Προϋπολογισμός 2025, εισήγηση By Βασίλης Βιλιάρδος on 12 Δεκεμβρίου 2024

Για τους Έλληνες, η βασική μορφή αποταμίευσης δεν είναι οι καταθέσεις, αλλά η κατοικία, το δικό τους σπίτι – όπου έχει καταρρεύσει το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια, από το 84,6% στο 61%. Γιατί; Κυρίως λόγω των πλειστηριασμών της χρεοκοπίας που επί ΝΔ είναι εκτός ελέγχου - με τις τράπεζες, τα funds και τους servicers να κάνουν ότι θέλουν. Η κυβέρνηση έφτασε ακόμη και στο σημείο να υπονομεύσει χωρίς ίχνος ντροπής νόμο του 2003, με υπουργική απόφαση του 2024, για να εξυπηρετήσει τα funds - όπως αναλύσαμε στην επιτροπή.

Εισήγηση

Έχουμε ήδη τοποθετηθεί λεπτομερώς στον προϋπολογισμό στην επιτροπή – οπότε σήμερα θα απαντήσουμε σε κάποια θέματα και θα παραθέσουμε τις προτάσεις μας, με μία περιληπτική αναφορά προηγουμένως σε αυτά που έχουμε ήδη πει, καταθέτοντας για όλα πίνακες και έγγραφα στα πρακτικά.

Ξεκινώντας από τις απαντήσεις μας στους αλαζονικούς και αυτάρεσκους 24 πίνακες που κατέθεσε ο συμπαθής κ. Χατζηδάκης στην επιτροπή, για να στηρίξει την ομιλία του, προφανώς δεν έχουμε χρόνο να αναφερθούμε σε όλους – αν και θα είχε νόημα, αφού ο μοναδικός τους στόχος είναι η διαστρέβλωση των γεγονότων.

Σύμφωνα λοιπόν με έναν από αυτούς, με τον τίτλο «Η Ελλάδα πετυχαίνει το τέταρτο υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα στην ΕΕ», ύψους 2,5% το 2024, ασφαλώς δεν μπορεί να είναι κανείς ευτυχής – επειδή αφενός μεν είναι απαράδεκτα υψηλότερο από το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ ύψους 2,2%, αφετέρου στηρίζεται στην υπερφορολόγηση των Ελλήνων, ενώ αφαιρεί χρήματα από μία προβληματική οικονομία, όπως η ελληνική, για να δοθούν στους δανειστές.

Αναφορικά με τον πίνακα «Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2023, στη μείωση των φόρων ως προς το ΑΕΠ», πρόκειται για λαϊκισμό – αφού, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, τα φορολογικά έσοδα από αγαθά και υπηρεσίες ανήλθαν στο 40,1% του συνόλου των εσόδων στην Ελλάδα και αποτελούν το τρίτο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη, ενώ είναι κατά πολύ υψηλότερα από το μέσον όρο του 31,5% των χωρών του ΟΟΣΑ το 2022.

40,1% στην Ελλάδα, 31,5% στον ΟΟΣΑ – αυτή είναι η πραγματικότητα.

Όσον αφορά δε το λόγο φόρων προς ΑΕΠ, είχαμε την τρίτη υψηλότερη αύξηση στον ΟΟΣΑ, με 7,5% - μετά την Ιαπωνία και τη Σλοβακία.

Σχετικά με τον πίνακα «Η Ελλάδα αναπτύσσεται ταχύτερα από την ΕΕ», από το 2019 έως το 2024 η Ελλάδα αναπτύχθηκε με 12% και η ΕΕ με 7,4% -  μετά την αναθεώρηση όμως των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ προς τα πάνω, όταν το 2019 τα είχε αναθεωρήσει προς τα κάτω, ενώ έχουμε επιφυλάξεις και για τα δύο, φοβούμενοι ξανά Greek statistics.

Σε κάθε περίπτωση, η διαφορά του 4,6% για μία χώρα που το ΑΕΠ της είχε προηγουμένως καταρρεύσει, ενώ δαπάνησε για να το πετύχει πάνω από 50 δις € με δανεικά, συν τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης, με επενδυτικό πολλαπλασιαστή προφανώς χαμηλότερο της μονάδας, ασφαλώς δεν είναι λόγος να υπερηφανεύεται κανείς – θυμίζοντας πως πριν το 2008 είχαμε πολύ υψηλότερη ανάπτυξη, έως και 6,8%, χωρίς να αποφύγουμε τη χρεοκοπία.

