Διπλό σοκ για Ισραήλ
Στρατηγική αποτυχία
του Ισραήλ η συνεχής ενδυνάμωση των Houthi - Βιώνει μία πραγματική
στρατιωτική συντριβή στην Υεμένη - Επανεμφάνιση Ιράν που προειδοποιεί
με βαλλιστικούς πυραύλους που παρακάμπτουν τα συστήματα THAAD και
Patriot
Διπλό σοκ για Ισραήλ - Συντριβή στην Υεμένη από το φοβερό μυστικό των Houthi και… τρόμος για το «αχρησιμοποίητο όπλο» του Ιράν
Την ώρα που ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Israel Katz υπόσχεται να «κόψει τα χέρια» των εχθρών του Τελ Αβίβ, η πραγματικότητα στα πεδία μάχης και στη γεωστρατηγική σκακιέρα διαμορφώνεται πολύ διαφορετικά.
Ο κύριος στόχος των απειλών του — το κίνημα Ansarullah (Houthi) της Υεμένης — όχι μόνο δεν έχει λυγίσει κάτω από την πίεση της ισραηλινής και αμερικανικής αεροπορικής ισχύος, αλλά δείχνει σημάδια εξέλιξης και ενίσχυσης.
Η στρατηγική αποτυχία του Ισραήλ στη Υεμένη
Η τελευταία ισραηλινή επίθεση στον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό Heyzaz, κοντά στην πρωτεύουσα Sanaa, είναι ενδεικτική: ένα χτύπημα σε πολιτική υποδομή, που επιβαρύνει τους πολίτες αλλά δεν περιορίζει τις στρατιωτικές δυνατότητες των Houthi.
Είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε έναν κύκλο βίας που ενισχύει τον αντίπαλο αντί να τον εξουδετερώνει.
Από τον Οκτώβριο του 2023, οι Houthi πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινές επιθέσεις σε ισραηλινά και συνδεδεμένα εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και σε υποδομές εντός του Ισραήλ, όπως λιμάνια και αεροδρόμια.
Πάνω από 70 πύραυλοι και 22 drones εκτοξεύτηκαν από τον Μάρτιο του 2025 μόνο.
Το λιμάνι του Eilat λειτουργεί πλέον με μόλις το 10% των δυνατοτήτων του, οδεύοντας προς οικονομική κατάρρευση.
Ασύμμετρος πόλεμος, ασύμμετρο κόστος
Οι επιθέσεις των Houthi έχουν διπλό αποτέλεσμα:
• Οικονομικό πλήγμα στις θαλάσσιες οδούς και το ισραηλινό εμπόριο.
• Αναβάθμιση της πολιτικής και συμβολικής τους θέσης ως κομμάτι του «Άξονα της Αντίστασης».
Η Ουάσινγκτον, μετά την αρχική εμπλοκή της, αναγνώρισε την αδιέξοδη φύση της στρατιωτικής λύσης.
Παρά την επένδυση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων σε βομβαρδισμούς, οι Houthi προσαρμόστηκαν ταχύτερα από ό,τι οι δυτικές δυνάμεις μπορούσαν να αντιμετωπίσουν.
Η Ουάσινγκτον κατέληξε σε ειρηνευτική συμφωνία με διαμεσολάβηση από το Ομάν, αφήνοντας όμως το Ισραήλ εκτεθειμένο σε επιθέσεις.
Οι Houthi δεν σπάνε… ανασυντάσσονται
Από τον τερματισμό των αμερικανικών επιθέσεων, οι Houthi έχουν:
1. Ανασυγκροτήσει συστήματα ραντάρ και επικοινωνιών
2. Πραγματοποιήσει ναυτικές ασκήσεις στο λιμάνι Al Hudaydah
3. Μεταφέρει σύγχρονα όπλα στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας
4. Αναπτύξει μυστικά αποθέματα όπλων στις ορεινές περιοχές της Υεμένης
Η αντίσταση τους δεν είναι προσωρινή — είναι ενσωματωμένη στη στρατηγική και στην κοινωνική τους βάση.
Το Ισραήλ επιτίθεται σε πολιτικές υποδομές και συνεχίζει τη γενοκτονία στη Γάζα
Η επίθεση στον σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Heyza - παράλληλα με την εξωφρενική γενοκτονική επιχείρηση στη Γάζα -, όπως και η επίθεση στο λιμάνι Al Hudaydah τον Ιούνιο, δεν έπληξε τις μαχητικές ικανότητες των Houthi αλλά επιβάρυνε τον ήδη εξαθλιωμένο πληθυσμό της Υεμένης.
