκαιριακή δημοσιονομική πολιτική επί σειρά ετών. Θυμάμαι ότι ακόμα και όταν είχαμε φθάσει στα όρια της καταστροφής και υπήρχαν προτάσεις για την αποφυγή της χρεοκοπίας και των μνημονίων, υπήρξε αδυναμία μελέτης προτάσεων για περιορισμό του χρέους.

Δεν είναι τυχαίο ότι για να επιβιώσουν στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, περνούν σταδιακά ή θα περάσουν σύντομα στο ξένο έλεγχο, όπως Τράπεζες, Τουρισμός, Ενέργεια, Υγεία, τυχερά παιχνίδια, κλπ., πωλούνται ή παραχωρούνται σε αλλοδαπά επενδυτικά σχήματα.

Είναι πολύ θετικό το ότι υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον από ιδιωτικούς φορείς του εξωτερικού για επενδύσεις στη χώρα μας.
Αντίθετα, το λυπηρό είναι ότι υποδομές όπως επικοινωνίες, λιμάνια, αεροδρόμια, περνάνε σε διαχείριση και ιδιοκτησία κρατικών εταιρειών άλλων χωρών, απόδειξη της διαχειριστικής ανεπάρκειας του Ελληνικού κράτους.

Από το 2008 μέχρι το 2022 οι Έλληνες έχασαν αθροιστικά 600 δις € περίπου, εξαιτίας της λανθασμένης οικονομικής πολιτικής δεκαετιών, βοηθούντος τελευταία και του COVID. Είναι σαν να πέρασε οδοστρωτήρας την χώρα.

Αφήσαμε τους πλουτοπαραγωγικούς μας πόρους χωρίς σχέδιο και  στόχο. Προτιμήσαμε τις χωματερές από την  εκβιομηχάνιση του αγροτικού τομέα. Αφήνουμε τις βιομηχανίες εγκαταλελειμμένες στη διεθνή λαίλαπα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Δύσης. Αφήνουμε τον τουρισμό σε χαοτική και αντιαναπτυξιακή πορεία, χωρίς να σχεδιάζουμε πώς θα μπορούσαμε να πολλαπλασιάσουμε τα μακροπρόθεσμα οφέλη του.

Πρώτος κλάδος της χώρας σε τζίρο, υπερδιπλάσιος και των supermarket, τα τυχερά παιχνίδια. Συνεχόμενα λάθη ακόμη και από αρμόδιες υποτίθεται Αρχές. Ακόμα και το 2018, όταν ολοκληρώθηκαν τα μνημόνια, υπήρξε πρόταση από την Τράπεζα της Ελλάδος, που οδηγούσε σε 4ο μνημόνιο και ευτυχώς δεν υιοθετήθηκε.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να πούμε, το πώς η  Ελλάδα  θα συμπεριφερθεί στο  παγκόσμιο περιβάλλον που αλλάζει, σε ένα κόσμο πολυπολικό και ανταγωνιστικό, πώς θα βρει και θα δημιουργήσει για τις επιχειρήσεις  τη δική της «Στρατηγική των Γαλάζιων Ωκεανών», για να χρησιμοποιήσω την ενδιαφέρουσα προσέγγιση των Chan Kim και της Renee Mauborgne στο ομώνυμο βιβλίο τους, το 2005, για τις σύγχρονες οικονομίες και επιχειρήσεις σε ένα ανταγωνιστικότερο κόσμο.

Για να μπει η Ελλάδα σε «Γαλάζιους Ωκεανούς» πρέπει να ανοίξει ασφαλώς δρόμους και η Ευρώπη. Αλλά για ποια Ευρώπη μιλάμε; Για την Ευρώπη που σε ότι αφορά τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων θυμίζει γραφειοκρατία σοβιετικού τύπου,  αδυνατώντας να παρακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις; Αυτή που στηρίχθηκε στη Γερμανία, η οποία  επί δεκαετίες ακολουθεί αντιαναπτυξιακή Ευρωπαϊκή πολιτική, επιδιώκοντας την περιφεριοποίηση των υπόλοιπων οικονομιών της ΕΕ και στηρίζεται για δεκαετίες στην προνομιακή σχέση με τη Ρωσία στον τομέα της ενέργειας;

Θα στηριχθεί στην υπερχρεωμένη Ιταλία; Στην Γαλλία που δύσκολα θα αποφύγει την υποβάθμιση της οικονομίας της; Σε μία Ευρώπη που μονίμως υστερεί έναντι άλλων ισχυρών γεωπολιτικά χωρών. Για το 2024, η Ευρώπη θα έχει αύξηση ποσοστού του ΑΕΠ 0,6% και η Γερμανία 0,3% έναντι 2,6% των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, 3,7% της Ρωσίας και 4,9% της Κίνας.