Εκτός αυτού, η ενεργειακή κρίση επηρέασε κατά πολύ περισσότερο τη βιομηχανική Ευρώπη, με αποτέλεσμα την πτώση του μέσου ΑΕΠ της – δίνοντας την ευκαιρία στην κυβέρνηση να υπερηφανεύεται, για αναιμικούς όμως στην ουσία ρυθμούς ανάπτυξης στη χώρα μας.

Όσον αφορά το ρυθμό ανάπτυξης 2,4% στο τρίτο τρίμηνο του 2024 σε ετήσια βάση, οφείλεται στην κατανάλωση κατά 1,3%, μόλις κατά 0,3% στις επενδύσεις και καθόλου στο εμπορικό ισοζύγιο που ήταν αρνητικό - με απλά λόγια, στο μοντέλο που μας χρεοκόπησε, που δεν άλλαξε καθόλου και που θα μας χρεοκοπήσει ξανά.

Σχετικά με τον πίνακα «Η Ελλάδα στις πρώτες θέσεις της ΕΕ στην απορρόφηση του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης», όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1981 έως σήμερα, εστίαζαν και εστιάζουν δυστυχώς στην πλήρη απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων – αντί να επικεντρώνονται στην αποτελεσματική χρήση τους, για την προαγωγή της βιώσιμης ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Έτσι, εκατοντάδες εγχειρήματα των ΕΣΠΑ χρηματοδοτήθηκαν ανεξέλεγκτα, με το σκεπτικό «να προλάβουμε να πάρουμε τα χρήματα» – με αποτέλεσμα το σημερινό μας κατάντημα.

Αναφορικά με τον πίνακα «Αύξηση του μέσου μισθού κατά 25%, αρκετά πάνω από τον πληθωρισμό», πού είναι εδώ η σύγκριση με την Ευρώπη;

Το 2009 πάντως, το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ελλάδα από μισθωτή εργασία ήταν  21.191 € - ενώ αντιστοιχούσε στο 80% του μέσου όρου της ΕΕ που τότε ήταν στα 26.384 €.

Το 2023, μετά τα αποτυχημένα μνημόνια που υπέγραψαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν 17.013 € - δηλαδή 20% κάτω από το 2009, ως η μοναδική χώρα της ΕΕ με αρνητικούς μισθούς.

Αντιστοιχούσε δε στο 46% του μέσου ευρωπαϊκού όρου των 37.900 €, όσο περίπου η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας - πολύ κάτω από το 67% του κατά κεφαλήν εισοδήματος μας που συνέκλινε με την ΕΕ μόλις κατά 1,5 περίπου μονάδα από το 2019 έως το 2023, όταν της Βουλγαρίας, της μοναδικής χώρας που ξεπερνάμε ακόμη, κατά 13 μονάδες.

Στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι μισθοί έχουν αυξηθεί κατά 44% έκτοτε, ενώ σε εμάς έχουν μειωθεί κατά 20% – όταν παράλληλα έχουν απογειωθεί οι αξίες γης, ακινήτων και τα επιχειρηματικά κέρδη, καθώς επίσης το κόστος ζωής.

Καταντήσαμε δε, εκτός από προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα, τρίτοι από το τέλος στην ΕΕ και στους μέσους μισθούς – σημειώνοντας πως το διαθέσιμο εισόδημα που αναφέρει παραπλανητικά η κυβέρνηση, περιλαμβάνει διάφορα έσοδα και είναι διαφορετικό από τους μισθούς, ειδικά τους μέσους της πλήρους απασχόλησης.

Επί πλέον, είχαμε  μία από τις χειρότερες επιδόσεις το 2023, σε σχέση με το 2022 - αφού οι μισθοί στην Ελλάδα αυξήθηκαν μόλις κατά 3,69%, ενώ στη Ρουμανία κατά 17,76%.

Συνεχίζοντας με τον πίνακα «Αύξηση καταθέσεων κατά 55 δις από το 2019», πάντα του κ. Χατζηδάκη, πρόκειται για έναν ακόμη λαϊκισμό – αφού οι καταθέσεις δεν έχουν καμία σχέση με τις αποταμιεύσεις.

