Συγκλονιστική αποκάλυψη
Συγκλονιστική αποκάλυψη: Τέχνασμα Trump o ρωσικός «χάρτινος τίγρης» για να φορτώσει στην Ευρώπη τον ουκρανικό όλεθρο
Ο Trump, ως πρόεδρος
βρίσκει πάντα τρόπους να επιτυγχάνει πολιτικά οφέλη από οποιαδήποτε
κατάσταση, και το τελευταίο του μήνυμα, παρά την επιφανειακή του
αισιοδοξία για την Ουκρανία, φαίνεται να έχει στόχο να διευκολύνει την Ευρώπη να αναλάβει το κόστος της συνέχισης του πολέμου, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να διατηρήσει απόσταση και να αποφύγει το μεγαλύτερο βάρος της υποστήριξης
Η πρόσφατη ρητορική
του Αμερικανού προέδρου Donald Trump για τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο έχει
προκαλέσει έντονες συζητήσεις και ανησυχίες στην άλλη πλευρά του
Ατλαντικού.
Μετά τη συνάντησή του με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky στις 23/9 ο Trump χαρακτήρισε δύο φορές «χάρτινη τίγρη» τη Ρωσία ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ουκρανία μπορεί να «ανακτήσει» τα εδάφη που κατέλαβε η Ρωσία.
Αυτή η απότομη αλλαγή στάσης από την προηγούμενη γραμμή του για εδαφικές παραχωρήσεις προκαλεί ερωτήματα: είναι αυτή μια πραγματική στροφή, ή μια υπολογισμένη στρατηγική για να μεταφέρει το βάρος της Ουκρανίας στην Ευρώπη;
Δεδομένου του τρόπου πολιτικής του Trump — που συχνά χαρακτηρίζεται από «εκφοβισμό» και απρόβλεπτες στροφές — το δεύτερο φαίνεται όχι μόνο πιθανό, αλλά και λογικό.
Πολιτικό θέατρο
Η πολιτική του Trump καθοδηγείται πάντα από το προσωπικό του «εγώ» και την επιθυμία του να εμφανίζεται ως ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Ο Trump έχει δείξει ξανά και ξανά ότι δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει άλλους να «αρπάξουν τη δόξα» σε κρίσιμες στιγμές, αν αυτό δεν συμφωνεί με την εικόνα του ως ηγέτη που επιτυγχάνει τις μεγαλύτερες νίκες.
Ο πολιτικός σχολιαστής Arnaud Bertrand διερωτάται εύστοχα: αν η Ουκρανία πράγματι μπορούσε να νικήσει, θα άφηνε ποτέ ο Trump την Ευρώπη να καρπωθεί την επιτυχία αυτή, χωρίς να αναλάβει ο ίδιος τη «δόξα» της νίκης;
Αυτός ο σκεπτικισμός δεν είναι αβάσιμος.
Ο Trump, ως πρόεδρος, βρίσκει πάντα τρόπους να επιτυγχάνει πολιτικά οφέλη από οποιαδήποτε κατάσταση, και το τελευταίο του μήνυμα, παρά την επιφανειακή του αισιοδοξία για την Ουκρανία, φαίνεται να έχει στόχο να διευκολύνει την Ευρώπη να αναλάβει το κόστος της συνέχισης του πολέμου, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να διατηρήσει απόσταση και να αποφύγει το μεγαλύτερο βάρος της υποστήριξης.
Διπλωματική ανατροπή
Η πρόσφατη ρητορική του Trump έχει έναν ξεκάθαρο στόχο: να μεταφέρει το οικονομικό βάρος στην Ευρώπη.
Αν και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία μέσω των συμμάχων του ΝΑΤΟ, με έγκριση 500 εκατομμυρίων δολαρίων σε αποστολές όπλων, ο Trump επιμένει να τονίζει ότι το κόστος αυτών των αποστολών πρέπει να το αναλάβουν οι Ευρωπαίοι, όχι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι.
Αυτή η στρατηγική είναι μια πονηρή κίνηση που έχει στόχο να καταστήσει την Ευρώπη υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής επιβάρυνσης, την ώρα που οι ΗΠΑ διατηρούν την ευχέρεια να αποστασιοποιηθούν από τις επώδυνες αποφάσεις και το κόστος της σύγκρουσης.
Η αντίδραση από την Ευρώπη δεν έχει καθυστερήσει: όπως αναφέρουν οι Financial Times, η Πολωνία μέσω του Donald Tusk προειδοποιεί για μια «μετατόπιση ευθύνης», ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνονται να θεωρούν την Αμερική ως έναν ολοένα και πιο αναξιόπιστο σύμμαχο.
