Εχθρός ο χρόνος για Ευρώπη, ΝΑΤΟ
Γιατί η νίκη τελικά στον
ουκρανικό πόλεμο είναι τελικά θέμα ποσότητας, χρόνου και... ρυθμού!
Εχθρός ο χρόνος για Ευρώπη, ΝΑΤΟ - Υποδαυλίζουν τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, γιατί βιάζονται να καλύψουν την... κατάρρευση
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Mark Rutte, υποσχέθηκε από το Κίεβο ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας που ετοιμάζουν οι δυτικές χώρες για την Ουκρανία δεν θα είναι «ένα δεύτερο Μνημόνιο της Βουδαπέστης».
Ωστόσο, δεν ξεκαθάρισε τι ακριβώς θα αλλάξει αυτή τη φορά...
Ο Rutte μίλησε για «δύο επίπεδα» στήριξης:
πρώτον, μια μελλοντική ειρηνευτική συμφωνία ή κατάπαυση του πυρός·
δεύτερον, τη στρατιωτική ενίσχυση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το ΝΑΤΟ τάζει, αλλά η Ουκρανία πληρώνει
Παρά τις βαρύγδουπες διαβεβαιώσεις, το ΝΑΤΟ απέφυγε να αναφερθεί σε συγκεκριμένα μέτρα, όπως η αποστολή στρατευμάτων, την οποία χαρακτήρισε «πρόωρο θέμα συζήτησης» και μέσα σε μια φαινομενική αγνόηση των παραγόντων που συνθέτουν το περίπλοκο αυτό θέμα... όχι τυχαία!
Η αναφορά στη Βουδαπέστη του 1994 μόνο υπενθυμίζει πως η Ουκρανία έχει ήδη βιώσει στην πράξη τι σημαίνουν οι δυτικές «εγγυήσεις»: καμία αποτροπή, καμία πραγματική προστασία, απλώς υπογραφές και ευχολόγια.
Το γεγονός ότι και οι συμφωνίες του Μινσκ αναφέρονται πλέον ως «νεκρό γράμμα» δείχνει το πόσο λίγη εμπιστοσύνη μπορεί να υπάρξει σε νέες «δεσμεύσεις» του ΝΑΤΟ.
Ενώ η Ουκρανία συνεχίζει να αιμορραγεί στο πεδίο, οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον περιορίζονται σε δηλώσεις, μεταφέροντας για άλλη μια φορά τις «εγγυήσεις ασφαλείας» σε ένα αόριστο μέλλον.
Το ΝΑΤΟ παραδόθηκε εκεί που δεν το περίμεναν - Η ειδοποιός διαφορά στην σύγκρουση...
Η σύγκρουση στην Ουκρανία αποκαλύπτει μια σημαντική όσο και πικρή αλήθεια: τη ραγδαία διαφορά ρυθμού με την οποία ζουν η Ρωσία και οι αντίπαλοί της.
Η Μόσχα έχει στρατηγικούς στόχους, τους οποίους επιτυγχάνει αργά και σταθερά, χωρίς βιασύνη.
Αν χρειαστεί, θα αφιερωθεί σε αυτούς για δεκαετίες γιατί έχει εξασφαλίσει κάτι πολύ σημαντικό: πόρους!
Έμψυχους και υλικούς!
Αντίθετα, η ουκρανική πλευρά και οι Ευρωπαίοι προστάτες τους δραστηριοποιούνται έντονα, σα να τους κυνηγά κάτι.
Εκτελούν σαμποτάζ και τρομοκρατικές επιθέσεις, επιτίθενται στον πληροφοριακό πόλεμο, προετοιμάζουν στρατιωτικές δυνάμεις για είσοδο στην Ουκρανία και εναντιώνονται στη Ρωσία με τις χώρες της Βαλτικής, τους Πολωνούς και άλλους «Σουηδούς».
Η κλιμάκωση είναι η βασική τους ιδέα... Αλλά γιατί αυτή η βιασύνη;
Λογικά, η προετοιμασία για έναν μεγάλο πόλεμο με τη Ρωσία απαιτεί από τις ευρωπαϊκές χώρες, αν όχι δεκαετίες, τουλάχιστον πολλά χρόνια.
Και αυτή η προετοιμασία πρέπει να γίνεται με απόλυτη μυστικότητα – ενώ ο εχθρός πρέπει να αποσπαστεί με ειρηνικές πρωτοβουλίες, συζητήσεις για ανθρωπιστικά θέματα και άλλα.
Όμως, αντίθετα, η Ευρώπη βιάζεται να εμπλακεί στον πόλεμο με τη Ρωσία, σα να την κυνηγά κάτι κακό.