Κατάθεση είναι, μεταξύ άλλων, όταν πουλάς το σπίτι σου και τοποθετείς τα χρήματα στην τράπεζα, ενώ αποταμίευση αυτό που περισσεύει από το εισόδημα σου – ενώ η Ελλάδα έχει αρνητικές αποταμιεύσεις από το 2021 και μετά.

Αρνητικές – γεγονός που σημαίνει ότι, οι Πολίτες καταναλώνουν από τα έτοιμα, ενώ χωρίς αποταμιεύσεις είναι αδύνατες οι εγχώριες επενδύσεις.

Για τους Έλληνες δε, η βασική μορφή αποταμίευσης δεν είναι οι καταθέσεις, αλλά η κατοικία, το δικό τους σπίτι – όπου έχει καταρρεύσει το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης μέσα στα τελευταία είκοσι χρόνια, από το 84,6% στο 61%.

Γιατί; Κυρίως λόγω των πλειστηριασμών της χρεοκοπίας που επί ΝΔ είναι εκτός ελέγχου - με τις τράπεζες, τα funds και τους servicers να κάνουν ότι θέλουν.

Η κυβέρνηση έφτασε ακόμη και στο σημείο να υπονομεύσει χωρίς ίχνος ντροπής νόμο του 2003, με υπουργική απόφαση του 2024, για να εξυπηρετήσει τα funds - όπως αναλύσαμε στην επιτροπή.

Ο πίνακας τώρα «Σημαντική μείωση του μη εξυπηρετούμενου χρέους νοικοκυριών και επιχειρήσεων» είναι ο ορισμός του λαϊκισμού – αφού τα 70 δις του 2024 αφορούν μόνο τα funds, όπου κανένας δεν γνωρίζει τι ποσά απαιτούν από τους δανειολήπτες, ενώ δεν αναγράφονται πουθενά τα μη εξυπηρετούμενα χρέη προς την εφορία, τον ΕΦΚΑ κλπ. που συνεχίζουν να αυξάνονται.

Σύμφωνα πάντως με την ΤτΕ, υπάρχουν ακόμη περί τα 10 δις κόκκινα δάνεια στις τράπεζες που δεν αναφέρονται πονηρά στον πίνακα του υπουργού – ενώ μέρος των μη εξυπηρετούμενων κοκκινίζει ξανά. 

Τέλος, όσον αφορά την αύξηση των δαπανών για την άμυνα μετά το 2019, δεν αναφέρεται πουθενά πως η Ελλάδα δεν είχε εξαιρέσει τις αμυντικές δαπάνες από τη λιτότητα του ΔΝΤ, όπως η Τουρκία, οπότε απαγορευόταν να αγοράσει εξοπλιστικά  έως το διακανονισμό του 2018 – τον οποίο σίγουρα δεν έκανε η ΝΔ.

Συνεχίζοντας με τον προϋπολογισμό, οι προβλέψεις για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ, είναι 2,2% για το 2024 και 2,3% για το 2025 - ενώ στον περυσινό προβλεπόταν αρχικά στο 2,9% για το 2024 που διαψεύστηκε, όπως είχαμε τότε επισημάνει.

Το πραγματικό ΑΕΠ μας πάντως πριν την τελευταία αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ, έχει αυξηθεί από 183,5 δις το 2019, στα 198,7 δις το 2024 – δηλαδή μόλις κατά 15,2 δις σε πέντε χρόνια.

Πώς; Με δαπάνες άνω των 50 δις με δανεικά - ενώ το υπόλοιπο έως τα 236,9 δις που εκτιμάται, τα 38,2 δις, οφείλεται στον πληθωρισμό και στα 5 δις επί πλέον της αναθεώρησης.

Με απλά λόγια, δώσαμε 50 δις συν τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης, για να πετύχουμε ΑΕΠ 15,2 δις – ενώ από αυτό φαίνεται ο αρνητικός επενδυτικός πολλαπλασιαστής.  

Σχετικά τώρα με την πρόβλεψη ανόδου του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου κατά 8,4% το 2025, είμαστε για μια ακόμη χρονιά επιφυλακτικοί – με δεδομένο το ότι, ο προϋπολογισμός του 2023 προέβλεπε αύξηση του κατά 15,1% το 2024.