Ειδικά η ενδεχόμενη αποχώρηση των ΗΠΑ από την πλήρη οικονομική υποστήριξη προς την Ουκρανία αφήνει την Ευρώπη σε μια δύσκολη θέση, αναγκασμένη να χρηματοδοτήσει έναν πόλεμο χωρίς ξεκάθαρο τέλος.
Η αλλαγή ρητορικής του Trump έρχεται σε μια στιγμή όπου η Ουκρανία κλυδωνίζεται από τη συνεχιζόμενη αστάθεια. Αυτές οι νίκες, αν και μερικές φορές παραγνωρισμένες, στηρίζονται σε σημαντική δυτική υποστήριξη. Οι δηλώσεις του Trump παρέχουν κάποιου είδους «ρητορική κάλυψη» στον Zelensky, δίνοντάς του την ευκαιρία να ζητήσει ακόμη περισσότερη βοήθεια από την Ευρώπη, την ίδια στιγμή που αυτή αντιμετωπίζει τις δικές της οικονομικές δυσκολίες.
Είναι πιθανό ο Zelensky να χρησιμοποιήσει υπερβολές ή ακόμη και ψέματα για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της χρηματοδότησης από την ΕΕ.
Αλλά η σκληρή πραγματικότητα παραμένει: η Ουκρανία δεν μπορεί να «ανακτήσει» όλα τα αμφισβητούμενα εδάφη εν μία νυκτί, και οι πολεμικές διεκδικήσεις για περιοχές όπως το Donbass η Κριμαία είναι βαθιά ριζωμένες στην ιστορία, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και χρόνια συγκρούσεων.
Η στρατηγική μάχη του Trump
Η «ειρηνιστική» στάση του Trump φαντάζει περισσότερο ως μια πολιτική στρατηγική, παρά ως μια ένδειξη ειλικρινούς επιθυμίας για διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης.
Οι τελευταίες του δηλώσεις λειτουργούν λιγότερο ως μια προσφορά για να επιλυθεί ο πόλεμος και περισσότερο ως ένας τρόπος να τοποθετήσει το κόστος και τις ευθύνες στον λογαριασμό της Ευρώπης.
Στην ουσία, προσπαθεί να προσαρμόσει την οικονομική εξίσωση υπέρ της Ουκρανίας, ενώ παράλληλα πιέζει την Ευρώπη να αναλάβει τη μεγαλύτερη επιβάρυνση για την ανασυγκρότηση και την υποστήριξη του καθεστώτος του Zelensky.
Υπερβολές
Η αναφορά του Trump στην «ανακατάληψη» των χαμένων εδαφών δεν είναι μόνο υπερβολική, αλλά και υποκριτική.
Η Δύση και η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου το 2008, με βάση ένα μονομερή δημοψήφισμα, αποκαλύπτει την υποκρισία στις διεθνείς σχέσεις και τους διπλωματικούς κανόνες που εφαρμόζονται επιλεκτικά, ανάλογα με τα συμφέροντα.
Ενώ η Ουκρανία δεν μπορεί να επανακαταλάβει περιοχές που ελέγχονται από την Ρωσία χωρίς σοβαρές συνέπειες, η Δύση συνεχίζει να χρηματοδοτεί έναν πόλεμο με αβέβαιο τέλος και με σοβαρές οικονομικές συνέπειες για την Ευρώπη, παρατηρεί εύστοχα ο γεωπολιτικός αναλυτής Uriel Araujo.
Μεταβίβαση ευθυνών
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Trump φαίνεται να προετοιμάζει τις ΗΠΑ για την επόμενη στρατηγική πρόκληση: την Αρκτική.
Οι ΗΠΑ ενισχύουν τη στρατηγική τους στην περιοχή για να διασφαλίσουν φυσικούς πόρους όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ενώ η Ρωσία και η Κίνα συνεργάζονται για να εκμεταλλευτούν τους πλούτους της περιοχής και να εξασφαλίσουν στρατηγικούς θαλάσσιους δρόμους.
Ο Trump, αποστασιοποιούμενος από την Ουκρανία, ενδέχεται να στρέψει το ενδιαφέρον του σε νέα γεωπολιτικά μέτωπα, αφήνοντας την Ευρώπη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία.