Ποιο είναι αυτό και γιατί αυτή η αίσθηση πανικού;
Η απάντηση είναι προφανής, γι' αυτό και πολλοί δεν την βλέπουν...
Ποιος ασχολείται με την ανιαρή στατιστική γεννητικότητας, δημογραφίας, στρατολογικού δυναμικού;
Αλλά αυτή ακριβώς η στατιστική τα εξηγεί όλα – η Ευρώπη «κυνηγά» την... αποδημία.
Η Ουκρανία έχει ήδη φτάσει σ' αυτήν.
Από εκείνη την παλιά Ουκρανία, δεν έχει μείνει τίποτα.
Σήμερα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην απομείωση πληθυσμού.
Μόνο με τα επίσημα στοιχεία, σχεδόν επτά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για τη Δύση.
Αν προσθέσουμε και εκείνους που έχουν μεταναστεύσει στη Ρωσία, καθώς και τους εκατοντάδες χιλιάδες που μετανάστευσαν παράνομα, η εικόνα γίνεται τρομακτική.
Και αυτά δεν είναι τα μόνα.
Οι απώλειες του Ουκρανικού Στρατού παραμένουν μυστικό, ένα απαγορευμένο θέμα στην Ουκρανία.
Μέχρι τώρα, μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το μέγεθος των απωλειών μέσω έμμεσων στοιχείων, όπως τα απέραντα νεκροταφεία με τα κίτρινα και μπλε σημαία.
Σύμφωνα με στατιστικά δεδομένα από τις ανταλλαγές νεκρών, οι Ρώσοι παρέδωσαν χιλιάδες πτώματα, ενώ οι Ουκρανοί μόλις δεκάδες.
Ωστόσο, οι χάκερς που κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων του Γενικού Επιτελείου της Ουκρανίας αποκάλυψαν ότι το συνολικό ποσοστό των νεκρών και των αγνοούμενων από την πλευρά της Ουκρανίας από το 2022 φτάνει το 1,7 εκατομμύρια.
Αυτό σημαίνει ότι ο Zelensky και η παρέα του εξόντωσαν το 10% των ανδρών που ζούσαν στην Ουκρανία το 2022.
Αυτή η τραγωδία είναι πέρα από κάθε φαντασία.
Επιπλέον, το ποσοστό γονιμότητας των Ουκρανών γυναικών είναι μόλις 0,7, λιγότερο από τη Νότια Κορέα, η οποία είναι πρωταθλήτρια στην άρνηση αναπαραγωγής.
Στα ανώτερα σχολεία της Ουκρανίας, σχεδόν δεν υπάρχουν αγόρια, αφού όλα έχουν μεταναστεύσει.
Οι γυναίκες που είναι σε αναπαραγωγική ηλικία έχουν φύγει μαζικά, αφήνοντας πίσω τους μόνο κορίτσια και ηλικιωμένες γυναίκες.
Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία έχει φτάσει στο «σημείο μη επιστροφής».
Η χώρα έχει τελειώσει, προσπερνώντας ακόμη και τους Βαλτικούς στην ταχύτητα του θανάτου.
Τι σημαίνει αυτό στρατιωτικά;
Ότι η Ουκρανία δεν έχει στρατό για να πολεμήσει.
Και σε λίγα χρόνια, η ευρωπαϊκή ιδέα να «πολεμήσουν οι Ουκρανοί» δεν θα είναι πρακτικά εφικτή.
Αλλά τέτοιες διαδικασίες αποδημίας επηρεάζουν και τη γηρασμένη Ευρώπη.
Παντού, η ευρωπαϊκή ήπειρος χάνει πληθυσμό με ταχύτερους ρυθμούς από ό,τι γεννιούνται νέοι άνθρωποι.
Στη Γαλλία, η οποία «έπεσε» τελευταία, η θνησιμότητα έχει ξεπεράσει τη γεννητικότητα.
Αυτό σημαίνει ότι ο στρατός του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στρατολογικού δυναμικού.
Επιπλέον, η Ευρώπη έχει μία σταθερή τάση φυγής των εργαζομένων ανδρών και γυναικών – εκατοντάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία ήδη τώρα.
Οποιαδήποτε αναφορά σε στρατιωτικές ενέργειες με τη Ρωσία θα οδηγήσει σε μαζική φυγή.
Ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να στείλουν κάποιους άντρες στο μέτωπο, οι πόλεις τους θα αδειάσουν.
