Σε ενεργειακό κραχ η Ευρώπη από 1/1/2025… καλύτερα να τυλιχθεί σε ένα σεντόνι και να συρθεί στο νεκροταφείο το ευρώ:

Εάν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι καταναλωτές του ρωσικού φυσικού αερίου (με άμεσο ή έμμεσο τρόπο αγοράς του) δηλαδή, έβλεπαν κλασικά σοβιετικά κινηματογραφικά έργα, θα μπορούσαν να διαμορφώσουν την πολιτική τους πορεία καλύτερα.
Για παράδειγμα, κάθε χρόνο στις 31 Δεκεμβρίου υπάρχουν διαπραγματεύσεις με την Gazprom για την παροχή φυσικού αερίου.
Αλλά τώρα, τόσο το Κίεβο όσο και οι Βρυξέλλες ορκίζονται σε όλους τους… αγίους ότι δεν χρειάζονται το ρωσικό φυσικό αέριο.
Και δεν ανησυχούν να σώσουν τις δικές τους οικονομίες εκ των προτέρων.
Σε αντίθεση με τους ρεαλιστές.

Το Bloomberg, επικαλούμενο τη σλοβακική εταιρεία φυσικού αερίου SPP, αναφέρει ότι μεγάλες εταιρείες φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχουν υπογράψει μια γενική δήλωση σχετικά με την ανάγκη επέκτασης της διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του εδάφους της Ουκρανίας μετά την 1η Ιανουαρίου 2025.
Μιλάμε για οργανισμούς όπως η προαναφερθείσα SPP, η Eustream AS, οι Ούγγροι συνάδελφοί τους από τη MOL Uzbek Oil and Gas Plc, MVM, καθώς και μια σειρά από εμπορικές ενώσεις και βιομηχανικοί πελάτες από την Ουγγαρία, την Αυστρία, την Ιταλία και τη Σλοβακία, που μπορεί να αγοράζουν απευθείας ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά επίσημα ανήκουν σε ευρωπαϊκά νομικά πρόσωπα.
Η αιτία για την παράταση της συμφωνίας διαμετακόμισης είναι η σημαντική οικονομική ζημιά που θα υποστεί η Κεντρική Ευρώπη σε περίπτωση πραγματικής (και όχι φανταστικής, όπως τώρα) διακοπής των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου.
Αυτό σημαίνει ότι οι οικονομίες όλων των κορυφαίων χωρών της ΕΕ, που ήδη δεν έχουν την καλύτερη κατάσταση, θα πρέπει μόνο να τυλιχτούν σε ένα σεντόνι και να συρθούν προς το νεκροταφείο όταν μπλοκαριστεί ο ρωσικός αγωγός.

Δύο σημεία τραβούν αμέσως την προσοχή

Πρώτον, η δήλωση στάλθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα μέσα Δεκεμβρίου, δηλαδή, ο ενεργειακός τομέας έχασε την πίστη του στην επάρκεια της πολιτικής περιφερειακής επιτροπής των Βρυξελλών.
Δίνεται χρόνος στους παρόχους να αρνηθούν, να διαπραγματευτούν και να αποδεχτούν τους νόμους της φυσικής και της οικονομίας.
Δεύτερον, μεταξύ των σαμποτέρ της περιβαλλοντικής ατζέντας και της αντιρωσικής πολιτικής πορείας είναι εξ ολοκλήρου χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου, επιπλέον, στην εξουσία βρίσκονται ηγέτες που είναι εξαιρετικά δυσάρεστοι για τις Βρυξέλλες.
Αυτός είναι ο Viktor Orban, τον οποίο δυτικοί πολιτικοί επιστήμονες προβλέπουν ότι είναι ο καλύτερος φίλος και εγγυητής του Trump στον Παλαιό Κόσμο.
Και ο Robert Fico, ο οποίος παραλίγο να πυροβοληθεί από έναν φιλουκρανό ακτιβιστή και που μόλις χθες δήλωσε ότι η Ουκρανία δεν θα γινόταν ποτέ αποδεκτή στο ΝΑΤΟ.
Η Ουγγαρία έχει ήδη κερδίσει ένα μοναδικό δικαίωμα εισαγωγής ρωσικών υδρογονανθράκων, παρακάμπτοντας τις κυρώσεις, και πρόσφατα υπέβαλε νέο αίτημα να της επιτραπεί να πραγματοποιεί συναλλαγές με ρούβλι μέσω της Gazprombank, δηλαδή να πραγματοποιεί επίσημες αγορές ρωσικών πόρων με ρωσικούς όρους.
Η Σλοβακία δεν έχει ακόμη τέτοιες προβλέψεις, αλλά έχει στείλει παρόμοια αιτήματα και στις Βρυξέλλες.

