Κόλαση
Το πιο ανησυχητικό
στοιχείο στην παρούσα κρίση είναι ότι η Ινδία και το Πακιστάν –δύο
πυρηνικές δυνάμεις– δείχνουν να επιστρέφουν στην επικίνδυνη λογική των
ανταποδοτικών πληγμάτων, σε μια περίοδο που και οι δύο χώρες
αντιμετωπίζουν εσωτερικές προκλήσεις
Κόλαση – Φοβερή επίθεση σε φάλαγγα με 13 στρατιώτες του Πακιστάν νεκρούς – Κατηγορεί την Ινδία, ακονίζει τα μαχαίρια
Η γεωπολιτική θερμοκρασία
στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ασίας αυξάνεται επικίνδυνα, μετά από
μία βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας που έπληξε στρατιωτική φάλαγγα στο Βόρειο Waziristan του Πακιστάν στις 28 Ιουνίου 2025.
Η επίθεση κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 13 Πακιστανούς στρατιώτες ενώ τραυματίστηκαν 10 ακόμη μέλη των ενόπλων δυνάμεων και 19 πολίτες, συμπεριλαμβανομένων δύο παιδιών και μιας γυναίκας.
Την ευθύνη για πλήγμα ανέλαβε η οργάνωση του Hafiz Gul Bahadur, παρακλάδι των Πακιστάν Ταλιμπάν (TTP), όμως αυτό που προκαλεί εντύπωση –και ανησυχία– είναι η άμεση αντίδραση του πακιστανικού στρατού, ο οποίος κατηγόρησε ευθέως την Ινδία ότι βρίσκεται πίσω από την επίθεση.
«Σε μια πράξη απόγνωσης, όχημα φορτωμένο με εκρηκτικά που υποστηρίχθηκε από την Ινδία έπεσε πάνω στη στρατιωτική φάλαγγα. 13 γενναίοι γιοι της πατρίδας έπεσαν μάρτυρες», ανέφερε η ανακοίνωση των Ενόπλων Δυνάμεων του Πακιστάν.
Τεταμένο το κλίμα, οριακή κατάσταση
Οι δηλώσεις αυτές έρχονται σε ένα ήδη τεταμένο περιβάλλον, με τις διμερείς σχέσεις να βρίσκονται σε οριακή φάση εδώ και μήνες.
Το περιστατικό της 22ας Απριλίου στην περιοχή Pahalgam του ινδοκρατούμενου Κασμίρ, όπου η Ινδία κατηγόρησε το Πακιστάν για επίθεση, οδήγησε σε ανταλλαγή στρατιωτικών πληγμάτων κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου και στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα των δύο χωρών.
Η παροδική αποκλιμάκωση της 10ης Μαΐου δεν κράτησε για πολύ.
Στις 21 Μαΐου, το Ισλαμαμπάντ κατηγόρησε εκ νέου τη Νέα Δελχί για επίθεση αυτοκτονίας σε σχολικό λεωφορείο στην επαρχία του Balochistan.
Τώρα, με την τελευταία αιματηρή επίθεση στο Βόρειο Waziristan και την επίσημη απόδοση ευθυνών στην Ινδία, η περιοχή φαίνεται να εισέρχεται σε μια νέα φάση έντασης με δυνητικά εκρηκτικές διαστάσεις.
Πόλεμος δι' αντιπροσώπων ή άμεση σύγκρουση
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο στην παρούσα κρίση είναι ότι η Ινδία και το Πακιστάν –δύο πυρηνικές δυνάμεις– δείχνουν να επιστρέφουν στην επικίνδυνη λογική των ανταποδοτικών πληγμάτων, σε μια περίοδο που και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν εσωτερικές προκλήσεις.
Η χρήση ένοπλων ομάδων δια αντιπροσώπων (proxy warfare) έχει μακρά ιστορία στην περιοχή, ιδιαίτερα στο Κασμίρ και στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν.
Όμως η ανοιχτή κατηγορία περί «ινδικής χορηγίας» σε επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον στρατιωτικών στόχων θέτει νέα επικίνδυνα όρια.