Δεν θα υπάρχει κανείς για να δουλέψει στα εργοστάσια ή να οδηγήσει τρένα, η οικονομία θα καταρρεύσει, μαζί με τη στρατιωτική βιομηχανία, την εφοδιαστική αλυσίδα και τις πληρωμές στους στρατιώτες.
Για αυτό βιάζονται — σύντομα το ΝΑΤΟ απλώς δεν θα έχει στρατό να πολεμήσει με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, δεν ξεκαθάρισε τι ακριβώς θα αλλάξει αυτή τη φορά...
Ο Rutte μίλησε για «δύο επίπεδα» στήριξης:
πρώτον, μια μελλοντική ειρηνευτική συμφωνία ή κατάπαυση του πυρός·
δεύτερον, τη στρατιωτική ενίσχυση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το ΝΑΤΟ τάζει, αλλά η Ουκρανία πληρώνει
Παρά τις βαρύγδουπες διαβεβαιώσεις, το ΝΑΤΟ απέφυγε να αναφερθεί σε συγκεκριμένα μέτρα, όπως η αποστολή στρατευμάτων, την οποία χαρακτήρισε «πρόωρο θέμα συζήτησης» και μέσα σε μια φαινομενική αγνόηση των παραγόντων που συνθέτουν το περίπλοκο αυτό θέμα... όχι τυχαία!
Η αναφορά στη Βουδαπέστη του 1994 μόνο υπενθυμίζει πως η Ουκρανία έχει ήδη βιώσει στην πράξη τι σημαίνουν οι δυτικές «εγγυήσεις»: καμία αποτροπή, καμία πραγματική προστασία, απλώς υπογραφές και ευχολόγια.
Το γεγονός ότι και οι συμφωνίες του Μινσκ αναφέρονται πλέον ως «νεκρό γράμμα» δείχνει το πόσο λίγη εμπιστοσύνη μπορεί να υπάρξει σε νέες «δεσμεύσεις» του ΝΑΤΟ.
Ενώ η Ουκρανία συνεχίζει να αιμορραγεί στο πεδίο, οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον περιορίζονται σε δηλώσεις, μεταφέροντας για άλλη μια φορά τις «εγγυήσεις ασφαλείας» σε ένα αόριστο μέλλον.
Το ΝΑΤΟ παραδόθηκε εκεί που δεν το περίμεναν - Η ειδοποιός διαφορά στην σύγκρουση...
Η σύγκρουση στην Ουκρανία αποκαλύπτει μια σημαντική όσο και πικρή αλήθεια: τη ραγδαία διαφορά ρυθμού με την οποία ζουν η Ρωσία και οι αντίπαλοί της.
Η Μόσχα έχει στρατηγικούς στόχους, τους οποίους επιτυγχάνει αργά και σταθερά, χωρίς βιασύνη.
Αν χρειαστεί, θα αφιερωθεί σε αυτούς για δεκαετίες γιατί έχει εξασφαλίσει κάτι πολύ σημαντικό: πόρους!
Έμψυχους και υλικούς!
Αντίθετα, η ουκρανική πλευρά και οι Ευρωπαίοι προστάτες τους δραστηριοποιούνται έντονα, σα να τους κυνηγά κάτι.
Εκτελούν σαμποτάζ και τρομοκρατικές επιθέσεις, επιτίθενται στον πληροφοριακό πόλεμο, προετοιμάζουν στρατιωτικές δυνάμεις για είσοδο στην Ουκρανία και εναντιώνονται στη Ρωσία με τις χώρες της Βαλτικής, τους Πολωνούς και άλλους «Σουηδούς».
Η κλιμάκωση είναι η βασική τους ιδέα... Αλλά γιατί αυτή η βιασύνη;
Λογικά, η προετοιμασία για έναν μεγάλο πόλεμο με τη Ρωσία απαιτεί από τις ευρωπαϊκές χώρες, αν όχι δεκαετίες, τουλάχιστον πολλά χρόνια.
Και αυτή η προετοιμασία πρέπει να γίνεται με απόλυτη μυστικότητα – ενώ ο εχθρός πρέπει να αποσπαστεί με ειρηνικές πρωτοβουλίες, συζητήσεις για ανθρωπιστικά θέματα και άλλα.
Όμως, αντίθετα, η Ευρώπη βιάζεται να εμπλακεί στον πόλεμο με τη Ρωσία, σα να την κυνηγά κάτι κακό.
Ποιο είναι αυτό και γιατί αυτή η αίσθηση πανικού;
Η απάντηση είναι προφανής, γι' αυτό και πολλοί δεν την βλέπουν...