Παιχνίδια εξουσίας
Η αλλαγή στάσης του Trump δεν είναι παρά μια στρατηγική κίνηση για να μεταφέρει το βάρος της ευθύνης στην Ευρώπη και να επωφεληθεί από τις οικονομικές και στρατηγικές συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία.
Ενώ το ζήτημα της «νίκης» στην Ουκρανία παραμένει αμφίβολο, το πραγματικό παιχνίδι του Trump είναι να εξαναγκάσει την Ευρώπη να αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους, αφήνοντας τις ΗΠΑ να παρακολουθούν από την άκρη.
www.bankingnews.gr
Μετά τη συνάντησή του με τον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky στις 23/9 ο Trump χαρακτήρισε δύο φορές «χάρτινη τίγρη» τη Ρωσία ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ουκρανία μπορεί να «ανακτήσει» τα εδάφη που κατέλαβε η Ρωσία.
Αυτή η απότομη αλλαγή στάσης από την προηγούμενη γραμμή του για εδαφικές παραχωρήσεις προκαλεί ερωτήματα: είναι αυτή μια πραγματική στροφή, ή μια υπολογισμένη στρατηγική για να μεταφέρει το βάρος της Ουκρανίας στην Ευρώπη;
Δεδομένου του τρόπου πολιτικής του Trump — που συχνά χαρακτηρίζεται από «εκφοβισμό» και απρόβλεπτες στροφές — το δεύτερο φαίνεται όχι μόνο πιθανό, αλλά και λογικό.
Πολιτικό θέατρο
Η πολιτική του Trump καθοδηγείται πάντα από το προσωπικό του «εγώ» και την επιθυμία του να εμφανίζεται ως ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Ο Trump έχει δείξει ξανά και ξανά ότι δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει άλλους να «αρπάξουν τη δόξα» σε κρίσιμες στιγμές, αν αυτό δεν συμφωνεί με την εικόνα του ως ηγέτη που επιτυγχάνει τις μεγαλύτερες νίκες.
Ο πολιτικός σχολιαστής Arnaud Bertrand διερωτάται εύστοχα: αν η Ουκρανία πράγματι μπορούσε να νικήσει, θα άφηνε ποτέ ο Trump την Ευρώπη να καρπωθεί την επιτυχία αυτή, χωρίς να αναλάβει ο ίδιος τη «δόξα» της νίκης;
Αυτός ο σκεπτικισμός δεν είναι αβάσιμος.
Ο Trump, ως πρόεδρος, βρίσκει πάντα τρόπους να επιτυγχάνει πολιτικά οφέλη από οποιαδήποτε κατάσταση, και το τελευταίο του μήνυμα, παρά την επιφανειακή του αισιοδοξία για την Ουκρανία, φαίνεται να έχει στόχο να διευκολύνει την Ευρώπη να αναλάβει το κόστος της συνέχισης του πολέμου, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να διατηρήσει απόσταση και να αποφύγει το μεγαλύτερο βάρος της υποστήριξης.
Διπλωματική ανατροπή
Η πρόσφατη ρητορική του Trump έχει έναν ξεκάθαρο στόχο: να μεταφέρει το οικονομικό βάρος στην Ευρώπη.
Αν και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία μέσω των συμμάχων του ΝΑΤΟ, με έγκριση 500 εκατομμυρίων δολαρίων σε αποστολές όπλων, ο Trump επιμένει να τονίζει ότι το κόστος αυτών των αποστολών πρέπει να το αναλάβουν οι Ευρωπαίοι, όχι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι.
Αυτή η στρατηγική είναι μια πονηρή κίνηση που έχει στόχο να καταστήσει την Ευρώπη υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής επιβάρυνσης, την ώρα που οι ΗΠΑ διατηρούν την ευχέρεια να αποστασιοποιηθούν από τις επώδυνες αποφάσεις και το κόστος της σύγκρουσης.
Η αντίδραση από την Ευρώπη δεν έχει καθυστερήσει: όπως αναφέρουν οι Financial Times, η Πολωνία μέσω του Donald Tusk προειδοποιεί για μια «μετατόπιση ευθύνης», ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνονται να θεωρούν την Αμερική ως έναν ολοένα και πιο αναξιόπιστο σύμμαχο.
Ειδικά η ενδεχόμενη αποχώρηση των ΗΠΑ από την πλήρη οικονομική υποστήριξη προς την Ουκρανία αφήνει την Ευρώπη σε μια δύσκολη θέση, αναγκασμένη να χρηματοδοτήσει έναν πόλεμο χωρίς ξεκάθαρο τέλος.