Η εμπλοκή της οργάνωσης του Hafiz Gul Bahadur μιας οργάνωσης που μέχρι πρόσφατα φερόταν να διατηρεί μια «σύμφωνη συνύπαρξη» με το πακιστανικό κράτος, περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Αν όντως η Ινδία έχει αρχίσει να εργαλειοποιεί φατρίες του TTP, τότε μιλάμε για σημαντική γεωστρατηγική αναβάθμιση της μεταξύ τους αντιπαράθεσης.
Πιθανά σενάρια εξέλιξης
1. Ελεγχόμενη κλιμάκωση: Παρά τις απειλές, οι δύο πλευρές αποφεύγουν την άμεση στρατιωτική σύγκρουση και περιορίζονται σε πολεμική ρητορική, μυστικές επιχειρήσεις και διπλωματικές πιέσεις μέσω ΟΗΕ και συμμάχων.
2. Σύγκρουση χαμηλής έντασης: Επανέναρξη συγκρούσεων στο Κασμίρ, χρήση drone, κατασκοπευτικές επιχειρήσεις και ελεγχόμενα πλήγματα, όπως είδαμε το 2019 και το 2024.
3. Καταρράκωση σχέσεων και πόλεμος: Σε περίπτωση νέου μαζικού πλήγματος σε αμάχους ή στρατιωτικό προσωπικό, δεν αποκλείεται ευρείας κλίμακας στρατιωτική εμπλοκή με τη συμμετοχή πυραύλων, αεροπορίας ή ακόμα και ναυτικών δυνάμεων.
Κρίσιμες οι επόμενες εβδομάδες
Η επίθεση της 28ης Ιουνίου δεν είναι απλώς ένα ακόμα περιστατικό τρομοκρατίας στο πακιστανικό έδαφος.
Είναι ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα γεγονότων που φέρνουν την Ινδία και το Πακιστάν πιο κοντά στην κόψη του ξυραφιού.
Σε μια περίοδο διεθνούς αστάθειας –με την Κίνα να ενισχύει το ρόλο της στην περιοχή και τις ΗΠΑ να επανατοποθετούνται στην ευρασιατική σκακιέρα– μια ανοιχτή κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν θα είχε παγκόσμιες επιπτώσεις.
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Νότια Ασία εισέρχεται εκ νέου σε μια εποχή γεωπολιτικής αβεβαιότητας, και οι επαναλαμβανόμενες «σκιώδεις» συγκρούσεις ίσως αποτελέσουν τον πρόλογο ενός πολύ πιο άμεσου και απροκάλυπτου πολέμου.
Πυρηνικές δυνάμεις
Tόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν είναι πυρηνικές δυνάμεις και διαθέτουν ένα πολύ επαρκές οπλοστάσιο για να χτυπήσουν η μία την άλλη με ένα εξαιρετικά θανατηφόρο χτύπημα.
Ένα νέο στοιχείο προστίθεται στο εκρηκτικό μείγμα: η αλλαγή στο πυρηνικό ισοζύγιο.
Σύμφωνα με τη Federation of American Scientists, η Ινδία διαθέτει πλέον περίπου 180 πυρηνικές κεφαλές, ξεπερνώντας τις 170 του Πακιστάν.
Παράλληλα, η ινδική στρατηγική αναβαθμίζεται με τεχνολογία MIRV — δυνατότητα εκτόξευσης πολλαπλών πυρηνικών κεφαλών από έναν πύραυλο — που μετατρέπει τους πυραύλους Agni-5 σε εργαλεία αποτροπής και ταυτόχρονης επίθεσης.
Σε αντίθεση, το Πακιστάν δίνει μάχη με οικονομικούς περιορισμούς και την ανάγκη να διατηρεί μια αξιοπρεπή αποτρεπτική ισχύ απέναντι στη σαφώς ανώτερη ινδική στρατιωτική μηχανή.
Το χάσμα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο στους αριθμούς: 79 δισ. δολ για τις ινδικές αμυντικές δαπάνες το 2025–26, έναντι μόλις 8 δισ. για τις αντίστοιχες του Πακιστάν.
Πυρηνική στρατηγική με ρήγματα και ασάφειες - Ποιος θα ρίξει πρώτος πυρηνικά
Η επίσημη ινδική πολιτική είναι η «No First Use» — δηλαδή, δεν θα κάνει πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων.
Όμως τα τελευταία χρόνια, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι έχουν αφήσει παράθυρα αμφισβήτησης, ιδίως σε περίπτωση επίθεσης με χημικά ή βιολογικά όπλα ή μαζικής τρομοκρατικής ενέργειας.
Το Πακιστάν, από την άλλη, δεν έχει επίσημη πολιτική αποτροπής τύπου No First Use.
Αντιθέτως, έχει επενδύσει σε τακτικά πυρηνικά όπλα, για να αντισταθμίσει τη συμβατική υπεροχή της Ινδίας — μια επιλογή που μειώνει το κατώφλι χρήσης πυρηνικών σε ενδεχόμενο σύγκρουσης.
Αυτό δημιουργεί ένα επικίνδυνο στρατηγικό περιβάλλον: με ελάχιστο χρόνο αντίδρασης, υψηλή πολιτική πίεση και μια ιστορικά εχθρική σχέση, ο κίνδυνος λανθασμένου υπολογισμού ή υπερβολικής αντίδρασης αυξάνεται δραματικά.
Έτσι και λόγω άλλων αδυναμιών το πιθανότερο είναι το Πακιστάν να ανοίξει πρώτο τις πύλες της πυρηνικής κολάσεως.
Η στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη για τη διεθνή κοινότητα.
Ο πόλεμος στη Γάζα, η αιμορραγία στην Ουκρανία, η διαρκής ρήξη ΗΠΑ-Κίνας — όλα έχουν στρέψει αλλού την προσοχή των μεγάλων δυνάμεων.
Η Νότια Ασία μένει μόνη της να διαχειριστεί τη δική της κρίση.
Και όμως, τα διακυβεύματα είναι παγκόσμια.
Δύο κράτη με ιστορία πολέμων, χωρίς εμπιστοσύνη και με ασταθείς εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες, κρατούν στα χέρια τους πυρηνικά όπλα.
Όχι απλώς για αποτροπή — αλλά ως ενεργό στρατηγικό εργαλείο.
Σοκ από το Πανεπιστήμιο Princeton: Πόλεμος με 125 εκατομμύρια νεκρούς
Ο κίνδυνος χρήσης ατομικών όπλων –η Ινδία και το Πακιστάν διαθέτουν περίπου 350 πυρηνικές κεφαλές προκαλεί παγκόσμια ανησυχία.
Σύμφωνα με προσομοιώσεις του Πανεπιστημίου Princeton, μία τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατο έως και 125 εκατομμυρίων ανθρώπων, καθώς και παγκόσμιες περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες, όπως πτώση θερμοκρασίας και λιμοί.
«Το σενάριο, σχεδιασμένο για το 2025, προβλέπει μια τρομοκρατική επίθεση εναντίον αξιωματούχων της Ινδικής κυβέρνησης με μεγάλο αριθμό θυμάτων, η οποία θα οδηγήσει σε μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας», αναφέρει η μελέτη του διάσημου Πανεπιστημίου.
Εάν η Ινδία και το Πακιστάν χρησιμοποιήσουν και τις 350 πυρηνικές κεφαλές, θα μπορούσαν να πεθάνουν από 50 έως 125 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ταυτόχρονα, οι περιβαλλοντικές συνέπειες θα γίνουν αισθητές από ολόκληρο τον κόσμο.
Η παγκόσμια θερμοκρασία επιφάνειας μπορεί να μειωθεί κατά 2°-5°C και οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν κατά 15-30%.
Αυτό θα επηρεάσει άμεσα την αγροτική παραγωγικότητα και μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμια πείνα», επισημαίνει στην προσομοίωσή του το πανεπιστήμιο Princeton.