Το Ισραήλ δικαιολόγησε την επίθεση ως στρατιωτικά απαραίτητη, αλλά η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη:
• Οι περιοχές που ελέγχουν οι Houthi έχουν, ήδη από τον πόλεμο με τη Σαουδική Αραβία (2015–2023), μεταβεί σε αποκεντρωμένες πηγές ενέργειας: μικρές ηλιακές μονάδες, γεννήτριες ντίζελ, τοπικά συστήματα.
• Οι κεντρικοί σταθμοί δεν είναι στρατηγικής σημασίας για την πολεμική τους ικανότητα.
Αντί να «σπάσει» το ηθικό των Houthi το Ισραήλ ενισχύει την αφήγηση τους περί «ηρωικής αντίστασης απέναντι στη Δυτική και Σιωνιστική επιθετικότητα».
Ο Abdul Malik al-Houthi ως νέος πόλος αντίστασης
Ο ηγέτης των Houthi, Abdul Malik al-Houthi, εδραιώνει τη θέση του όχι μόνο ως αρχηγός μιας πολιτοφυλακής αλλά ως περιφερειακός ιδεολογικός πόλος.
Όπως και ο Hassan Nasrallah του οποίου η δολοφονία από το Ισραήλ συγκλόνισε την περιοχή), ο al-Houthi,χτίζει ένα αφήγημα μακροχρόνιας αντίστασης.
Στις πρόσφατες δηλώσεις του:
1. Καταδίκασε την υποταγή των αραβικών κυβερνήσεων στη Δύση
2. Επέκρινε την αφοπλιστική στάση του Λιβάνου, χαρακτηρίζοντάς την «προδοσία κυριαρχίας»
3. Ειρωνεύτηκε την εγκατάσταση φυσικού αερίου της Αιγύπτου με το Ισραήλ
4. Επικαλέστηκε ακόμα και το Νορβηγικό Ταμείο, που μποϊκοτάρει ισραηλινές εταιρείες, ως παράδειγμα κυρίαρχης πολιτικής
Η θέση του δεν είναι μόνο αντι-ισραηλινή ή αντι-δυτική.
Είναι και εσωτερική πρόκληση στην Τεχεράνη, κατηγορώντας το Ιράν για υποτονική αντίδραση στις ισραηλινές επιθέσεις ενάντια στη Hezbollah και στο ιρανικό έδαφος.
Η επέκταση της σύγκρουσης – Το Ιράν ενεργοποιείται
Μετά από εβδομάδες συγκρούσεων με τη Hezbollah και επιθέσεις κατά της Γάζας και της Υεμένης, το Ισραήλ προκάλεσε απευθείας πόλεμο με το Ιράν.
Στις 13 Ιουνίου, το Τελ Αβίβ ξεκίνησε σφοδρότατο βομβαρδισμό εναντίον ιρανικών στρατιωτικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων, με τη συνδρομή των ΗΠΑ, που στις 22 Ιουνίου έπληξαν τις εγκαταστάσεις Natanz, Fordow και Isfahan.
Η απάντηση ήταν άμεση: Το Iράν εξαπέλυσε 22 κύματα πυραυλικών επιθέσεων στα κατεχόμενα εδάφη, στο πλαίσιο της Επιχείρησης True Promise III.
Οι Ιρανικές Ένοπλες Δυνάμεις χτύπησαν με βαλλιστικούς πυραύλους την αμερικανική βάση Al-Udeid στο Κατάρ, τη μεγαλύτερη στη Δυτική Ασία. Η πολεμική σύγκρουση διήρκησε 12 ημέρες και έληξε στις 24 Ιουνίου με κατάπαυση πυρός
Όμως η πραγματική προειδοποίηση ήρθε μετά:
Το «Αχρησιμοποίητο Όπλο» του Ιράν
Ο υπουργός Άμυνας του Ιράν, Ταξίαρχος Aziz Nasirzadeh, αποκάλυψε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι:
• Το Ιράν δεν χρησιμοποίησε τα πιο προηγμένα όπλα του κατά τη διάρκεια της 12ήμερης σύγκρουσης
• Τα νέα βαλλιστικά συστήματα διαθέτουν πολεμικές κεφαλές με ικανότητα ελιγμών κατά την επανείσοδο, που παρακάμπτουν συστήματα THAAD και Patriot
• Είπε χαρακτηριστικά:
«Αν ο πόλεμος διαρκούσε 15 μέρες αντί για 12, οι εχθροί μας δεν θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν κανέναν πύραυλο τις τελευταίες μέρες.»
