Βιώνοντας το ελληνικό Matrix…

 
Βιώνοντας το ελληνικό Matrix…

Σύμφωνα με την τριλογία των ταινιών επιστημονικής φαντασίας “The Matrix”, ως πραγματικότητα ορίζεται μία κατάσταση στην οποία οι άνθρωποι περιορίζονται από συγκεκριμένες κοινωνικές, φυσικές και πνευματικές καταστάσεις με την ακούσια συγκατάθεσή τους. Σε ένα περιβάλλον όπου η τεχνολογία βασιλεύει, το «Matrix» της πραγματικής ζωής αποτελείται από ένα σημαντικό πλήθος άγραφων κανόνων, αρχέγονων συνηθειών και έμφυτων αντιλήψεων που χωρίς να γίνεται αντιληπτό καθορίζουν μαζικά το μέλλον της ανθρωπότητας. 

Η συγκεκριμένη θεωρία δεν αφορά μόνο το κυρίαρχο οικονομικό
σύστημα αλλά πλαισιώνει επίσης τις διατροφικές συνήθειες, τα
θρησκευτικά δόγματα και την παγκόσμια πολιτική εξουσία. Σε αυτό το σημείο θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί ποια είναι μερικά
παραδείγματα αυτού και πως μπορούμε να δραπετεύσουμε από τον
κόσμο του Matrix;
Ζώντας σε μία χώρα με μόνιμη δυσχερή οικονομική κατάσταση,
χιλιάδες έλληνες πολίτες, μοχθούν καθημερινά ανεξαρτήτως
προσόντων προκειμένου να εξασφαλίσουν τα “γνωστά σε όλους” «προς το ζην». Αυτό το γεγονός δεν θα αποτελούσε πρόβλημα εάν η πολιτεία
δεν όριζε μία κακή οικονομικά περίοδο ως «κανονικότητα». Μέρος
λοιπόν της θεωρίας του «Matrix» αποτελούν ποικίλοι «κανόνες» οι
οποίοι προστάζουν στους πολίτες να εργάζονται μία ολόκληρη ζωή
θυσιάζοντας τις επιθυμίες, τα όνειρά τους ή την προσωπική τους
εξέλιξη στον βωμό της δεδομένης για πολλές κοινωνίες «επιβίωσης».
Φυσικά, από το τραπέζι δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι
παγκόσμιες διατροφικές συνήθειες. Σύμφωνα με ευρέως γνωστές
πληροφορίες, 10 εταιρίες-κολοσσοί ελέγχουν την αγορά της διεθνούς
διατροφικής βιομηχανίας μέσω αναρίθμητων θυγατρικών. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί μόνο επιβεβαίωση των θεωριών για μαζικό έλεγχο πληθυσμού (κομμάτι του matrix) αλλά και μία απόδειξη πως οι πολίτες θα έπρεπε να σκεφθούν την «εναλλακτική» επιλογή της αποκέντρωσης και κατά συνέπεια της καλλιέργειας. Τέλος, ένα ακόμη παράδειγμα της «ομαλής πραγματικότητας» αποτελεί η γνωστή διαδρομή «σχολείο-πανεπιστήμιο-εργασία». Η Ελλάδα, ως μία χώρα με απαρχαιωμένο εκπαιδευτικό σύστημα υποχρεώνει έμμεσα και υποσυνείδητα τους μαθητές να λάβουν μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις, μία 9μηνη αγχωτική διαδικασία, η οποία οδηγεί κάποιους στην “επιτυχία” και άλλους σε “αδιέξοδο”. Όχι επαγγελματικό αλλά ψυχολογικό καθώς για πολλούς μη κατάλληλα ενημερωμένους, η αποτυχία στις εξετάσεις φαντάζει με «πλήρη απαγχονισμό των ονείρων τους», ενώ στην πραγματικότητα απλά… “Για κάθε πόρτα που κλείνει ανοίγει μία καινούργια”.
Όσο για τον τρόπο διαφυγής από το Matrix, είναι μία διαδικασία
που απαιτεί χρόνο και μεθοδικότητα. Πρωταρχικό βήμα για αυτό
αποτελεί το ορθό φιλτράρισμα των Μ.Μ.Ε, τον διασημότερο ιστό της «ομαλής πραγματικότητας».Fake News, προπαγάνδα και ένα ευρύ σύλονο από άλλα τεχνάσματα επιδιώκουν την καλλιέργεια μίας
φιλοσοφίας η οποία είναι συνώνυμο του φόβου αλλά και της λατρείας για το σίγουρο. Απώτερος σκοπός δε αποτελεί ο μαζικός υπνωτισμός και η ενασχόληση με ανούσια θέματα ή γεγονότα. Δεύτερο βήμ αποτελεί η αμφισβήτηση του διεθνούς οικονομικού συστήματος.
Συγκεκριμένα, η δημιουργία μικρών projects ή επιχειρήσεων σημαίνουν δραστηριότητες μέσω των οποίων οι πολίτες αντιλαμβάνονται εις βάθος την λειτουργία της διεθνής οικονομίας και καθιστούν σαφές πως επιλέγουν ένα διαφορετικό και συχνά «αλλόκοτο» για τον κοινωνικό περίγυρο μονοπάτι. Εξαιρετικά σημαντική συνήθεια, επίσης, αποτελεί η ανάγνωση βιβλίων που συμβάλουν στην όξυνση του νου και στην αντίληψη των πολλών διαφορετικών οπτικών της ζωής.

Κλείνοντας, λοιπόν, κρίνεται απαραίτητη η αναφορά σε ένα
δημόσιο σχόλιο του Elon Musk, CEO του Tweeter το οποίο αναφέρει:
«Τι θα γινόταν αν σας έλεγα ότι ο μόνος τρόπος να ξεφύγετε από το
Matrix είναι να ξεμάθετε όλα όσα σας έχουν διδαχθεί και να
ξαναχτίσετε ολόκληρο το σύστημα πεποιθήσεών σας με βάση την
κριτική σκέψη και ανάλυση;». Από αυτό το ρητορικό ερώτημα,
συμπεραίνονται δύο πράγματα: Πρώτον, ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να σκέφτονται έξω από το κουτί, αδιαφορώντας για τα κοινωνικά μοντέλα ή πρότυπα και δεύτερον, ότι η πίστη είναι το κλειδί για την επιτυχία σε οικονομικό και προσωπικό επίπεδο. Άλλωστε, η ιστορία έχει αποδείξει πως είτε πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις είτε όχι και στις δύο περιπτώσεις έχεις απόλυτο δίκιο.

Από τoν Ζώη Κατσίκη
Φοιτητή του τμήματος Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ και
Τουρισμού - Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος