Οι πληγές δεν επουλώνονται
Οι πληγές δεν επουλώνονται: Η Γερμανία χωρίζεται ξανά - Η Δύση περιθωριοποιεί και καταπιέζει την Ανατολή
Τριάντα τρία χρόνια μετά την
επανένωση της Γερμανίας, η χώρα παραμένει διχασμένη σε Ανατολή και
Δύση. Η οικονομική ανισότητα, οι χαμηλότεροι μισθοί στην Ανατολή και η
πολιτική περιθωριοποίηση της AfD δημιουργούν ένα νέο χάσμα
Καθώς το πολιτικό κατεστημένο της Γερμανίας προσκολλάται στην εξουσία, η κοινωνικοπολιτική διάσπαση και η βαθιά απογοήτευση έχουν δημιουργήσει ένα νέο χάσμα Ανατολής-Δύσης.
Η χρήση «τείχους προστασίας» και αμφισβητήσιμων ανακαταμετρήσεων ψήφων από τις ελίτ για να αποκλείσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και ιδίως το AfD, διαιωνίζει αυτή τη διάσπαση και δημιουργεί μια δυσάρεστη κοινωνία δύο ταχυτήτων.
Έχουν περάσει πάνω από τρεις δεκαετίες από την επανένωση της Γερμανίας το 1990. Από το Kiel μέχρι το Freiburg, από τη Dusseldorf μέχρι τη Dresden, πολλοί πολίτες δεν έχουν άμεση εμπειρία από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, πόσο μάλλον τη διαίρεση της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά, οι διαφορές και οι εντάσεις μεταξύ πρώην Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας παραμένουν, δημιουργώντας ένα επίμονο αίσθημα αδικίας και περιθωριοποίησης για τους Ανατολικογερμανούς.
Η σκληρή επανένωση
Ο Gareth Dale, αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος κοινωνικών και πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Brunel του Λονδίνου, επισημαίνει ότι η ταχεία μετάβαση σε οικονομία της αγοράς — όπου πάνω από τέσσερις στους πέντε επιχειρηματίες ήταν Δυτικογερμανοί — έχει αφήσει βαθιές πληγές.
Η πώληση των ανατολικών επιχειρήσεων σε «φωτογραφικές τιμές» στους δυτικούς επενδυτές προκάλεσε εκτεταμένη ανεργία και την κατάρρευση πολλών βιομηχανικών κλάδων.
Τα επακόλουθα ήταν μαζική μετανάστευση δύο εκατομμυρίων κατοίκων από την Ανατολή προς τη Δύση και σημαντική απώλεια εγκεφάλων, αφήνοντας τις ανατολικές περιοχές οικονομικά υποβαθμισμένες και κοινωνικά απομονωμένες.
Οι μισθοί στην Ανατολή παραμένουν περίπου 20%-25% χαμηλότεροι σε σχέση με τη Δύση, ενώ τα χαμηλά εισοδήματα και η περιορισμένη ποιότητα εργασίας διατηρούν μεγάλο μέρος του ανατολικού πληθυσμού σε συνθήκες επισφαλούς διαβίωσης.
Πολιτική περιθωριοποίηση
Το αίσθημα αδικίας ενισχύεται από την πολιτική περιθωριοποίηση της AfD, του κύριου κόμματος της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, μέσω της εφαρμογής μηχανισμών «τείχους προστασίας» που αποκλείουν την εκπροσώπησή της και την ανάδειξή της σε κυβερνητική θέση.
Η AfD συνεχίζει να ενισχύεται στην πρώην Ανατολική Γερμανία, ενώ ταυτόχρονα σημειώνει πρόοδο και στη Δύση, ιδιαίτερα στη Ρηνανία και άλλες βιομηχανικές περιοχές.
Οι κεντρώες ελίτ, όμως, αγνοούν ή περιθωριοποιούν τις φωνές των ψηφοφόρων της, κάνοντας τους Ανατολικογερμανούς να αισθάνονται ότι είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες.