Το ποσοστό αυτό δεν επετεύχθη φυσικά, ούτε καν με την αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ - όπου οι επενδύσεις αυξήθηκαν με ρυθμό 6,6% το 2023, έναντι 4% πριν την αναθεώρηση και 15,1% πρόβλεψη.

Όσον αφορά τις άμεσες ξένες επενδύσεις, μειώνονται συνεχώς – όπου, σε σύνολο μόλις 2,1 δις € το 1^ο εξάμηνο του 2024, από 7,5 δις το 2022, το 54% αφορούσαν αγορές ακινήτων, ενώ το 2023 σε σύνολο 4,48 δις €, το 47%

Είναι λαϊκισμός πάντως να καταθέτει ο κ. Παπαθανάσης έναν πίνακα με τον τίτλο «Η Ελλάδα πρωταθλητής στην αύξηση όγκου επενδύσεων στην Ευρώπη» - χωρίς να αναφέρει πως οι μέσες επενδύσεις στην ΕΕ παραμένουν διαχρονικά πάνω από 20% του ΑΕΠ, όταν της Ελλάδας είχαν καταρρεύσει σχεδόν στα μισά, ενώ συνεχίζουν να είναι σημαντικά χαμηλότερες.

Η αλήθεια είναι πως είμαστε τελευταίοι στις επενδύσεις στην ΕΕ και τρίτοι από το τέλος στις εξαγωγές – δυστυχώς.

Σε σχέση τώρα με το εμπορικό μας έλλειμμα, αυξήθηκε κατά 8,9% στο δεκάμηνο – πάνω από τα 28,3 δις. Σε ετήσια βάση, υπολογίζεται να ανέλθει στα 35 δις ή στο μείον 14,7% - όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι στο συν 2,9%. Εμείς στο μείον 14,7% και η ΕΕ στο συν 2,9%.

Όσον αφορά δε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, διαμορφώθηκε στα μείον 7,3 δις το οκτάμηνο – παρά τα αυξημένα τουριστικά έσοδα.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από το ότι, το εμπορικό έλλειμμα συνοδεύεται από την πτώση των εξαγωγών και την άνοδο των εισαγωγών – ενάντια ως συνήθως στις προβλέψεις του προϋπολογισμού του 2024, γεγονός που μας καθιστά ασφαλώς επιφυλακτικούς για τις προβλέψεις του 2025.

Καθιστά επίσης επιφυλακτικές τις εταιρίες αξιολόγησης – όπως την Fitch πρόσφατα που δεν αναβάθμισε τις προοπτικές της οικονομίας μας, την S&P που μετέφερε στο 2025 την αξιολόγηση μας και την Moody’s που συνεχίζει να μας έχει στα σκουπίδια.

Όσο για τις θριαμβολογίες της πρόσφατης αναβάθμισης από τη γερμανική Scope, οι Γερμανοί προφανώς ενδιαφέρονται για το οικονομικό τους προτεκτοράτο.    

Σε σχέση με την ανεργία, εκτός του ότι έχουμε τη 2^η υψηλότερη στην ΕΕ, θα πρέπει πάντα να συγκρίνεται μαζί με την απασχολησιμότητα – όπου τον Ιούλιο του 2024 το ποσοστό απασχόλησης στην Ελλάδα, στις ηλικίες 15 έως 64 ετών, ήταν μόλις στο 62%, όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 70,1% και των χωρών της Ευρώπης στο 71%.

Όπως αναλύσαμε δε στην επιτροπή, η πτώση της ανεργίας δεν οφείλεται στην ικανότητα της Ελλάδας να δημιουργεί απασχόληση και παραγωγικότητα - αλλά στην τεχνητή πτώση του ποσοστού ανεργίας, μέσω της μείωσης του εργατικού δυναμικού.

Τέλος, αφενός μεν το εργατικό δυναμικό έχει μειωθεί λόγω του brain drain, αφετέρου έχουν αυξηθεί οι θέσεις μερικής απασχόλησης – ενώ οι δύο θέσεις εργασίας κοστίζουν πλέον όσο περίπου η μία στο παρελθόν, μετά την κατάρρευση των μισθών.

Συνεχίζοντας με τα έσοδα από φόρους, το 2025 προϋπολογίζονται στα 69,2 δις από 51 δις το 2019. Η ΝΔ αύξησε επομένως τα φορολογικά έσοδα κατά 18 δις, εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης - κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι φιλελεύθερο.