Η παγκόσμια κοινότητα, ιδιαίτερα η Δύση, έχει κάθε λόγο να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη, καθώς μια μείζονα κρίση στη Νότια Ασία θα μπορούσε να επηρεάσει διεθνείς ισορροπίες, την παγκόσμια οικονομία αλλά και κρίσεις όπως αυτή στην Ουκρανία, αποσπώντας πόρους και προσοχή.
www.bankingnews.gr
Η επίθεση κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 13 Πακιστανούς στρατιώτες ενώ τραυματίστηκαν 10 ακόμη μέλη των ενόπλων δυνάμεων και 19 πολίτες, συμπεριλαμβανομένων δύο παιδιών και μιας γυναίκας.
Την ευθύνη για πλήγμα ανέλαβε η οργάνωση του Hafiz Gul Bahadur, παρακλάδι των Πακιστάν Ταλιμπάν (TTP), όμως αυτό που προκαλεί εντύπωση –και ανησυχία– είναι η άμεση αντίδραση του πακιστανικού στρατού, ο οποίος κατηγόρησε ευθέως την Ινδία ότι βρίσκεται πίσω από την επίθεση.
«Σε μια πράξη απόγνωσης, όχημα φορτωμένο με εκρηκτικά που υποστηρίχθηκε από την Ινδία έπεσε πάνω στη στρατιωτική φάλαγγα. 13 γενναίοι γιοι της πατρίδας έπεσαν μάρτυρες», ανέφερε η ανακοίνωση των Ενόπλων Δυνάμεων του Πακιστάν.
Τεταμένο το κλίμα, οριακή κατάσταση
Οι δηλώσεις αυτές έρχονται σε ένα ήδη τεταμένο περιβάλλον, με τις διμερείς σχέσεις να βρίσκονται σε οριακή φάση εδώ και μήνες.
Το περιστατικό της 22ας Απριλίου στην περιοχή Pahalgam του ινδοκρατούμενου Κασμίρ, όπου η Ινδία κατηγόρησε το Πακιστάν για επίθεση, οδήγησε σε ανταλλαγή στρατιωτικών πληγμάτων κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου και στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα των δύο χωρών.
Η παροδική αποκλιμάκωση της 10ης Μαΐου δεν κράτησε για πολύ.
Στις 21 Μαΐου, το Ισλαμαμπάντ κατηγόρησε εκ νέου τη Νέα Δελχί για επίθεση αυτοκτονίας σε σχολικό λεωφορείο στην επαρχία του Balochistan.
Τώρα, με την τελευταία αιματηρή επίθεση στο Βόρειο Waziristan και την επίσημη απόδοση ευθυνών στην Ινδία, η περιοχή φαίνεται να εισέρχεται σε μια νέα φάση έντασης με δυνητικά εκρηκτικές διαστάσεις.
Πόλεμος δι' αντιπροσώπων ή άμεση σύγκρουση
Το πιο ανησυχητικό στοιχείο στην παρούσα κρίση είναι ότι η Ινδία και το Πακιστάν –δύο πυρηνικές δυνάμεις– δείχνουν να επιστρέφουν στην επικίνδυνη λογική των ανταποδοτικών πληγμάτων, σε μια περίοδο που και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν εσωτερικές προκλήσεις.
Η χρήση ένοπλων ομάδων δια αντιπροσώπων (proxy warfare) έχει μακρά ιστορία στην περιοχή, ιδιαίτερα στο Κασμίρ και στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν.
Όμως η ανοιχτή κατηγορία περί «ινδικής χορηγίας» σε επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον στρατιωτικών στόχων θέτει νέα επικίνδυνα όρια.
Η εμπλοκή της οργάνωσης του Hafiz Gul Bahadur μιας οργάνωσης που μέχρι πρόσφατα φερόταν να διατηρεί μια «σύμφωνη συνύπαρξη» με το πακιστανικό κράτος, περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Αν όντως η Ινδία έχει αρχίσει να εργαλειοποιεί φατρίες του TTP, τότε μιλάμε για σημαντική γεωστρατηγική αναβάθμιση της μεταξύ τους αντιπαράθεσης.