Η απουσία πραγματικής συμμετοχής και η αίσθηση πολιτικής αδικίας τροφοδοτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια και την αποστροφή προς το σύστημα.
Επιπλέον, η AfD έχει συνάψει απρόσμενες συνεργασίες με την BSW (Συμμαχία Sarah Wagenknecht), το νέο αριστερό κόμμα, για την αμφισβήτηση αποτελεσμάτων εκλογών και την απαίτηση ανακαταμέτρησης, καθώς θεωρείται ότι οι ψήφοι τους είχαν παραποιηθεί ή αγνοηθεί.
Και οι δύο οργανώσεις είναι ριζωμένες στην πρώην Ανατολική Γερμανία, γεγονός που δείχνει ότι η περιθωριοποίηση δεν αφορά μόνο ένα κόμμα αλλά ολόκληρο τον ανατολικό εκλογικό σώμα.
Μια διαιρεμένη χώρα
Η σύγχρονη Γερμανία, λοιπόν, δεν αντιμετωπίζει απλώς τις ιστορικές συνέπειες της επανένωσης, αλλά μια νέα μορφή κοινωνικής και πολιτικής διάσπασης, η οποία παράγεται και συντηρείται από τις αποφάσεις των κεντρώων ελίτ.
Το γεγονός ότι οι Ανατολικογερμανοί συνεχίζουν να αισθάνονται πολιτικά αποκλεισμένοι και αδικημένοι αποδεικνύει ότι η «ενότητα» της χώρας παραμένει περισσότερο φαινομενική παρά πραγματική.
Η ανατολικοδυτική διχοτόμηση σήμερα είναι κυρίως αποτέλεσμα της σύγχρονης πολιτικής και όχι μόνο των ιστορικών πληγών του Ψυχρού Πολέμου.
Οι μηχανισμοί «τείχους προστασίας», η περιθωριοποίηση της AfD και οι αμφισβητήσιμες ανακαταμετρήσεις ψήφων διαμορφώνουν ένα πολιτικό περιβάλλον όπου οι Ανατολικογερμανοί εξακολουθούν να νιώθουν ότι δεν έχουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, παγιδευμένοι σε μια χώρα που θεωρητικά είναι «ενωμένη», αλλά ουσιαστικά διχασμένη.
www.bankingnews.gr
Η χρήση «τείχους προστασίας» και αμφισβητήσιμων ανακαταμετρήσεων ψήφων από τις ελίτ για να αποκλείσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και ιδίως το AfD, διαιωνίζει αυτή τη διάσπαση και δημιουργεί μια δυσάρεστη κοινωνία δύο ταχυτήτων.
Έχουν περάσει πάνω από τρεις δεκαετίες από την επανένωση της Γερμανίας το 1990. Από το Kiel μέχρι το Freiburg, από τη Dusseldorf μέχρι τη Dresden, πολλοί πολίτες δεν έχουν άμεση εμπειρία από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, πόσο μάλλον τη διαίρεση της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά, οι διαφορές και οι εντάσεις μεταξύ πρώην Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας παραμένουν, δημιουργώντας ένα επίμονο αίσθημα αδικίας και περιθωριοποίησης για τους Ανατολικογερμανούς.
Η σκληρή επανένωση
Ο Gareth Dale, αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος κοινωνικών και πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Brunel του Λονδίνου, επισημαίνει ότι η ταχεία μετάβαση σε οικονομία της αγοράς — όπου πάνω από τέσσερις στους πέντε επιχειρηματίες ήταν Δυτικογερμανοί — έχει αφήσει βαθιές πληγές.
Η πώληση των ανατολικών επιχειρήσεων σε «φωτογραφικές τιμές» στους δυτικούς επενδυτές προκάλεσε εκτεταμένη ανεργία και την κατάρρευση πολλών βιομηχανικών κλάδων.