Οι φόροι βέβαια, όπως ο μνημονιακός ειδικός φόρος κατανάλωσης που καθιστά πανάκριβα τα καύσιμα, ενώ αντιστοιχεί στο 21,4% των εσόδων στην Ελλάδα έναντι 10,8% του ΟΟΣΑ, είναι διπλάσιος δηλαδή, μεταφέρονται στις τιμές - οπότε αυξάνουν τον πληθωρισμό που με τη σειρά του αυξάνει τους φόρους και τα δημόσια έσοδα.

Έτσι οι Πολίτες εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο ακρίβειας και υπερφορολόγησης - ο οποίος τελικά τους εξαθλιώνει, με αποτέλεσμα να χάνουν τα σπίτια τους, τις αποταμιεύσεις τους και ότι άλλο έχουν.

Τα αυξημένα φορολογικά έσοδα προέρχονται πρωτίστως από την ακρίβεια και από την άνοδο των εισπράξεων του ΦΠΑ, όπου θα αυξηθούν στα 26,6 δις το 2025 - όταν το 2019 τα έσοδα από τον ΦΠΑ ήταν μόλις 17,6 δις και άρα 9 δις λιγότερα από το 2025.

9 δις λοιπόν περισσότερα έσοδα από ΦΠΑ το 2025 – κυρίως με τη διατήρηση του ίδιου συντελεστή στις αυξημένες τιμές.

Δευτερευόντως  προέρχονται από τους φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων, κυρίως λόγω του νέου κεφαλικού φόρου των ελευθέρων επαγγελματιών -  από 14,3 δις στα 15,2 δις.

Περαιτέρω, παραμένει σταθερός ο δήθεν προσωρινός ΕΝΦΙΑ, στα 2,5 δις – αν και θα μπορούσε να αυξηθεί ξανά έμμεσα,  με την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, όπως συνέβη στο παρελθόν.

Συνεχίζοντας με τα εξοπλιστικά που αποτελούν σημαντικό θέμα εθνικής ασφαλείας, προϋπολογίζονται στα 1,75 δις το 2025 - αυξημένα κατά 648 εκ. από το 2024, σε σύνολο 6,1 δις δαπανών του ΥΠ.ΕΘ.Α.

Εδώ ρωτήσαμε χωρίς να πάρουμε απάντηση πώς χάθηκαν τα 53,45 εκ. για εξοπλιστικά που διαπίστωσε το ΕΣ στον απολογισμό του 2023 – από τον οποίο φαίνεται ένας τσαρλατανισμός χωρίς όρια, από τη ΝΔ που κατηγορεί τους Πολίτες για φοροδιαφυγή με στόχο την υπερφορολόγηση τους, ενώ η ίδια «οργιάζει», ακόμη και με τη σύσταση «μαύρων λογαριασμών»!

Δεν φαίνεται πάντως να δίνεται έμφαση στην Αμυντική μας Βιομηχανία γενικότερα, μεταξύ άλλων για αναπτυξιακούς λόγους – με την ΕΛΒΟ των Ισραηλινών να παραμένει αδρανής, με την ΕΑΒ σε κακή κατάσταση, με την εικόνα στα ΕΑΣ θολή κοκ.

Συνεχίζοντας με το ΠΔΕ, προβλέπονται 14,1 δις – μία σημαντική αύξηση, όπου όμως το πρόβλημα είναι σε ποιους και πώς διατίθεται.

Από το ΠΔΕ, τα 4,9 δις προέρχονται από το ΤΑΑ που έχει καθυστερήσει, όπως έχουμε αναδείξει – ενώ είναι συνδεδεμένο με πολλά μνημονιακά προαπαιτούμενα που δεν έχει ψηφίσει η βουλή.

Στις ιδιωτικοποιήσεις, έχουν πολύ χαμηλά έσοδα - 8,47 δις από το 2011 έως το 2023. Τα έσοδα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τα 50 δις που συζητούνταν με τα μνημόνια - προφανώς λόγω του ξεπουλήματος σε εξευτελιστικές τιμές.

Εν προκειμένω, προβλέπονται εισπράξεις 1,88 δις το 2025, κυρίως λόγω των εσόδων από τον αιώνιο διαγωνισμό για την Εγνατία - όπου η είσπραξη των 1,35 δις από την εθνικό κατασκευαστή της ΝΔ, από την ΤΕΡΝΑ, καθυστερεί από το 2023.