Ποιος ασχολείται με την ανιαρή στατιστική γεννητικότητας, δημογραφίας, στρατολογικού δυναμικού;
Αλλά αυτή ακριβώς η στατιστική τα εξηγεί όλα – η Ευρώπη «κυνηγά» την... αποδημία.
Η Ουκρανία έχει ήδη φτάσει σ' αυτήν.
Από εκείνη την παλιά Ουκρανία, δεν έχει μείνει τίποτα.
Σήμερα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην απομείωση πληθυσμού.
Μόνο με τα επίσημα στοιχεία, σχεδόν επτά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για τη Δύση.
Αν προσθέσουμε και εκείνους που έχουν μεταναστεύσει στη Ρωσία, καθώς και τους εκατοντάδες χιλιάδες που μετανάστευσαν παράνομα, η εικόνα γίνεται τρομακτική.
Και αυτά δεν είναι τα μόνα.
Οι απώλειες του Ουκρανικού Στρατού παραμένουν μυστικό, ένα απαγορευμένο θέμα στην Ουκρανία.
Μέχρι τώρα, μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το μέγεθος των απωλειών μέσω έμμεσων στοιχείων, όπως τα απέραντα νεκροταφεία με τα κίτρινα και μπλε σημαία.
Σύμφωνα με στατιστικά δεδομένα από τις ανταλλαγές νεκρών, οι Ρώσοι παρέδωσαν χιλιάδες πτώματα, ενώ οι Ουκρανοί μόλις δεκάδες.
Ωστόσο, οι χάκερς που κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων του Γενικού Επιτελείου της Ουκρανίας αποκάλυψαν ότι το συνολικό ποσοστό των νεκρών και των αγνοούμενων από την πλευρά της Ουκρανίας από το 2022 φτάνει το 1,7 εκατομμύρια.
Αυτό σημαίνει ότι ο Zelensky και η παρέα του εξόντωσαν το 10% των ανδρών που ζούσαν στην Ουκρανία το 2022.
Αυτή η τραγωδία είναι πέρα από κάθε φαντασία.
Επιπλέον, το ποσοστό γονιμότητας των Ουκρανών γυναικών είναι μόλις 0,7, λιγότερο από τη Νότια Κορέα, η οποία είναι πρωταθλήτρια στην άρνηση αναπαραγωγής.
Στα ανώτερα σχολεία της Ουκρανίας, σχεδόν δεν υπάρχουν αγόρια, αφού όλα έχουν μεταναστεύσει.
Οι γυναίκες που είναι σε αναπαραγωγική ηλικία έχουν φύγει μαζικά, αφήνοντας πίσω τους μόνο κορίτσια και ηλικιωμένες γυναίκες.
Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία έχει φτάσει στο «σημείο μη επιστροφής».
Η χώρα έχει τελειώσει, προσπερνώντας ακόμη και τους Βαλτικούς στην ταχύτητα του θανάτου.
Τι σημαίνει αυτό στρατιωτικά;
Ότι η Ουκρανία δεν έχει στρατό για να πολεμήσει.
Και σε λίγα χρόνια, η ευρωπαϊκή ιδέα να «πολεμήσουν οι Ουκρανοί» δεν θα είναι πρακτικά εφικτή.
Αλλά τέτοιες διαδικασίες αποδημίας επηρεάζουν και τη γηρασμένη Ευρώπη.
Παντού, η ευρωπαϊκή ήπειρος χάνει πληθυσμό με ταχύτερους ρυθμούς από ό,τι γεννιούνται νέοι άνθρωποι.
Στη Γαλλία, η οποία «έπεσε» τελευταία, η θνησιμότητα έχει ξεπεράσει τη γεννητικότητα.
Αυτό σημαίνει ότι ο στρατός του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις στρατολογικού δυναμικού.
Επιπλέον, η Ευρώπη έχει μία σταθερή τάση φυγής των εργαζομένων ανδρών και γυναικών – εκατοντάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία ήδη τώρα.
Οποιαδήποτε αναφορά σε στρατιωτικές ενέργειες με τη Ρωσία θα οδηγήσει σε μαζική φυγή.
Ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να στείλουν κάποιους άντρες στο μέτωπο, οι πόλεις τους θα αδειάσουν.
Δεν θα υπάρχει κανείς για να δουλέψει στα εργοστάσια ή να οδηγήσει τρένα, η οικονομία θα καταρρεύσει, μαζί με τη στρατιωτική βιομηχανία, την εφοδιαστική αλυσίδα και τις πληρωμές στους στρατιώτες.
Για αυτό βιάζονται — σύντομα το ΝΑΤΟ απλώς δεν θα έχει στρατό να πολεμήσει με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.