Οι μυθολογικοί Μυρμιδόνες

 

Έξω από τη μικρή πόλη των Φαρσάλων βρίσκεται το άγαλμα ενός μυρμηγκιού που κρατάει δόρυ και ασπίδα.

Συμβολίζει τους Μυρμιδόνες, τους τρομακτικούς πολεμιστές που δημιούργησαν τον στρατό του Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο.

Ο Όμηρος μας λέει ότι το βασίλειό τους επεκτάθηκε από τα Φάρσαλα μέχρι τη Μελιταία, τη Φθία και την Αλόπη.

Αν αναρωτιέστε γιατί μυρμήγκι και όχι κάποιος αρχαίος Πολεμιστής της περιοχής, είναι γιατί σύμφωνα με άλλον μύθο όταν η νύμφη Αίγινα, η μεγαλύτερη κόρη του ποταμού Ασωπού και της Μετόπης, ενώνεται με τον Δία, γεννά τον Αιακό.

Η Ήρα, εξοργισμένη με την απιστία του Δία, τιμωρεί με ξηρασία το νησί της Αίγινας και στέλνει νεροφίδια που εξολοθρεύουν τον πληθυσμό της.

Επιβιώνει μόνο ο Αιάκος του Διογένους, που απογοητευμένος και απελπισμένος από τη μοναξιά, παρακαλάει θερμά τον πατέρα του, Δία, να στείλει νέους κατοίκους στο νησί.

Ο Δίας μεταμορφώνει τα μυρμήγκια που κατεβαίνουν από την ιερή βελανιδιά σε ανθρώπους.

Στη συνέχεια ξεσπά βροχή τελειώνοντας αυτό που είναι γνωστό ως «Ξηρασία των Αχαιών» και τα νερόφιδα εξαφανίζονται. Έτσι γεννήθηκαν οι μυθολογικοί Μυρμιδόνες.

Μια πιο "ορθολογική" εξήγηση είναι ότι αυτοί οι τρομεροί πολεμιστές όταν επιτέθηκαν ήταν σαν μυρμήγκια, ασταμάτητοι είτε να κερδίσουν είτε να πεθάνουν.

Και κάπως έτσι πήραν το παρατσούκλι που αργότερα έγινε το όνομά τους.

Vasiliki Ayfanti