Δυστυχώς, είμαστε ουραγοί από πλευράς οικονομικών δεικτών και αισιοδοξίας των πολιτών μας ακόμα και σε αυτή την Ευρώπη.
Νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να βρούμε το δικό μας δρόμο, τον δρόμο που θα κάνει την Ελλάδα μια σοβαρή, ισχυρή χώρα.

Η σημερινή Κυβέρνηση έχει αποκαταστήσει σε σημαντικό βαθμό το διεθνές κύρος της χώρας και την διακρίνει, σε σχέση με το παρελθόν, μια συνεπής δημοσιονομική πολιτική στηριγμένη όμως κυρίως στην υπερφορολόγηση αγαθών και υπηρεσιών. Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να προσεγγίσουμε τις ανάγκες της Χώρας και να σχεδιάσουμε την κατεύθυνση που πρέπει ανταγωνιστικά να πάρει.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να κινείται δεκαετίες τώρα, χωρίς σχέδιο, στηρίζοντας την όποια ανταγωνιστικότητα της και παρά τις ακραίες γραφειοκρατικές της αντιξοότητες, σε ορισμένες «φωτεινές» επιχειρηματικές εξαιρέσεις στον τομέα του Τουρισμού, της Ενέργειας, των Αεροπορικών συγκοινωνιών, των Τροφίμων, των Κατασκευών και του οργανωμένου Δικτύου των Supermarkets. Δεν αναφέρω τον κλάδο της Εμπορικής Ναυτιλίας, ο οποίος διαχρονικά επειδή δεν έχει στην ουσία καμία εξάρτηση από την Ελληνική διοίκηση, πρωτοπορεί στην Παγκόσμια ναυτιλία.

Είναι ευτύχημα το γεγονός ότι το 2002 μπήκαμε, έστω και για πολιτικούς κυρίως λόγους, στο Ευρώ. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν το αξιοποιήσαμε, αναπροσαρμόζοντας την αναπτυξιακή μας στρατηγική.

Χωρίς να υποτιμώ την συμβολή του τουρισμού στην Ελληνική Οικονομία, κανείς δεν περίμενε ότι από μόνο του το μοντέλο «ξαπλώστρες της Μυκόνου», «ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης» και «εταιρείες στοιχημάτων» θα δημιουργούσαν και θα αναβάθμιζαν την ανταγωνιστικότητα της χώρας με την ένταξη στο ευρώ.

Αποδιαρθρώθηκε το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών και κατέρρευσε η χώρα. Η Ευρώπη και η Ελλάδα πρέπει να καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να σταθούν στα πόδια τους,

./… Συνοψίζοντας, σε ότι μας αφορά ως χώρα, για να ζήσουμε επίσης με αξιοπρέπεια και πρόοδο μακροπρόθεσμα, χρειαζόμαστε σχέδιο και στόχους, έξυπνες και πρακτικές λύσεις, καινοτόμες επενδύσεις και ταχύτερες διαδικασίες από πλευράς Δημοσίου. Χρειαζόμαστε διαφοροποιημένη από το παρελθόν αναπτυξιακή πολιτική με στρατηγική και γνώση για να ανταπεξέλθουμε στο νέο οικονομικό περιβάλλον. Χρειαζόμαστε όμως κυρίως την ύπαρξη ενός σοβαρού σε δομή και λειτουργία Κράτους».

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν φαίνεται να είναι κατανοητά στην κυβέρνηση – ο στόχος της οποίας είναι απλά και μόνο η νομή της εξουσίας, αδιαφορώντας εντελώς για την εξαθλίωση των Πολιτών. Επίσης, για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας μας –  μέσω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των πλειστηριασμών της ιδιωτικής από τις τράπεζες που αισχροκερδούν ασύστολα, σε συνεργασία με τα funds και με τις εισπρακτικές.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

https://analyst.gr