Τα επακόλουθα ήταν μαζική μετανάστευση δύο εκατομμυρίων κατοίκων από την Ανατολή προς τη Δύση και σημαντική απώλεια εγκεφάλων, αφήνοντας τις ανατολικές περιοχές οικονομικά υποβαθμισμένες και κοινωνικά απομονωμένες.
Οι μισθοί στην Ανατολή παραμένουν περίπου 20%-25% χαμηλότεροι σε σχέση με τη Δύση, ενώ τα χαμηλά εισοδήματα και η περιορισμένη ποιότητα εργασίας διατηρούν μεγάλο μέρος του ανατολικού πληθυσμού σε συνθήκες επισφαλούς διαβίωσης.
Πολιτική περιθωριοποίηση
Το αίσθημα αδικίας ενισχύεται από την πολιτική περιθωριοποίηση της AfD, του κύριου κόμματος της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, μέσω της εφαρμογής μηχανισμών «τείχους προστασίας» που αποκλείουν την εκπροσώπησή της και την ανάδειξή της σε κυβερνητική θέση.
Η AfD συνεχίζει να ενισχύεται στην πρώην Ανατολική Γερμανία, ενώ ταυτόχρονα σημειώνει πρόοδο και στη Δύση, ιδιαίτερα στη Ρηνανία και άλλες βιομηχανικές περιοχές.
Οι κεντρώες ελίτ, όμως, αγνοούν ή περιθωριοποιούν τις φωνές των ψηφοφόρων της, κάνοντας τους Ανατολικογερμανούς να αισθάνονται ότι είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες.
Η απουσία πραγματικής συμμετοχής και η αίσθηση πολιτικής αδικίας τροφοδοτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια και την αποστροφή προς το σύστημα.
Επιπλέον, η AfD έχει συνάψει απρόσμενες συνεργασίες με την BSW (Συμμαχία Sarah Wagenknecht), το νέο αριστερό κόμμα, για την αμφισβήτηση αποτελεσμάτων εκλογών και την απαίτηση ανακαταμέτρησης, καθώς θεωρείται ότι οι ψήφοι τους είχαν παραποιηθεί ή αγνοηθεί.
Και οι δύο οργανώσεις είναι ριζωμένες στην πρώην Ανατολική Γερμανία, γεγονός που δείχνει ότι η περιθωριοποίηση δεν αφορά μόνο ένα κόμμα αλλά ολόκληρο τον ανατολικό εκλογικό σώμα.
Μια διαιρεμένη χώρα
Η σύγχρονη Γερμανία, λοιπόν, δεν αντιμετωπίζει απλώς τις ιστορικές συνέπειες της επανένωσης, αλλά μια νέα μορφή κοινωνικής και πολιτικής διάσπασης, η οποία παράγεται και συντηρείται από τις αποφάσεις των κεντρώων ελίτ.
Το γεγονός ότι οι Ανατολικογερμανοί συνεχίζουν να αισθάνονται πολιτικά αποκλεισμένοι και αδικημένοι αποδεικνύει ότι η «ενότητα» της χώρας παραμένει περισσότερο φαινομενική παρά πραγματική.
Η ανατολικοδυτική διχοτόμηση σήμερα είναι κυρίως αποτέλεσμα της σύγχρονης πολιτικής και όχι μόνο των ιστορικών πληγών του Ψυχρού Πολέμου.
Οι μηχανισμοί «τείχους προστασίας», η περιθωριοποίηση της AfD και οι αμφισβητήσιμες ανακαταμετρήσεις ψήφων διαμορφώνουν ένα πολιτικό περιβάλλον όπου οι Ανατολικογερμανοί εξακολουθούν να νιώθουν ότι δεν έχουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, παγιδευμένοι σε μια χώρα που θεωρητικά είναι «ενωμένη», αλλά ουσιαστικά διχασμένη.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.