Πιθανά σενάρια εξέλιξης
1. Ελεγχόμενη κλιμάκωση: Παρά τις απειλές, οι δύο πλευρές αποφεύγουν την άμεση στρατιωτική σύγκρουση και περιορίζονται σε πολεμική ρητορική, μυστικές επιχειρήσεις και διπλωματικές πιέσεις μέσω ΟΗΕ και συμμάχων.
2. Σύγκρουση χαμηλής έντασης: Επανέναρξη συγκρούσεων στο Κασμίρ, χρήση drone, κατασκοπευτικές επιχειρήσεις και ελεγχόμενα πλήγματα, όπως είδαμε το 2019 και το 2024.
3. Καταρράκωση σχέσεων και πόλεμος: Σε περίπτωση νέου μαζικού πλήγματος σε αμάχους ή στρατιωτικό προσωπικό, δεν αποκλείεται ευρείας κλίμακας στρατιωτική εμπλοκή με τη συμμετοχή πυραύλων, αεροπορίας ή ακόμα και ναυτικών δυνάμεων.
Κρίσιμες οι επόμενες εβδομάδες
Η επίθεση της 28ης Ιουνίου δεν είναι απλώς ένα ακόμα περιστατικό τρομοκρατίας στο πακιστανικό έδαφος.
Είναι ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα γεγονότων που φέρνουν την Ινδία και το Πακιστάν πιο κοντά στην κόψη του ξυραφιού.
Σε μια περίοδο διεθνούς αστάθειας –με την Κίνα να ενισχύει το ρόλο της στην περιοχή και τις ΗΠΑ να επανατοποθετούνται στην ευρασιατική σκακιέρα– μια ανοιχτή κρίση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν θα είχε παγκόσμιες επιπτώσεις.
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Νότια Ασία εισέρχεται εκ νέου σε μια εποχή γεωπολιτικής αβεβαιότητας, και οι επαναλαμβανόμενες «σκιώδεις» συγκρούσεις ίσως αποτελέσουν τον πρόλογο ενός πολύ πιο άμεσου και απροκάλυπτου πολέμου.
Πυρηνικές δυνάμεις
Tόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν είναι πυρηνικές δυνάμεις και διαθέτουν ένα πολύ επαρκές οπλοστάσιο για να χτυπήσουν η μία την άλλη με ένα εξαιρετικά θανατηφόρο χτύπημα.
Ένα νέο στοιχείο προστίθεται στο εκρηκτικό μείγμα: η αλλαγή στο πυρηνικό ισοζύγιο.
Σύμφωνα με τη Federation of American Scientists, η Ινδία διαθέτει πλέον περίπου 180 πυρηνικές κεφαλές, ξεπερνώντας τις 170 του Πακιστάν.
Παράλληλα, η ινδική στρατηγική αναβαθμίζεται με τεχνολογία MIRV — δυνατότητα εκτόξευσης πολλαπλών πυρηνικών κεφαλών από έναν πύραυλο — που μετατρέπει τους πυραύλους Agni-5 σε εργαλεία αποτροπής και ταυτόχρονης επίθεσης.
Σε αντίθεση, το Πακιστάν δίνει μάχη με οικονομικούς περιορισμούς και την ανάγκη να διατηρεί μια αξιοπρεπή αποτρεπτική ισχύ απέναντι στη σαφώς ανώτερη ινδική στρατιωτική μηχανή.
Το χάσμα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο στους αριθμούς: 79 δισ. δολ για τις ινδικές αμυντικές δαπάνες το 2025–26, έναντι μόλις 8 δισ. για τις αντίστοιχες του Πακιστάν.
Πυρηνική στρατηγική με ρήγματα και ασάφειες - Ποιος θα ρίξει πρώτος πυρηνικά
Η επίσημη ινδική πολιτική είναι η «No First Use» — δηλαδή, δεν θα κάνει πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων.