Αυτή η δήλωση δεν είναι ρητορική.
Είναι ένα στρατηγικό μήνυμα προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ: ο πόλεμος δεν έγινε πλήρως — αλλά η επόμενη φορά θα είναι διαφορετική».
Η πολιτική βαρύτητα αντί της βόμβας
Όσο το Ισραήλ συνεχίζει την πολιορκία της Γάζας, οι Houthi θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους και το Ιράν θα προειδοποιεί.
Το είπαν ρητά: ο πόλεμος τους είναι απάντηση στον πόλεμο κατά των Παλαιστινίων.
Η ισραηλινή στρατηγική: Δεν έχει σταματήσει τις επιθέσεις, δεν έχει εξουδετερώσει τις στρατιωτικές ικανότητες των Houthi, δεν έχει περιορίσει την αφήγηση τους — αντίθετα, την ενισχύει
Η ουσία παραμένει απλή: ο στρατιωτικός πόλεμος δεν μπορεί να λύσει ένα πολιτικό πρόβλημα.
Η λογική των αποκλεισμών, των αεροπορικών επιθέσεων και της «τιμωρητικής ισχύος» απλώς οδηγεί σε ενίσχυση της αντίστασης και σε διεθνή απομόνωση του Ισραήλ.
Η ιστορία της Μέσης Ανατολής είναι γεμάτη παραδείγματα αποτυχημένων προσπαθειών εξουδετέρωσης αντισυμβατικών αντιπάλων με συμβατική στρατιωτική ισχύ.
Η Hezbollah δεν νικήθηκε το 2006.
Η Hamas δεν εξοντώθηκε μετά από δεκαετίες πολιορκίας.
Οι Houthi γίνονται πιο επικίνδυνοι με κάθε βομβαρδισμό.
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν μπορεί να νικηθεί η Υεμένη ή η Γάζα. Είναι:
Μπορεί το Ισραήλ να εγκαταλείψει τη βία ως πρώτο (και μοναδικό) εργαλείο πολιτικής;
Αν η απάντηση είναι «όχι», τότε το μέλλον προδιαγράφεται όχι απλώς συγκρουσιακό, αλλά αυτοκαταστροφικό.
www.bankingnews.gr
Ο κύριος στόχος των απειλών του — το κίνημα Ansarullah (Houthi) της Υεμένης — όχι μόνο δεν έχει λυγίσει κάτω από την πίεση της ισραηλινής και αμερικανικής αεροπορικής ισχύος, αλλά δείχνει σημάδια εξέλιξης και ενίσχυσης.
Η στρατηγική αποτυχία του Ισραήλ στη Υεμένη
Η τελευταία ισραηλινή επίθεση στον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό Heyzaz, κοντά στην πρωτεύουσα Sanaa, είναι ενδεικτική: ένα χτύπημα σε πολιτική υποδομή, που επιβαρύνει τους πολίτες αλλά δεν περιορίζει τις στρατιωτικές δυνατότητες των Houthi.
Είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο σε έναν κύκλο βίας που ενισχύει τον αντίπαλο αντί να τον εξουδετερώνει.
Από τον Οκτώβριο του 2023, οι Houthi πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινές επιθέσεις σε ισραηλινά και συνδεδεμένα εμπορικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς και σε υποδομές εντός του Ισραήλ, όπως λιμάνια και αεροδρόμια.
Πάνω από 70 πύραυλοι και 22 drones εκτοξεύτηκαν από τον Μάρτιο του 2025 μόνο.
Το λιμάνι του Eilat λειτουργεί πλέον με μόλις το 10% των δυνατοτήτων του, οδεύοντας προς οικονομική κατάρρευση.
Ασύμμετρος πόλεμος, ασύμμετρο κόστος
Οι επιθέσεις των Houthi έχουν διπλό αποτέλεσμα:
• Οικονομικό πλήγμα στις θαλάσσιες οδούς και το ισραηλινό εμπόριο.