Όσον αφορά το Δημόσιο χρέος, είναι περιττό να επαναλάβουμε πως αυτό που μετράει είναι το κρατικό χρέος - το οποίο από 356 δις € στα τέλη του 2019 έφτασε στα 404 δις το Σεπτέμβρη του 2024, όταν χρεοκοπήσαμε με 299 δις και με υψηλότερο ΑΕΠ.

Χωρίς όμως να έχουν προστεθεί οι κρατικές εγγυήσεις ύψους περί τα 30 δις και τα 12,5 δις των παγωμένων τόκων του EFSF – παρά το ότι οι τόκοι φαίνεται να έχουν προστεθεί στο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης που αυξήθηκε στα 370,5 δις το Σεπτέμβρη του 2024, από 356 δις στις 31.12.23.

Τέλος, όσον αφορά τα repos έχουν μειωθεί στο 1,4 τρις το 2024 σε ετήσια βάση, από 1,6 τρις το 2023 – παραμένουν όμως στη στρατόσφαιρα, στο 1,4 τρις.   

Κλείνοντας τώρα επιγραμματικά με τις τρεις βασικές θέσεις μας, όσον αφορά το οικονομικό μας μοντέλο πρέπει να επικεντρωθεί στον τεχνολογικό πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στη βιομηχανία, ειδικά στην αμυντική, με την ίδρυση ενός αντίστοιχου υπουργείου και στην υψηλή τεχνολογία/καινοτομία.

Πώς θα επιτευχθεί; Με τη σωστή χρηματοδοτική πολιτική και με φορολογικά κίνητρα που θα στηρίζουν τους τομείς που αναφέραμε και όχι πια τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού – επίσης όχι με επιδοτήσεις που κανένας δεν ξέρει ποιοι τις παίρνουν και πού καταλήγουν.

Για παράδειγμα, με πολύ χαμηλούς ή ακόμη και με μηδενικούς συντελεστές φόρων εισοδήματος, στις παραμεθόριες περιοχές μας - για παραγωγικές βέβαια επενδύσεις.  

Εάν δεν συμβεί και εάν συνεχίσουν να κατατίθενται ανούσιοι διαχειριστικοί προϋπολογισμοί, δεν πρόκειται ποτέ να ξεφύγουμε από την παγίδα του χρέους και της μειούμενης ανταγωνιστικότητας – αφού είναι αδύνατον να διεξαχθούν παραγωγικές επενδύσεις που προωθούν τις ποιοτικές, καλά αμειβόμενες και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.

Επομένως τους μέσους μισθούς που στηρίζουν μία βιώσιμη κατανάλωση - οπότε το ΑΕΠ, τα έσοδα του δημοσίου χωρίς τη σημερινή υπερφορολόγηση κλπ.

Εν προκειμένω, τα 1.500 € που είπε ο πρωθυπουργός πως θα τα ξεπεράσουν οι μέσοι μισθοί το 2027, δεν λένε απολύτως τίποτα – αφού θα είναι το αποτέλεσμα του πληθωρισμού, ενώ με κριτήριο τις άλλες χώρες και την ακρίβεια, θα καταλήξουμε στην τελευταία θέση της ΕΕ.

Εκτός αυτού, η άνοδος των μέσων μισθών δεν είναι πολιτική απόφαση σε μία ελεύθερη οικονομία και δεν εξαρτάται από το κράτος – αλλά από τις επιχειρήσεις, από την παραγωγικότητα της εργασίας και από την ανταγωνιστικότητα της χώρας.

Ειδικά η παραγωγικότητα της εργασίας, αυξήθηκε ελάχιστα μεταξύ 2019 και 2023, από 38.800 σε 39.100 € ετήσια – με την Ελλάδα να είναι στην προτελευταία θέση της ΕΕ, ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία.

Από πού εξαρτάται η παραγωγικότητα της εργασίας; Από τις παραγωγικές και όχι από τις κερδοσκοπικές επενδύσεις – όπως στα ακίνητα που δημιουργείται ξανά φούσκα, έχοντας φτάσει από 11,6% του ΑΕΠ το 2005, στο 14% το 2023.