Όμως τα τελευταία χρόνια, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι έχουν αφήσει παράθυρα αμφισβήτησης, ιδίως σε περίπτωση επίθεσης με χημικά ή βιολογικά όπλα ή μαζικής τρομοκρατικής ενέργειας.
Το Πακιστάν, από την άλλη, δεν έχει επίσημη πολιτική αποτροπής τύπου No First Use.
Αντιθέτως, έχει επενδύσει σε τακτικά πυρηνικά όπλα, για να αντισταθμίσει τη συμβατική υπεροχή της Ινδίας — μια επιλογή που μειώνει το κατώφλι χρήσης πυρηνικών σε ενδεχόμενο σύγκρουσης.
Αυτό δημιουργεί ένα επικίνδυνο στρατηγικό περιβάλλον: με ελάχιστο χρόνο αντίδρασης, υψηλή πολιτική πίεση και μια ιστορικά εχθρική σχέση, ο κίνδυνος λανθασμένου υπολογισμού ή υπερβολικής αντίδρασης αυξάνεται δραματικά.
Έτσι και λόγω άλλων αδυναμιών το πιθανότερο είναι το Πακιστάν να ανοίξει πρώτο τις πύλες της πυρηνικής κολάσεως.
Η στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη για τη διεθνή κοινότητα.
Ο πόλεμος στη Γάζα, η αιμορραγία στην Ουκρανία, η διαρκής ρήξη ΗΠΑ-Κίνας — όλα έχουν στρέψει αλλού την προσοχή των μεγάλων δυνάμεων.
Η Νότια Ασία μένει μόνη της να διαχειριστεί τη δική της κρίση.
Και όμως, τα διακυβεύματα είναι παγκόσμια.
Δύο κράτη με ιστορία πολέμων, χωρίς εμπιστοσύνη και με ασταθείς εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες, κρατούν στα χέρια τους πυρηνικά όπλα.
Όχι απλώς για αποτροπή — αλλά ως ενεργό στρατηγικό εργαλείο.
Σοκ από το Πανεπιστήμιο Princeton: Πόλεμος με 125 εκατομμύρια νεκρούς
Ο κίνδυνος χρήσης ατομικών όπλων –η Ινδία και το Πακιστάν διαθέτουν περίπου 350 πυρηνικές κεφαλές προκαλεί παγκόσμια ανησυχία.
Σύμφωνα με προσομοιώσεις του Πανεπιστημίου Princeton, μία τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατο έως και 125 εκατομμυρίων ανθρώπων, καθώς και παγκόσμιες περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες, όπως πτώση θερμοκρασίας και λιμοί.
«Το σενάριο, σχεδιασμένο για το 2025, προβλέπει μια τρομοκρατική επίθεση εναντίον αξιωματούχων της Ινδικής κυβέρνησης με μεγάλο αριθμό θυμάτων, η οποία θα οδηγήσει σε μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας», αναφέρει η μελέτη του διάσημου Πανεπιστημίου.
Εάν η Ινδία και το Πακιστάν χρησιμοποιήσουν και τις 350 πυρηνικές κεφαλές, θα μπορούσαν να πεθάνουν από 50 έως 125 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ταυτόχρονα, οι περιβαλλοντικές συνέπειες θα γίνουν αισθητές από ολόκληρο τον κόσμο.
Η παγκόσμια θερμοκρασία επιφάνειας μπορεί να μειωθεί κατά 2°-5°C και οι βροχοπτώσεις θα μειωθούν κατά 15-30%.
Αυτό θα επηρεάσει άμεσα την αγροτική παραγωγικότητα και μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμια πείνα», επισημαίνει στην προσομοίωσή του το πανεπιστήμιο Princeton.
Η παγκόσμια κοινότητα, ιδιαίτερα η Δύση, έχει κάθε λόγο να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη, καθώς μια μείζονα κρίση στη Νότια Ασία θα μπορούσε να επηρεάσει διεθνείς ισορροπίες, την παγκόσμια οικονομία αλλά και κρίσεις όπως αυτή στην Ουκρανία, αποσπώντας πόρους και προσοχή.
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.