• Αναβάθμιση της πολιτικής και συμβολικής τους θέσης ως κομμάτι του «Άξονα της Αντίστασης».
Η Ουάσινγκτον, μετά την αρχική εμπλοκή της, αναγνώρισε την αδιέξοδη φύση της στρατιωτικής λύσης.
Παρά την επένδυση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων σε βομβαρδισμούς, οι Houthi προσαρμόστηκαν ταχύτερα από ό,τι οι δυτικές δυνάμεις μπορούσαν να αντιμετωπίσουν.
Η Ουάσινγκτον κατέληξε σε ειρηνευτική συμφωνία με διαμεσολάβηση από το Ομάν, αφήνοντας όμως το Ισραήλ εκτεθειμένο σε επιθέσεις.
Οι Houthi δεν σπάνε… ανασυντάσσονται
Από τον τερματισμό των αμερικανικών επιθέσεων, οι Houthi έχουν:
1. Ανασυγκροτήσει συστήματα ραντάρ και επικοινωνιών
2. Πραγματοποιήσει ναυτικές ασκήσεις στο λιμάνι Al Hudaydah
3. Μεταφέρει σύγχρονα όπλα στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας
4. Αναπτύξει μυστικά αποθέματα όπλων στις ορεινές περιοχές της Υεμένης
Η αντίσταση τους δεν είναι προσωρινή — είναι ενσωματωμένη στη στρατηγική και στην κοινωνική τους βάση.
Το Ισραήλ επιτίθεται σε πολιτικές υποδομές και συνεχίζει τη γενοκτονία στη Γάζα
Η επίθεση στον σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Heyza - παράλληλα με την εξωφρενική γενοκτονική επιχείρηση στη Γάζα -, όπως και η επίθεση στο λιμάνι Al Hudaydah τον Ιούνιο, δεν έπληξε τις μαχητικές ικανότητες των Houthi αλλά επιβάρυνε τον ήδη εξαθλιωμένο πληθυσμό της Υεμένης.
Το Ισραήλ δικαιολόγησε την επίθεση ως στρατιωτικά απαραίτητη, αλλά η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη:
• Οι περιοχές που ελέγχουν οι Houthi έχουν, ήδη από τον πόλεμο με τη Σαουδική Αραβία (2015–2023), μεταβεί σε αποκεντρωμένες πηγές ενέργειας: μικρές ηλιακές μονάδες, γεννήτριες ντίζελ, τοπικά συστήματα.
• Οι κεντρικοί σταθμοί δεν είναι στρατηγικής σημασίας για την πολεμική τους ικανότητα.
Αντί να «σπάσει» το ηθικό των Houthi το Ισραήλ ενισχύει την αφήγηση τους περί «ηρωικής αντίστασης απέναντι στη Δυτική και Σιωνιστική επιθετικότητα».
Ο Abdul Malik al-Houthi ως νέος πόλος αντίστασης
Ο ηγέτης των Houthi, Abdul Malik al-Houthi, εδραιώνει τη θέση του όχι μόνο ως αρχηγός μιας πολιτοφυλακής αλλά ως περιφερειακός ιδεολογικός πόλος.
Όπως και ο Hassan Nasrallah του οποίου η δολοφονία από το Ισραήλ συγκλόνισε την περιοχή), ο al-Houthi,χτίζει ένα αφήγημα μακροχρόνιας αντίστασης.
Στις πρόσφατες δηλώσεις του:
1. Καταδίκασε την υποταγή των αραβικών κυβερνήσεων στη Δύση
2. Επέκρινε την αφοπλιστική στάση του Λιβάνου, χαρακτηρίζοντάς την «προδοσία κυριαρχίας»
3. Ειρωνεύτηκε την εγκατάσταση φυσικού αερίου της Αιγύπτου με το Ισραήλ
4. Επικαλέστηκε ακόμα και το Νορβηγικό Ταμείο, που μποϊκοτάρει ισραηλινές εταιρείες, ως παράδειγμα κυρίαρχης πολιτικής
Η θέση του δεν είναι μόνο αντι-ισραηλινή ή αντι-δυτική.
Είναι και εσωτερική πρόκληση στην Τεχεράνη, κατηγορώντας το Ιράν για υποτονική αντίδραση στις ισραηλινές επιθέσεις ενάντια στη Hezbollah και στο ιρανικό έδαφος.