Η αλλαγή ρητορικής του Trump έρχεται σε μια στιγμή όπου η Ουκρανία κλυδωνίζεται από τη συνεχιζόμενη αστάθεια. Αυτές οι νίκες, αν και μερικές φορές παραγνωρισμένες, στηρίζονται σε σημαντική δυτική υποστήριξη. Οι δηλώσεις του Trump παρέχουν κάποιου είδους «ρητορική κάλυψη» στον Zelensky, δίνοντάς του την ευκαιρία να ζητήσει ακόμη περισσότερη βοήθεια από την Ευρώπη, την ίδια στιγμή που αυτή αντιμετωπίζει τις δικές της οικονομικές δυσκολίες.
Είναι πιθανό ο Zelensky να χρησιμοποιήσει υπερβολές ή ακόμη και ψέματα για να εξασφαλίσει τη συνέχιση της χρηματοδότησης από την ΕΕ.
Αλλά η σκληρή πραγματικότητα παραμένει: η Ουκρανία δεν μπορεί να «ανακτήσει» όλα τα αμφισβητούμενα εδάφη εν μία νυκτί, και οι πολεμικές διεκδικήσεις για περιοχές όπως το Donbass η Κριμαία είναι βαθιά ριζωμένες στην ιστορία, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και χρόνια συγκρούσεων.
Η στρατηγική μάχη του Trump
Η «ειρηνιστική» στάση του Trump φαντάζει περισσότερο ως μια πολιτική στρατηγική, παρά ως μια ένδειξη ειλικρινούς επιθυμίας για διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης.
Οι τελευταίες του δηλώσεις λειτουργούν λιγότερο ως μια προσφορά για να επιλυθεί ο πόλεμος και περισσότερο ως ένας τρόπος να τοποθετήσει το κόστος και τις ευθύνες στον λογαριασμό της Ευρώπης.
Στην ουσία, προσπαθεί να προσαρμόσει την οικονομική εξίσωση υπέρ της Ουκρανίας, ενώ παράλληλα πιέζει την Ευρώπη να αναλάβει τη μεγαλύτερη επιβάρυνση για την ανασυγκρότηση και την υποστήριξη του καθεστώτος του Zelensky.
Υπερβολές
Η αναφορά του Trump στην «ανακατάληψη» των χαμένων εδαφών δεν είναι μόνο υπερβολική, αλλά και υποκριτική.
Η Δύση και η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου το 2008, με βάση ένα μονομερή δημοψήφισμα, αποκαλύπτει την υποκρισία στις διεθνείς σχέσεις και τους διπλωματικούς κανόνες που εφαρμόζονται επιλεκτικά, ανάλογα με τα συμφέροντα.
Ενώ η Ουκρανία δεν μπορεί να επανακαταλάβει περιοχές που ελέγχονται από την Ρωσία χωρίς σοβαρές συνέπειες, η Δύση συνεχίζει να χρηματοδοτεί έναν πόλεμο με αβέβαιο τέλος και με σοβαρές οικονομικές συνέπειες για την Ευρώπη, παρατηρεί εύστοχα ο γεωπολιτικός αναλυτής Uriel Araujo.
Μεταβίβαση ευθυνών
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Trump φαίνεται να προετοιμάζει τις ΗΠΑ για την επόμενη στρατηγική πρόκληση: την Αρκτική.
Οι ΗΠΑ ενισχύουν τη στρατηγική τους στην περιοχή για να διασφαλίσουν φυσικούς πόρους όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ενώ η Ρωσία και η Κίνα συνεργάζονται για να εκμεταλλευτούν τους πλούτους της περιοχής και να εξασφαλίσουν στρατηγικούς θαλάσσιους δρόμους.
Ο Trump, αποστασιοποιούμενος από την Ουκρανία, ενδέχεται να στρέψει το ενδιαφέρον του σε νέα γεωπολιτικά μέτωπα, αφήνοντας την Ευρώπη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία.
Παιχνίδια εξουσίας
Η αλλαγή στάσης του Trump δεν είναι παρά μια στρατηγική κίνηση για να μεταφέρει το βάρος της ευθύνης στην Ευρώπη και να επωφεληθεί από τις οικονομικές και στρατηγικές συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία.
Ενώ το ζήτημα της «νίκης» στην Ουκρανία παραμένει αμφίβολο, το πραγματικό παιχνίδι του Trump είναι να εξαναγκάσει την Ευρώπη να αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους, αφήνοντας τις ΗΠΑ να παρακολουθούν από την άκρη.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.