Οι επενδύσεις τώρα με τη σειρά τους, εξαρτώνται από τη σωστή λειτουργία του κράτους που παραμένει υπερβολικά γραφειοκρατικό και της Δικαιοσύνης που νοσεί σοβαρά – ενώ φυσικά επείγει η επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας, μεταξύ άλλων με την κατάργηση του εγκληματικού χρηματιστηρίου ενέργειας ή με την υιοθέτηση του Ιβηρικού μοντέλου.

Σε σχέση με το τουριστικό μας μοντέλο, εκτός από τη σύνδεση του τουρισμού με την εγχώρια παραγωγή, είναι αδιανόητο να έχουμε τις διπλές αφίξεις από την Πορτογαλία, με χαμηλότερα έσοδα - όπου εφέτος υπήρξε μείωση των εσόδων τον Ιούλιο/Αύγουστο, καθώς επίσης ξανά πτώση της μέσης δαπάνης ανά τουρίστα.

Εάν απαντήσει εδώ ο υπουργός με την πρόσφατη μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ, όλοι γνωρίζουμε πως είναι λανθασμένη – ότι εξυπηρετεί μόνο συμφέροντα.

Όσον αφορά το ποσοστό των εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο, είναι τριπλάσιο από το μέσον όρο της ΕΕ και υπερδιπλάσιο από άλλες τουριστικές χώρες - όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Κροατία και η Πορτογαλία.

Για ποιες ελλείψεις προσωπικού λοιπόν παραπονείται ο κλάδος και πιέζει για την εισαγωγή μεταναστών; Ακόμη χειρότερα, σε ένα ήδη προβληματικό προϊόν;  

Σε σχέση με το φορολογικό μας μοντέλο, εμείς προτείναμε ανέκαθεν το σύστημα εσόδων/εξόδων, με τη φορολόγηση αυτών που απομένουν με έναν επίπεδο συντελεστή, ανταγωνιστικό στις γύρω μας χώρες – κάτι που, μεταξύ άλλων, θα καταπολεμούσε εντελώς τη φοροδιαφυγή και θα χρηματοδοτούταν από αυτήν, αφού όλοι θα έπαιρναν αποδείξεις. 

Είναι αδιανόητο πάντως να είμαστε πρωταθλητές φόρων, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με ένα κοινωνικό κράτος από τα χειρότερα στην ΕΕ – με μεγάλο κόστος εκπαίδευσης λόγω των φροντιστηρίων που δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες, με δυσανάλογες ιδιωτικές δαπάνες υγείας κοκ.  

Ένα ακόμη μεγάλο έγκλημα δε, είναι οι έμμεσοι φόροι που επιβαρύνουν τους πλέον αδύναμους - όπου είμαστε στην τρίτη υψηλότερη θέση στον ΟΟΣΑ, πάντα κατά την πρόσφατη μελέτη του.

Φυσικά πάντως πρέπει να καταργηθούν όλα τα τεκμήρια, η προκαταβολή φόρου και η τοκογλυφική προσαύξηση του 15% στις καθυστερήσεις πληρωμών του δημοσίου – πόσο μάλλον με το δημόσιο όταν χρωστάει, να μην πληρώνει ούτε τόκους, ούτε προσαυξήσεις.

Σε σχέση με τη δεύτερη θέση μας, με τον Ισολογισμό του κράτους, είναι απαράδεκτο να μην απεικονίζεται ο τεράστιος πλούτος της χώρας μας - όπως τα 72.000 ακίνητα του δημοσίου αξίας περί τα 300 δις € κατά το ΔΝΤ το 2010, τα οποία έχουν παραχωρηθεί στο Υπερταμείο των ξένων, χωρίς καμία εκτίμηση της αξίας τους και με σκάνδαλα αδιαφανούς διαχείρισης από την ΕΤΑΔ.

Επίσης να μην καταχωρούνται τα πάνω από 300 δις € που μας χρωστάει η Γερμανία, οι πρώτες ύλες που διαθέτουμε κλπ. - αφού έτσι θα γνώριζαν τόσο οι Πολίτες, όσο και οι αγορές όχι μόνο τι χρωστάμε, αλλά και τι έχουμε.

Τέλος, όσον αφορά την τρίτη θέση μας, το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα για το δημόσιο, καθυστερεί σκόπιμα – αφού έτσι διευκολύνεται η απόκρυψη χρεών του που υποεκτιμούνται, σύμφωνα με το ΕΣ.