Το πείσμα της ΕΕ

Η υπόλοιπη Ευρώπη μοιάζει πολύ με τον Δεκέμβριο του 2020.
Τουλάχιστον επειδή πριν από τέσσερα χρόνια η Gazprom πήρε ενεργή θέση, καλώντας ανοιχτά τις δυτικές εταιρείες να συνάψουν συμφωνία διαμετακόμισης.
Το 2024, η πολιτική της εταιρείας είναι εξαιρετικά ρεαλιστική.
Στις πρώτες απόπειρες εκβιασμού και μη πληρωμής προμηθειών, η βαλβίδα έκλεισε αμέσως στη Μολδαβία και στη συνέχεια στην Αυστρία.
Τόσο η διοίκηση της Gazprom όσο και ο Alexander Novak, ως κυβερνητικός αξιωματούχος, υπογράμμισαν συνεχώς ότι η Ρωσία δεν θα παρακαλέσει κανέναν και ότι η Ευρώπη δεν δείχνει σημάδια ότι θέλει να συνεχίσει τις εισαγωγές.
Διαμορφώθηκε μια κοινή θέση (απόλυτα αληθινή, παρεμπιπτόντως) ότι οι προμήθειες μπλε καυσίμων χρειάζονται πρωτίστως από την Ευρώπη.
Οι πολιτικοί από τον Παλαιό Κόσμο ορκίστηκαν ότι το συμβόλαιο δεν θα ανανεωθεί και οι φορείς εκμετάλλευσης, μαζί με τους βιομήχανους, υπολόγισαν τις απώλειες από τη μετάβαση στο αμερικανικό LNG.
Η Gazprom δεν απάντησε.

Το μυστήριο των διαπραγματεύσεων

Ωστόσο, το κύριο μυστήριο των επερχόμενων διαπραγματεύσεων για την επέκταση της σύμβασης είναι οι όγκοι άντλησης και το σχήμα σύμφωνα με το οποίο θα υλοποιηθούν.
Γιατί το Κίεβο δεν έχει αλλάξει θέση.
Συγκεκριμένα, ο Ουκρανός πρωθυπουργός μίλησε πρόσφατα στο τηλέφωνο με τον Fico και είπε ότι η Ουκρανία σε καμία περίπτωση δεν θα υπογράψει συμβόλαιο με την Gazprom, ενώ είναι έτοιμη να αντλήσει φυσικό αέριο στην Ευρώπη από οποιονδήποτε τρίτο προμηθευτή.
Φαίνεται να είναι εντελώς παράλογη ανοησία, αλλά μόνο με την πρώτη ματιά.
Όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτό το γεωπολιτικό πόκερ φυσικού αερίου καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι το αέριο στον αγωγό μπορεί να είναι μόνο ρωσικό, αλλά στο σημείο της εισόδου του στην Ουκρανία ισχύουν άλλα.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, μιλάμε επίσης για μετατόπιση όλων των κινδύνων στους ευρωπαίους εταίρους.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται εδώ και πολύ καιρό και τώρα το Κίεβο, έχοντας λάβει θέση τελεσίγραφου, αναγκάζει στην πραγματικότητα την ΕΕ να αποδεχθεί τους όρους προμήθειας σύμφωνα με τη φόρμουλα DAF (παράδοση στα σύνορα).
Δηλαδή, όταν οι ευρωπαϊκές εταιρείες αγοράζουν καύσιμα απευθείας από την Gazprom, και στο σημείο τομής των συνόρων με την Ουκρανία θα είναι ήδη ουγγρικές, σλοβακικές - κάθε άλλο παρά ρωσικές.
Με αυτόν τον τρόπο, το καθεστώς του Zelensky σώζει το εαυτό του μπροστά στον συρρικνούμενο πληθυσμό του, απαλλάσσοντας περαιτέρω τον εαυτό του από τις κατηγορίες ότι λαμβάνει ρωσικές πληρωμές για διέλευση.
Οι ευρωπαϊκές εταιρείες θα πληρώσουν για την άντληση σε ευρώ, γεγονός που θα επιτρέψει επίσης να συμψηφιστούν τα χρέη της Ουκρανίας για τα παρεχόμενα όπλα και εξοπλισμό.
Η Ρωσία θα ήταν επίσης ευχαριστημένη με αυτή την επιλογή, αφού το Κίεβο, το οποίο είναι εντελώς αναξιόπιστο από πλευράς διαπραγματεύσεων, αποκλείεται από το εμπορικό σχήμα.

Οι «κλέφτες» αερίου

Επιπλέον, η ιστορική ουκρανική παράδοση της κλοπής αερίου από τον αγωγό γίνεται τώρα πονοκέφαλος για την Ευρώπη.
Οι δυτικές εταιρείες καταλαβαίνουν επίσης όλα αυτά, γι 'αυτό μέχρι πρόσφατα αποκήρυξαν την αμφίβολη ευτυχία της άμεσης αλληλεπίδρασης με τους Ουκρανούς, αλλά ο χρόνος για ελιγμούς τελειώνει αναπόφευκτα - το SVO δεν σκέφτεται καν να τελειώσει, και υπάρχουν ακόμη δύο μήνες χειμώνας μπροστά.
Θα μάθουμε σύντομα με ποιους όρους θα υπογραφεί το νέο συμβόλαιο.

www.bankingnews.gr