Η επέκταση της σύγκρουσης – Το Ιράν ενεργοποιείται
Μετά από εβδομάδες συγκρούσεων με τη Hezbollah και επιθέσεις κατά της Γάζας και της Υεμένης, το Ισραήλ προκάλεσε απευθείας πόλεμο με το Ιράν.
Στις 13 Ιουνίου, το Τελ Αβίβ ξεκίνησε σφοδρότατο βομβαρδισμό εναντίον ιρανικών στρατιωτικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων, με τη συνδρομή των ΗΠΑ, που στις 22 Ιουνίου έπληξαν τις εγκαταστάσεις Natanz, Fordow και Isfahan.
Η απάντηση ήταν άμεση: Το Iράν εξαπέλυσε 22 κύματα πυραυλικών επιθέσεων στα κατεχόμενα εδάφη, στο πλαίσιο της Επιχείρησης True Promise III.
Οι Ιρανικές Ένοπλες Δυνάμεις χτύπησαν με βαλλιστικούς πυραύλους την αμερικανική βάση Al-Udeid στο Κατάρ, τη μεγαλύτερη στη Δυτική Ασία. Η πολεμική σύγκρουση διήρκησε 12 ημέρες και έληξε στις 24 Ιουνίου με κατάπαυση πυρός
Όμως η πραγματική προειδοποίηση ήρθε μετά:
Το «Αχρησιμοποίητο Όπλο» του Ιράν
Ο υπουργός Άμυνας του Ιράν, Ταξίαρχος Aziz Nasirzadeh, αποκάλυψε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι:
• Το Ιράν δεν χρησιμοποίησε τα πιο προηγμένα όπλα του κατά τη διάρκεια της 12ήμερης σύγκρουσης
• Τα νέα βαλλιστικά συστήματα διαθέτουν πολεμικές κεφαλές με ικανότητα ελιγμών κατά την επανείσοδο, που παρακάμπτουν συστήματα THAAD και Patriot
• Είπε χαρακτηριστικά:
«Αν ο πόλεμος διαρκούσε 15 μέρες αντί για 12, οι εχθροί μας δεν θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν κανέναν πύραυλο τις τελευταίες μέρες.»
Αυτή η δήλωση δεν είναι ρητορική.
Είναι ένα στρατηγικό μήνυμα προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ: ο πόλεμος δεν έγινε πλήρως — αλλά η επόμενη φορά θα είναι διαφορετική».
Η πολιτική βαρύτητα αντί της βόμβας
Όσο το Ισραήλ συνεχίζει την πολιορκία της Γάζας, οι Houthi θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους και το Ιράν θα προειδοποιεί.
Το είπαν ρητά: ο πόλεμος τους είναι απάντηση στον πόλεμο κατά των Παλαιστινίων.
Η ισραηλινή στρατηγική: Δεν έχει σταματήσει τις επιθέσεις, δεν έχει εξουδετερώσει τις στρατιωτικές ικανότητες των Houthi, δεν έχει περιορίσει την αφήγηση τους — αντίθετα, την ενισχύει
Η ουσία παραμένει απλή: ο στρατιωτικός πόλεμος δεν μπορεί να λύσει ένα πολιτικό πρόβλημα.
Η λογική των αποκλεισμών, των αεροπορικών επιθέσεων και της «τιμωρητικής ισχύος» απλώς οδηγεί σε ενίσχυση της αντίστασης και σε διεθνή απομόνωση του Ισραήλ.
Η ιστορία της Μέσης Ανατολής είναι γεμάτη παραδείγματα αποτυχημένων προσπαθειών εξουδετέρωσης αντισυμβατικών αντιπάλων με συμβατική στρατιωτική ισχύ.
Η Hezbollah δεν νικήθηκε το 2006.
Η Hamas δεν εξοντώθηκε μετά από δεκαετίες πολιορκίας.
Οι Houthi γίνονται πιο επικίνδυνοι με κάθε βομβαρδισμό.
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι αν μπορεί να νικηθεί η Υεμένη ή η Γάζα. Είναι:
Μπορεί το Ισραήλ να εγκαταλείψει τη βία ως πρώτο (και μοναδικό) εργαλείο πολιτικής;
Αν η απάντηση είναι «όχι», τότε το μέλλον προδιαγράφεται όχι απλώς συγκρουσιακό, αλλά αυτοκαταστροφικό.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.